บทที่สอง : มนุษย์คนแรกของโลก

...⚠️!Warning!⚠️...

...เนื้อหาต่อไปนี้ แต่งตามเนื้อเรื่องหลักไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหายแต่อย่างใด ตัวละครHazbin Hotel มี OOC เยอะพอสมควร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ Vulgar words , Splash of blood , violence , Talking about sex งดดราม่าและติชมกันอย่างสุภาพด้วยนะ~...

.......

...^^^.^^^...

...^^^.^^^...

...****************...

ในวันนั้นเองที่พระเจ้าบอกสิ่งที่จะสร้างจากความเป็นธรรมสร้างมนุษย์?คนแรกขึ้นมาโดย ชายคนแรกของโลกอดัมและตามมาด้วยลิลิธเพื่อให้ทั้งคู่นั้นรักกันโดยฝ่ายชายอย่างอดัมนั้นคิดว่าชายนั้นเป็นใหญ่สุดจึงบังคับให้ลิลิธไปด้วยกันแต่ลิลิธเธอเป็นหญิงรักอิสระจึงไม่เห็นด้วยกับความคิดผู้ซึ่งเป็นสามีจึงหนีออกมานั่งเศร้าเล่นกับนกน้อยใหญ่ที่สวนเอเดน

"ท่านพ่อเหตุใดอดัมถึงคิดเช่นนั้น?"เสียงใสของเด็กหนุ่มผู้ซึ่งเป็นทูตสวรรค์แห่งแสงของดวงดาวเอ่ยถามผู้เป็นบิดาของตนด้วยความสงสัยเพราะจากที่มองโลกเบื้องล่างแล้วอดัมไม่ควรทำแบบนั้นเลยสักนิดกลับกันเขารู้สึกสงสารผู้หญิงที่ชื่อลิลิธเสียมากกว่า

"เพราะสิ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขาควรทำ...ลูซี่น้องข้าแต่ท่านพ่อขอรับเหตุใดอดัมกับลิลิธถึงไม่รักกัน?"เสียงของราฟาเอลเอ่ยตอบแทนบิดาตนและถามเขาด้วยความสงสัยเกี่ยวกับความรู้สึกของมนุษย์ว่าทำไมถึงไม่รักกัน

"...."

"ราฟาเอล...สิ่งนั้นข้าเองก็มิรู้ใจของนิสัยพวกเขาทั้งสอง"

"ถ้าเป็นเช่นนั้นเหตุใดท่านพ่อจึงมิสร้างมนุษย์หญิงอีกคนขอรับ?"ลูซิเฟอร์ที่ได้ยินบิดาตนพูดแบบนั้นก็พูดถึงเรื่องเกี่ยวกับการสร้างมนุษย์อีกคนซึ่งนั้นคือ อีฟ ผู้ที่ซึ่งจะมาเป็นภรรยาคนที่สองแก่อดัม

"จริงด้วย...ขอบคุณเจ้ามากลูกรัก"พระเจ้าผู้ซึ่งเป็นบิดาแก่พวกเขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นนิดๆพลางนำมือเรียวไปลูบหัวน้อยๆของลูซิเฟอร์ด้วยความเอ็นดู

คิกๆ

ตึกๆๆ

"ท่านพี่"เสียงของมิคาเอลเอ่ยออกมาหลังจากที่พวกพี่ๆทั้งหกและบิดาที่เดินออกไปแล้วจึงหันมาพูดกับพี่ชายตนเอง

"มีอันใดหรือมิคาเอล?"

"ข้า..ขอโทษที่ตอนนั้นข้าทำในสิ่งไม่ควรทำ"เขาเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิดจริงไม่ได้แสแสร้งแต่อย่างใด

"ไม่มีอะไรต้องกังวลน้องข้า หากเจ้าสำนึกผิดจากใจข้ายกโทษให้เจ้าเสมอมิคาเอลเจ้าเป็นน้องชายข้านะ"ลูซิเฟอร์พูดออกมาพลางยิ้มตอบรับจากความรู้สึกมีคาเอลที่ได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมาจนแก้มปริด้วยความดีใจและความสุข

"จริงหรือท่านพี่! งั้นๆเราไปที่สวนดีรึไม่ท่าน!"มิคาเอลเอ่ยออกมาอย่างนึกตื่นเต้น พลางจับมือบางและชี้ไปทางสวนที่สามารถเข้าได้แต่พวกทูตสวรรค์ชั้นสูงเพียงเท่านั้น

ฮึๆ

"เอาสิ เจ้านำไปเลย"

"ขอรับ!"

