ไหงผมถึงมาอยู่ในนิยายสยองขวัญได้เนี่ย!!
ตอนที่๒.
ผมได้หันกลับไปมองอีกครั้งแต่ก็ไม่เจออะไรแล้ว
เคน
(แต่โรงเรียนนี้มันก็แปลกจริงๆแหละ แต่เอาไว้ก่อนดีกว่ายิ่งคิดยิ่งเครียด)
เจล
มึง ครูมาละค่อยคุยละกัน//ยิ้ม
ทั้งห้องได้รีบกลับมานั่งในห้องทันที
ตัวประกอบ
วันนี้ครูจะมาสอนเรื่อง___
ระหว่างที่ครูเค้าสอนไปพรางๆนั้นสายตาผมดันเหลือบไปเห็นเด็กที่อยู่ข้างล่างเหมือนกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างอยู่
ลำโพงจากห้องประชาสัมพันธ์: ประกาศๆนักเรียนทุกคนตอนนี้เหมือนมีโรคจิตมาวิ่งฆ่านักเรียนของเราไปบางส่วน ได้โปรดระวังตัวและอย่าพึ่งออกไปไหนตอนนี้!!!
ตัวประกอบ
เฮ้ย นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย!!
เยลลี่
อะไรกัน อยู่ๆก็มีโรคจิตออกมาฆ่าคน//กลัว
เจล
ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวมันก็ไปแล้ว(มั้ง)//กอดปลอบ
ตอนนี้ทั้งห้องวุ่นวายกันมาก
ตัวประกอบ
เงียบ!!! ทุกคนอยู่ในความสงบแล้วไปล็อคประตูเอาโต๊ะเอาเก้าอี้มากันเอาไว้แล้วอยู่กันเงียบๆเดี๋ยวนี้
ผมเห็นทุกคนรีบไปล็อคประตูกับเอาโต๊ะกับเก้าอี้ไปกันเอาไว้
เสียงเด็ก:กรี้ดด!!! ใครก็ได้ช่วยหนูด้วยมันจะมาแล้วฮืออ!!//ร้องไห้
เคน
โธ่เว้ย!! //เค้าสถบแล้วรีบโดดหน้าต่างออกไป
ดีนะมันไม่สูงมาก ตอนนี้เค้าต้องรีบไปช่วยเด็กคนนั้นก่อน
ตัวประกอบ
นี่นักเรียนจะไปไหนน่ะ!! กลับมานะเดี๋ยวก็ตายเอาหรอก//ตะโกน
เคน
(ตอนนี้เค้าไม่ได้สนเสียงพวกนั้นแล้วเค้ารู้แค่ว่าต้องไปช่วยเด็กคนนั้น)
เค้าได้วิ่งตามเสียงมาเรื่อยๆ จนมาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ อยู่ๆบรรยากาศรอบๆก็เปลี่ยนไป
ท้องฟ้าเริ่มมืดครื้มขึ้นทุกที
เคน
เดี๋ยวนะอยู่ๆก็มาโผล่ที่ไหนวะเนี่ย!!//มองรอบๆ
ตอนนี้ที่ที่เค้าอยู่นั้นไม่ได้อยู่แถบโรงเรียนแต่มาอยู่ในป่าแห่งหนึ่งทั้งเสียงเด็กคนนั้นก็หายไปแล้ว
เคน
อะไรวะเนี่ย//น้ำตาคลอเบ้า
เคน
แต่มันใช่เวลาที่ไหน ตอนนี้ต้องเดินหาบ้านแล้วขอความช่วยเหลือก่อน//เช็ดน้ำตา แล้วเริ่มเดินหา
Comments
genzz.p
ครูหน้าคุ้นนะคะ
2024-05-03
1