๔.ผี?

แม้จะพยายามข่มตานอนต่อแล้วแต่ก็นอนไม่หลับ

...จันทราหันหน้ามองดูนาฬิกาบนโต๊ะข้างๆเตียงก็เห็นว่าเป็นเวลา 03:34น. ร่างเล็กถอนหายใจเบาๆพร้อมกับค่อยๆเช็ดน้ำตาบนใบหน้า จันทราฝันถึงชายคนนี้อีกแล้วแม้แค่จะไม่กี่ครั้งแต่ก็ทำเอาเขาสงสัยมาก คนๆหนึ่งจะฝันถึงคนที่ไม่รู้จักซ้ำไปซ้ำมาได้สักกี่ครั้งกี่หนกัน แต่ก็ต้องพักเรื่องนี้เอาไว้เพราะ...

...'มันแค่ความฝัน'...

"เอาเสื้อผ้าไปด้วยดีกว่าเผื่อว่าเสื้อจะเปียกหรือว่าขาด"พูดจบร่างเล็กก็ลุกขึ้นไปพับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไว้ เพราะที่ๆตนจะไปมีลำธารอยู่ด้วยกลัวว่าจะตนจะลื่นตกน้ำบ่อยๆแล้วไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน

"เอาสมุดบันทึกไปด้วยดีกว่า"จันทราเดินไปหยิบสมุดกับปากและดินสอมาใส่กระเป๋าเป้ไปด้วย

หลังจากเก็บของใส่กระเป๋าแล้วจันทราก็เดินออกมานอกห้องมองผ่านหน้าต่างบ้านออกไปจันทราเห็นว่ามีหญิงสาว นั่งอยู่ด้านนอกจันทราจะเดินออกไปดูนอกบ้านแต่ดันได้ยินเสียงดังในครัวก่อนเลยเดินเข้าไปในครัวก่อนกลัวว่าจะมีใครเข้าบ้านตนมา ที่นี่อยู่ใกล้ป่าพูดตามตรงที่นี่อันตรายมากเพราะมักจะมีโจรขึ้นบ้านอยู่บ่อยครั้ง

"ไอ้พันแสง.."จันทราพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหน่ายเมื่อเห็นพันแสงนั่งกินข้าวอยู่ในครัวอย่างสบายใจ ร่างเล็กหันหลังเดินกลับไปทิ้งให้เพื่อนของตนยืนมองอย่างมึนงงอยู่ด้านหลัง

"ทำไรอ่ะ"ธารใสเดินออกมาจากห้องและเข้าไปจับไหล่เพื่อนของตนที่ยืนมองหน้าต่างอยู่

"....."

"คนเขาคุยด้วยเนี้ยประสาทหรอทำอะไร!"ธารใสพูดเสียงดังขึ้นมาก่อนที่จะเดินหนีเข้าไปกินน้ำที่ห้องครัว

"มีไรกันรึป่าววะ"

"ไม่หลับไม่นอน"

"มึงเองก็ยังไม่นอนนิอย่ามาทำพูด"

"เออเมื่อกี้ไอ้จันทราแม่งเหม่อแปลกๆไปดูมันด้วยเป็นประสาทอะไรอีก"

"เห็นว่าช่วงนี้มันฝันร้ายถ้าจะเหม่อๆก็ไม่แปลกหรอก"

"หรอ..เออๆไปดูมันด้วย"ธารใสเดินไปกินน้ำส่วนพันแสงก็เดินออกไปหาจันทราแต่เพื่อนของตนก็ไม่อยู่แล้ว เมื่อหันมองออกไปที่หน้าต่างก็เห็นจันทรายืนอยู่ด้านนอกแถมยังมีหญิงสาวยืนอยู่ด้วย หญิงสาวคนนี้เป็นหญิงผมยาวใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและใส่กางเกงขายาวสีขาวตามตัวมีรอยเปื้อนเต็มไปหมดแต่พันแสงไม่เห็นว่ารอยนั้นคือรอยเปื้อนจากอะไร

"มีอะไรกับบ้านของพวกฉัน"จันทราพูดขึ้นและจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า

"เห็นฉันหรอ.."หญิงสาวพูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือและเป็นน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบนิ่งและเยือกเย็น

"ไม่เห็นจะมาทักแบบนี้รึไง"จันทราตอบกลับไป

"ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกเพียงแค่อยากได้คนช่วย"หญิงสาวพูดขึ้นมาและมองใบหน้าของจันทราด้วยสายตาที่ดูอ้อนวอน

"เกิดอะไรขึ้นแล้ว...ตายได้ยังไง"

"ฉันพึ่งไปวัดกลับมาแต่ก็ได้ถูกชายโรคจิตจับตัวพาไปข่มขืนในป่าก่อนที่จะฆ่าฉันทิ้ง.."เมื่อพูดจบประโยคหญิงสาวก็ได้ร้องให้ออกมา