.

.

"ดูหมือนว่าทั้งคู่จะเข้ากันได้ดีเลยนะ ว่ามั้ยกาเบรียล"เป็นราเกลที่พูดขึ้นมาเพราะแอบดูว่าทั้งคู่จะคืนดีกันมั้ย แต่ก็เป็นอย่างที่คิดทั้งคู่คืนดีกับอาจจะเป็นเพราะมิคาเอลค่อนข้างติดนิสัยเรื่องความรักจากพี่ๆด้วยล่ะนะแต่จากที่ดูแล้วพี่ที่มิคาเอลรักที่สุดคงไม่พ้นลูซิเฟอร์เป็นแน่

"แล้วเราจะเอายังไงกันต่อ เรื่องลิลิธ?ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมฟังอดัมเลยต่างจากอีฟที่เธอยอมฟังอดัมทุกอย่าง อย่างไร้ข้อกังขา"

"ข้าเองก็ไม่รู้ราเกล ที่รู้ตอนนี้อย่าพยายามสงสัยโลกเบื้องล่างเสียดีกว่า"

"ขอรับ"

.

.

"มิคาเอลข้าต้องขอตัวไปพักก่อนเจ้าเองก็ด้วย"ลูซิเฟอร์พูดหลังจากเล่นกับน้องชายที่รักไปเมื่อไม่นานที่สวนจึงขอตัวไปพักเพราะตนเองก็เริ่มอยากจะพักแล้ว

"ขอรับท่านพี่งั้นข้าขอตัวลา"

"...."

ไปแล้วสินะถ้าหากเราลงไปที่โลกมนุษย์จะเป็นอย่างไรนะ ถ้าแอบลงไปก็คงไม่มีใครว่าอะไรได้หรอกนะลูซิเฟอร์ที่คิดอย่างนั้นจึงไปที่ประตูทองเพื่อลงไปยังโลกเบื้องล่างและหน้าประตูนั้นมีทหารคอยเฝ้าอยู่สองคนแต่ทั้งคู่ก็ไม่แม้จะเอ่ยถามว่าทูตแห่งแสงจะไปที่ไหนจึงปริปากเงียบไว้

(ทางสะดวกเลย)

เขาที่คิดแบบนั้นจึงใช้ปีก3คู่มุ่งตรงลงไปที่สวนเอเดนที่ลิลิธที่ตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำอยู่ที่แม่น้ำที่มีความสมบูรณ์ธรรมชาติ ลูซิเฟอร์ที่มาเห็นจึงหันหลังให้สตรีที่ตอนนี้รู้ถึงตัวตนของเขาเธอยิ้มเล็กน้อยพร้อมลุกขึ้นจากน้ำเดินไปหยิบผ้าไหมสีขาวสะอาดตามาคลุมร่างกายไม่ให้เปลือยเปล่า

"ท่านทูตสวรรค์ตัวน้อยมาทำอะไรที่นี่งั้นหรอ?"ทางลิลิธที่เห็นว่าเขาอยู่ทางนั้นจึงเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงไพเราะทันทีที่เขาหันหน้าไปมองใบหน้างดงามของสตรีผู้นี้ใบหน้าของเขาก็เกิดริ้วรอยแดงขึ้นมาจางๆ

"เรา...เราๆแค่ลงมาดูอะไรนิดหน่อยน่ะ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อยทางเธอที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มเอ็นดูอีกฝ่ายขึ้นมาจึงชวนไปนั่งเล่นแถวๆต้นไม้ยักษ์ตรงนั้น

เขาไม่ได้พูดหรือเอ่ยขัดอะไรเพียงพยักหน้าตอบรับเพียงเท่านั้น

"ท่านทูตสวรรค์ตัวน้อย...ท่านทำไมถึงลงมาที่นี่งั้นหรอ?"

"เปล่าหรอกเราแค่นึกสนุกอยากดูอะไรที่แปลกตาไปบ้างก็เท่านั้นที่นั่นไม่มีอะไรให้ข้าทำนอกจากงานของกาารดูแลหรอกนะ"เขาพูดอย่างไม่ค่อยอะไรนักเพราะหน้าที่ของเขามีเพียงแค่จัดการอะไรเล็กๆน้อยๆเพียงเท่านนั้น

อืมม....

"จะว่าเราเสียมารยาทก็ได้ แต่ทำไมเธอถึงไม่ฟังอดัม?"

.....

