ตอนเช้าของวันเข้าค่ายแลกเปลี่ยน

พวกเขาตื่นตั้งแต่ตี03:00นาทีเพื่อจัดของแพ็คกระเป๋าให้เข้าที่เข้าทางพวกเขานัดกันที่สนามบินตอนเวลาประมาณ03:30นาทีก่อนจะนั่งเครื่องบินส่วนตัวของอาคาชิไปยังเมืองนามิโมริกว่าจะถึงก็ปาไปตี05:00นาทีและลงจากเครื่องบินตอนตี05:30นาทีและนั่งรถฟรอโรรี่สีดำคันหรูติดฟิล์ม​สีดำเนี้ยบและถึงบ้านตระกูลอาคาชิตอน06:00นาที

พอมาถึงอาโอมิเนะรีบขึ้นห้องนอนเลยอย่างแรกเพราะเขาง่วงมากที่ผ่านๆมาเขาไม่เคยตื่นกลางดึกและเช้าขนาดนี้มาก่อนถ้าไม่ได้ยัยซัทสึกิช่วยปลุกด้วยการเตะเขาตกเตียงล่ะก็เขาคงมาสายกว่านี้แน่ๆกว่าเขาจะตื่นก็คง09:00แน่ๆ

"อ.. อาโอมิเนจจิไปเที่ยวก๊านนนนนนน"และถ้าไม่ใช่หมาโกลเด้นตรงหน้าเขามาปลุกในเวลา07:00เขาคงไม่ตื่นหรอก

"ฮ้าว..อะไรของแกคิเสะ"แน่นอนว่าอาโอมิเนะตอบก่อนจะนอนตะแขงข้างหันหลังหนีคิเสะที่เข้าห้องเขาเพื่อมาปลุกเขาโดยเฉพาะ

"ม่ายยยยยยย"แน่นอนเมื่อคิเสะเห็นเขาทำท่าจะนอนต่ออีกฝ่ายก็มาดึงเขาให้ลุกขึ้นดึงแขนบ้างล่ะดึงขาบ้างล่ะแต่แน่นอนว่าแรงโกลเด้นรึจะสู้แรงเสือดำอย่างเขา

และเมื่อเจ้าโกลเด้นผมทองเห็นเขาไม่ขยับสักนิดก็เริ่มงอแงชักดิ้นชักงออยู่บนเตียงเขาเพื่อให้เขาตื่นแล้วมันได้ผลมั้ยนะหรอ..เหอะจะเหลือหรอก็มันชักดิ้นชักงอจนเตะเขาตกเตียงแล้วเขาจะเหลือหรอ..เหอะก็ไม่นะสิสุดท้ายก็ต้องยอมตื่นจนได้..เห้อ~

"ไปเที่ยวก๊านนนนนนนนน"เจ้าคิเสะยังร้องโวยวายอยากจะไปเที่ยวอยู่​อย่าง​นั้นกว่าจะเลิกโวยวายเลิกดิ้นก็ตอนที่เขาตอบจะไปกับมันเนี้ยแหละ

"เออๆ..ไปก็ได้เลิกดิ้นเลิกโวยวายสักที"เขาที่หงุดหงิดที่ไม่ได้นอนเต็มอิ่มแต่พอเจอหน้าเจ้าโกลเด้นผมทองปุ๊ปความหงุดหงิดก็มะลายหายไปแทบจะทันทีเพราะอะไรนะหรอ..ก็เพราะเจ้าโกลเด้นตรงหน้้าผม..เบ้ปากกับน้ำตาที่ค่อยๆเอ่อคลอที่หางตาของมัน

"จริงหรอ"คิเสะมันช้อนตามองผมและด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอรอบดวงตาของมันทำให้ภาพตรงหน้าทวีคูณ​ความน่ารักเข้าไปอีก

"เออๆ..รอฉันอาบน้ำก่อนล่ะกัน"ว่าเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำแทบจะทันทีพอเข้ามาในห้องน้ำใบหน้าสีแทนก็ค่อยๆแดงระเรื่อพร้อมกับใบหูที่แดงพอๆกัน

'น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ'​ในหัวไม่มีอะไรเลยนอกจากคำคำนี้ก่อนจะสลัดความคิดฟุ้งซ่านที่อยู่ในหัวออกไปให้หมดก่อนจะรีบอาบน้ำแต่งตัวห้เสร็จ

...ชุดอาโอมิเนะ...