"...."จันทราไม่ตอบกลับและมองไปที่ใบหน้าของหญิงตรงหน้าอีกครั้ง

"น้องอิง ที่คนในหมู่บ้านหากันอยู่ใช่มั้ย..."พันแสงที่ยืนอยู่ในบ้านพูดออกมาและหันมองธารใสที่พึ่งเดินมาอยู่ด้วยกัน

"ไปเถอะ.."จันทราพูดขึ้นมาก่อนที่จะก้าวขาเดินกลัยเข้าบ้านมา

พันแสงและธารใสยืนเถียงกันอยู่ในบ้านโดยที่ไม่ได้เห็นเพื่อนของตนที่กำลังเดินมา

"มึงอย่ามาหลอกกูเลยจะให้กูกลัวอ่ะดิถ้าไม่เห็นกลับตากูไม่กลัวหรอกเว้ย"

"กูเห็นจริงๆ"

"เถียงอะไรกัน"จันทราเดินเข้ามาหาเพื่อนทั้งสองคนที่ยืนเถียงกันไปมาไม่หยุด

"เชี้ยผี!!"พันแสงเข้าไปกอดธารใสเอาไว้

"แม่ช่วยลูกด้วย!!"ธารใสเองเมื่ออยู่ๆเพื่อนอีกคนของตนก็เข้ามาเวียบๆและเอ่ยปากทักขึ้นมาตัวเขาก็พุ่งเข้าไปกอดเพื่อนตัวสูงอีกคนทันที

"ไม่ใช่ผีเว้ย!"

"ก็อย่ามาเงียบๆดิ!!"ทั้งสองคนพูดพร้อมกันและหันไปหาจันทราที่ยืนอยู่และปล่อยกอดเพื่อนอีกคน

"เออมึง..กูมาคิดๆแล้วอย่าไปในป่ากันตอนนี้เลยเลื่อนวันไปก่อนดีกว่าเราพึ่งกลับมาอยู่เฉยๆสบายๆก่อนดีกว่า"

"โธ่..ไรวะก็ได้ๆ"พันแสงพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจและเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป

"เมื่อกี้ออกไปคุยกับใคร"ธารใสเอ่ยทักขึ้นมา

"มึงเบลออะไรไม่มีเว้ยออกไปรับลมเฉยๆ"

"ประสาทใครเขาออกไปรับลมกันตอนตี3 ไอ้ตะวันมันบอกเห็นมึงคุยกับใครอยู่"

หลังจากที่ธารใสพูดจบประโยคก็เดินหนีเข้าห้องไปทิ้งให้เพื่อนตัวน้อยยืนอยู่คนเดียว

เมื่อตะวันเริ่มขึ้นทั้งสามคนก็ได้ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตามปกติแต่ทว่าวันนี้เมื่อตอนสายๆก็ได้ยินเสียงคนในหมู่บ้านคุยกันเสียงดังเลยพากันเดินออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอก

"ตำรวจมาทำไมหรอครับ"จันทราเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่ๆใกล้กันกับพวกเขา

"ทั้งสามคนพึ่งกลับมาไม่รู้สินะเนี้ย"

"เอ้านี่ๆไม่รู้หรอกหรอ"

"คือว่าเรื่องอะไรหรอครับ"

"ก็เนี้ยนอกจากน้องอิงแล้วยังมีผู้หญิงจากหมู่บ้านเราหายไปหลายคนแล้วเลยแจ้งตำรวจเข้ามา"

"จะลองให้ตำรวจเข้าไปดูในป่าหน่อยเผื่อว่าจะเข้าป่าไปแล้วหลง"

หลังจากที่ทั้งสามคนพอจะทราบเรื่องมานิดหน่อยแล้วทั้งสามคนจึงเดินเข้าไปฟังความจากตำรวจใกล้ๆ

"ผมว่าอาจจะอยู่ในป่าก็ได้จะขอลองค้นหาดูหน่อยนะครับ แต่หากไม่เจอคงจะใช้เวลานานเพื่อสืบหาข้อมูล แต่เราจะดำเนินคดีอย่างรวดเร็วแน่นอนครับ"ตำรวจคนหนึ่งพูดขึ้นมา และไม่นานตำรวจหลายคนได้ก็ได้เข้าไปในป่าก่อนเพื่อสำรวจดูคร่าวๆ ว่าหญิงสาวอยู่กันในป่าหรือป่าว 'แม้ในใจจะคิดไว้อยืูแล้วว่าคงไม่ใช่ใครเขาจะเข้าไปไปเงียบๆคนเดียวแล้วเข้าไปเพื่ออะไรกัน'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***