"คงเพราะเขาชอบบังคับ คุณก็น่าจะรู้นิสัยของเขาแสงตัวน้อยมันต่างจากกันฉันชอบความอิสระแต่เขามักใช้การบังคับ และเขาอย่างคิดว่าชายนั้นควรเป็นใหญ่"ลิลิธที่ได้ยินที่เขาพูดแบบนั้นจึงพูดออกมาเธอไม่ได้โกรธแต่แค่ไม่ชอบการความคิดของอดัมที่ชอบการใช้ความบังคับแก่เธอ

แบบนี้เองสินะ เธอถึงมานั่งเศร้าที่สวนเอเดนแห่งนี้....

แซกๆๆ

"มีคนมา...เราขอตัวไปก่อนลิลิธ"ลูซิเฟอร์ที่รู้สึกว่ามีคนมาทางนี้จึงขอตัวกลับสวรรค์แต่ก่อนที่จะกลับดันถูกเรียกขึ้นซะก่อน

"เดี๋ยวก่อน!..คือท่านชื่ออะไร?"

....

"ลูซิเฟอร์"เขาพูดก่อนจะใช้ปีกทั้ง3คู่บินขึ้นไปเหนือฟากฟ้าแล้วหายไปตามที่ลิลิธมองอีกคนไปแล้วจึงเดินหายออกไปพลางยิ้มเล็กน้อย

.

.

ลูซิเฟอร์...งั้นหรอ?เป็นชื่อที่ไพเราะเลยน่ะ

.

.

สวรรค์

"ลูซิเฟอร์ มอร์นิ่งสตาร์..."เสียงทุ้มเข้มเอ่ยออกมามองมาทางเทวดาช่างฝันที่ตอนนี้อยู่หน้าประตูทองโดยที่ลูซิเฟอร์นั้นไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามีคนอยู่ตรงหน้าร่างโปร่งบางเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะก่อนที่ตนจะลงไปยังเบื้องล่างนั้นก็กวาดสายตาดีแล้วว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ทางกาเบรียลที่เห็นอีกฝ่ายจึงเดินเข้าไปหาพลางมองนิ่งๆจนอีกฝ่ายก้มหน้าหนีด้วยความรู้สึกผิด?

"ท่านพี่...คือว่า"

"ไม่ต้องแก้ตัวลูซิเฟอร์ อย่ามาโทษข้าก็แล้วกันนะเพราะข้าคงต้องกักบริเวรเจ้าชั่วคราว"เขาพูดก่อนจะเดินนำหน้าไปที่ห้องของน้องชายก่อนที่ลูซิเฟอร์จะเดินตามไปหลังจากถึงห้องแล้วเขาก็เดินเข้าห้องไปและกาเบรียลก็ล็อกประตูห้องและหน้าห้องของลูซิเฟอร์ก็มีโซ่สีทองอร่ามล็อกไว้อย่างแน่นหนาเพื่อไม่ให้อีกคนออกมาจากอาณาเขตที่เขาทำไว้ ตามจริงเขาก็ไม่ได้จะทำแบบนี้แต่กฎก็คือกฎเขาไม่อาจฝ่าฝืนได้

ภายในห้อง

...

ภายในห้องอันเงียบซะงัดไม่มีแม้แต่เสียงอะไรที่ออกมาตรงเตียงขนาดใหญ่มีร่างๆหนึ่งนอนแหงนหน้ามองเพดานสีขาวสะอาดตาพลางนึกถึงใบหน้าของหญิงที่บิดาตนสร้างใบหน้าสวยสีผมบลอนด์ที่เหมือนกับตัวเขาและนัยน์ตาสีม่วงของดอกไอริสมันจ้องมนสะกดที่ทำให้เขารู้สึกแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูกกับอกด้านซ้ายจนต้องนำมือเรียวมากุมไว้ใบหน้าของบุตรแห่งแสงกำลังขึ้นสีแดงระเรืออย่างนึกแปลกใจ

ตึกตัก ตึกตัก

"ไม่ได้สิ...เราห้ามมีความรู้สึกแบบนี้มัน.....ไม่ดีเอาซะเลย"เขาพูดพลางคิดเพราะทูตสวรรค์ทุกคนไม่ควรมีความรู้สึกแบบนี้อย่างเช่นความหิว พวกเขาไม่จำเป็นต้องกินอาหารก็ได้ไม่มีความรู้สึกหิวแต่ที่จะกินเพราะมีเรื่องต้องคุยธุระอะไรกันจริงๆ

"แต่ว่า...ถ้าเกิดเราไม่ลงไปอีกลิลิธจะโดนอดัมข่มเหงอะไรบ้างละ...?"