...ชุดคิเสะ...

ทั้งสองลงมาข้างล่างก็พบกับความว่างเปล่าคือบ้าน(อย่าเรียกบ้านเรียกคฤหาสน์​เถอะ)​ของอาคาชิเป็นบ้าน(คฤหาสน์)​3ชั้นชั้น1ก็ไม่มีอะไรมากมีแค่ห้องครัวห้องรับแขกและห้องทานอาหารชั้น2คือห้องนอนของพวกเขาเองชั้น3คือห้องหนังสือห้องทำงานห้องดนตรีและห้องดูหนัง

ด้านนอกหนึ่งที่เห็นเลยคือสวนสวยงามมาก2คือโรงยิมบาส3คือสนามบาสแบบกลางแจ้ง4คือสระว่ายน้ำและ5คือสวนดอกไม้ที่อยู่ด้านหลังบ้าน(คฤหาสน์)

"อะไรว่ะ..หายไปไหนกันหมด"อาโอมิเนะได้แต่งงๆที่เดินลงมาชั้นล่างแล้วไม่พบใครเลยมันเงียบแบบเงียบมากๆ

"เขาตื่นกันหมดแล้วอาโอมิเนจจิ..และวันนี้อาคาชิจจิเลยให้พวกเราพักผ่อนก็เลยเสนอว่าไปเที่ยวกันแบบคู่..แต่ทำไมผมต้องโชคร้ายได้อาโอมิเนจจิด้วยไม่รู้"คิเสะบ่นงิ้งงองตามประสา

"อ้าวเฮ้ย!!!!!..พูดแบบนี้ฉันไม่ไปแล้วดีกว่า"ดูเหมือนว่าอาโอมิเนะจะงอนที่คิเสะพูดกับเขาแบบนี้เลยตัดสินใจไม่ไปเพื่อให้เจ้่าโกลเด้นง้อ

"ง่าาาาาาา..อาโอมิเนจจิขอโทษ~ไปเที่ยวกันเถอะนะน้าาาา~"และได้ผลเมื่อคิเสะได้ยินว่าเขาไม่ไปอีกฝ่ายก็ขอโทษเขาด้วยใบหน้าอ้อนๆแบบนี้ยิ่งทำให้อีกฝ่ายน่ารักขึ้นไปอีกและอันตรายต่อใจเขาด้วยเช่นกัน

"เออๆ"เพราะฉะนั้น​จึง​ตัดความรำคาญ​ด้วยการตอบส่งๆไปให้ตายสิจะน่ารักก็ให้มันมีขอบเขตหน่อยสิว่ะ

"เย้!!!!!"พอเจ้าตัวได้ยินก็กระโดด​โลดเต้นใหญ่สุดท้ายวันนี้ทั้งวันเขากับคิเสะก็ได้เที่ยวอย่างสมใจอยากของคิเสะมันถึงจะมีบางสถานที่ที่อันตรายต่อหัวใจของเขาเช่นบ้านผีสิงที่อีกฝ่ายดันกลัวกอดแขนเขามีสดุ้งตกใจกอดเขาทั้งตัวเลยก็มีและตู้ถ่ายรูปที่อีกฝ่ายลากเขาเข้ามาและรูปต่ล่ะรูปเช่นกอดแขนหอมแก้มกอดและอีกมากมายที่อันตรายต่อใจของเขาเช่นเดียวกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***