ตัดสินใจแน่วแน่

เช้าวันรุ่งขึ้น

บัทเทอร์บิดขี้เกียจยืดหลังตรง ขาข้างหนึ่งเหยียดไปฝั่งตรงข้างทำให้เเตะโดนสิ่งของยาวๆขนาดใหญ่ขดอยู่ทำให้สิ่งนั้นตกลงจากเตียงไป

ฮันนี่ลืมตาสลึมสลืออยู่ที่พื้นพลันรู้สึกเจ็บแปล๊บที่บริเวณหลัง

ใช่ ถูกต้อง เธอโดนพี่สาวแตะตกเตียงด้วย ความรัก อันล้นเปลียบ

ฮันนี่ตะเกียดตะกลายขึ้นบนเตียงอย่างยากลำบาก เอ่ยอย่างขุ่นเคือง "ทำร้ายกันแต่เช้าเชียวนะ"

บัทเทอร์หาวออกมารอบหนึ่ง "ขอโทษ~"

ฮันนี่ส่งเสียง"ฮึ"ในลำคอ พรางลุกเดินออกจากห้องไป บัทเทอร์เลิกผ้าห่มขึ้นเดินตาม

ตอนเช้า สองสาวอาบนํ้าแต่งตัวชุดนักเรียนของโรงเรียนมัธยมต้น แล้วลงมาทานมื้อเช้าที่คุณแม่เตรียมไว้ให้

คุณแม่นิ้มมองดูลูกทั้งสองอย่างภาคภูมิ คุณแม่เป็นไม่เลี้ยงเดี่ยวมาโดนตลอด พ่อของสองสาวหนีไปแต่งงานมีลูกใหม่นานแล้ว เธอเหลือเพียงสองพี่น้องคู่นี้ที่เธอรักที่สุด

"ไปโรงเรียนก่อนคะ!" หลังกินข้าวไปรับกิรอยาบทพร้อมไปเรียนก็มุ่งหน้าไปเหมือนจรวดทันที

คุณแม่มองแผ่นหลังลองลูกทั้งสองจากไป เธอเอื้อมมือไปหยิบจานไปล้างเก็บเข้าที่

โรงเรียนฮาเรณไลน์

สองสาวมาถึงโรงเรียนแล้ว บัทเทอร์มองนาฬิกาบอกเวลาอันใหญ่ที่ติดอยู่ตรงตึกใจกลางโรงเรียน พร้อมถอนหายใจโล่งอก

"เยี่ยม! วันนี้เรามาทันจนได้!"

"อืม" ฮันนี่ตอบรับอย่างเลื่อนลอย

บัทเทอร์มองตามสายตาฮันนี้ไป "ฮันนี่?"

เธอยังคงมองจ้องกลุ่มนักเรียนหญิงที่ล้อมกันเป็นวงกลมโดยมีผู้ชายคนหนึ่งเป็นศูนย์กลาง

รุ่นพี่เซน...

"ไปได้แล้ว" บัทเทอร์ลากฮันนี่ออกไปจากจุดเดิม ทำให้เธอมีสติขึ้นมาได้ "เอ๊ะ! อือ"

ห้องเรียน 1/3

ฮันนี่นั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่ริมหน้าต่างห้อง เธอถอดถอนใจมองดูต้นสนใหญ่ต้นหญิงในโรงเรียนใต้ต้นไม้มีโต๊ะเก้าอี้อยู่ มีชายหญิงคู่หญิงนั่งตรงข้ามกันมือกุมมืออีกฝ่ายไว้อย่างแน่นแฟ้น ไม่รู้ผู้ชายพูดอะไรทำให้พูดหญิงอีกคนยิ้มเเละตกตะลึกขนาดนั้น

คล้ายพวกเขากำลังสารภาพรักกัน...

ภาพตรงหน้าช่างโรแมนติก ทั้งคู่โดดเรียนเพื่อมาสารภาพรักต่อกัน

คนอื่นอาจคิดว่าการกระทำเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สมควร อย่างไรพวกเขายังคงเป็นักเรียนควรตั่งใจเรียนก่อน แต่เรื่องความรักเป็นเรื่องของคนสองคนการหักห้ามใจคือสิ่งควรทำแต่พอความรักเข้ามาก็ไม่อาจห้ามใจให้ก่างกันได้

บัทเทอร์มองดูภาพฮันนี่ดูคู่รักตรงหน้าด้วยความละอ่อนใจ เธอเห็นฮันนี่ใส่ใจเรื่องความรักอย่างมากมาโดยตลอด มองดูคู่รักคู่อื่นสมหวังไปไม่น้อย แต่ความรักของคนกลัยรู้ดีว่าไม่มีวันเป็นไปได้ทำได้เพียงยิ้มสู้ทุกวัน

ใช่ พวกเธอทั้งคู่ต่างเห็นคู่รักหลายคู่มาไม่น้อย เเต่ก็เคยเห็นคนที่ไม่สมหวังเช่นกัน พลันเหมือนบีทเทอร์นึกคิดอะไรขึ้นมาได้ เธอตัดสินใจบางอย่างลงไปอย่างเด็จขาดแล้ว

เลิกเรียน

สองสาววิ่งตึงๆขึ้นด้านบนบ้านหลังทักทายคุณแม่เหมือนเช่นเคยทุกวัน

บัทเทอร์ดึงชายเสื้อของฺฮีนนี่ไว้ "มีอะไรหรอ?" ฮันนี่ถามอย่างสงสัย

"ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าจะลองทำหน้าที่กรรมเทพดูสักครั้ง" ยัทเทอร์ตอบอย่างแน่วแน่

ใบหน้าของฮันนี่แย้มยิ้มขึ้นทันที "จริงหรอ?"

"อืม แต่แค่ลองนะ"

"อื้อๆ แค่ลองก็พอแล้ว"

ทั้งคู่เดินเข้าห้องไป เข้าไปได้ไม่นานก็ปรากฎแสงแสบตาขึ้นกลางห้อง

แสงนั้นจางลงทำให้เห็นก้อนกลมๆคล้ายลูกบอลคนสัตว์อยู่ภายใต้แสงนั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***