เฮ้อ...

ค่อยหาโอกาสลงไปแล้วกัน

.

.

วันต่อมา

ก๊อกๆ

?ใครมากัน

"เข้ามา...ครับ"

แกร๊ก!

"คุณลูซิเฟอร์มาที่ห้องประชุมด้วยค่ะ"หญิงสาวเทวทูตชั้นเสราฟิมอย่างเซร่าเอ่ยขึ้นมาพลางเปิดประตูเข้ามาเพื่อบอกสิ่งที่ท่านกาเบรียลฝากมาบอกให้แก่ลูซิเฟอร์บุตรแห่งแสงพลางเวทที่อยู่รอบๆรวมถึงโซ่ทองที่อยู่หน้าประตูก็หายไปด้วยคงเพราะสิ่งที่กาเบรียลทำคงเพราะตักเตือนลูซิเฟอร์เอาไว้

"ห้องประ...ชุม?"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยเพราะตามทีคนที่ต้องมาตามตนควรเป็นทหารหรือไม่ก็น้องชายอย่างไมเคิลหรือมิคาเอล

"ท่านพระผู้เป็นเจ้าให้ดิฉันมาตามท่านค่ะ"เซร่าพูดขัดความสงสัยของคนตรงหน้า

"เข้าใจแล้ว"

.

.

ห้องประชุม

ในห้องประชุมสีขาวทองภายในห้องนั้นตึงเครียดอย่างบอกไม่ถูกต่างฝ่ายต่างปิดปากเงียบไม่มีใครเอ่ยพูดออกมาจนลูซิเฟอร์ที่ทนความกดดันไม่ไหวจึงเอ่ยขัดบรรยากาศอันกดดันนี่ลง

"ที่เรียกมาประเขารักและเอ็นดูมากกว่าบุตรคนอื่นๆจะไม่ใช่ลูซิเฟอร์แห่งแสงอีกต่อไปความหวาดกลัวนี้เขาก็ไม่อาจรับรู้ได้นรกขึ้นมาเพื่อลองรับคนบาปเพราะตอนนี้มันยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนข้ากลัวว่าสักวันคนบาปพวกนั้นจะขึ้นมาก่อกวนสรวงสวรรค์แห่งนี้"

นรก? คนบาป?

"ลูซิเฟอร์ลูกรัก เจ้าอย่าได้สงสัยในโลกเบื้องล่างเข้าใจใช่มั้ย?"ก่อนจะยกเลิกการประชุมเขาได้หันมามองแสงดาวดวงน้อยๆที่เขาเอ็นดูมาตั้งแต่สร้างเขาขึ้นมาพลางบอกยกเลิกการประชุมให้ทุกคนแยกย้ายได้

"ท่านพ่อ...นรกกับคนบาปหมายความยังไง"

"ลูซิเฟอร์ลูกรักเฮ้อ...เรื่องนี้ข้าไม่อาจะบอกเจ้าได้มันอันตรายเกินไปและน่ากลัวเกินกว่าที่ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังหวังว่าจะเข้าใจข้านะลูกรัก"godเอ่ยขึ้นมาพลางเดินมาข้างหน้าลูซิเฟอร์พลางกดจูบลงที่หน้าผากอีกคนอย่างห่วงกลัวว่าสักวันพวกคนบาปจะขึ้นมาทำร้ายเหล่าลูกๆที่เขาสร้างขึ้นมากลัว...เขากลัวเหลือเกินว่าสักวันลูซิเฟอร์แสงดาวดวงน้อยๆคนนี้ที่เขารักและเอ็นดูมากกว่าบุตรคนอื่นๆจะไม่ใช่ลูซิเฟอร์แห่งแสงอีกต่อไปความหวาดกลัวนี้เขาก็ไม่อาจรับรู้ได้

"เข้าใจแล้วครับ"ลูซิเฟอร์พูดพลางกอดบิดาตนไว้หลวมทางGodที่โดนกอดก็กอดกลับอีกคนเช่นกัน

"ดีมากเด็กดี...ไปพักเสียเถอะ"

"ครับ..."

.

.

.

แต่หารู้ไม่ความหวาดกลัวที่พระเจ้ากลัวนี้กำลังจะเข้ามาเยือนสวรรค์ในไม่ช้าก็เร็ว....

.

.

.

.

[จบ]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***