ผมว่าผมเริ่มชอบเขาแล้วล่ะ
"นี่กั่วลี่หยาง เราออกไปเดินเล่นกันดีมั้ย วันนี้อากาศสดชื่นนะ" รู้สึกว่าการข้ามมิติมาที่นี่ยังไม่ได้ออกไปไหนเลย อยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง
"ได้ขอรับ"
"แล้วข้ามีญาติพี่น้องบ้างรึป่าว พ่อแม่ข้าล่ะ?" อืม...เหมือนผมจะเริ่มชินกับการเรียกข้าๆ เองๆ แล้วแหละ
"ท่านไม่มีใครในครอบครัวเลยขอรับ ตอนนี้มีแค่ท่านคนเดียว" ถึงจะข้ามมิติมาก็เถอะ แต่ไม่มีครอบครัวก็ไม่มีครอบครัวเหมือนเดิม รู้สึกเสียใจอยู่หน่อยๆ แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะผมยังมีกี่วลี่หยางอยู่
"อืม..."
ณ ย่านตลาดของตระกูลเหยียน
ภายในตลาดที่มีผู้คนอยู่มากนั้น พวกเขาเองก็อยากจะซื้อของกินเล่นซักหน่อย
"นี่เสี่ยวหยาง เจ้ามาลองชิมอันนี้สิ ข้าว่าท่าทางอร่อยดีนะ" เขายืนเงินให้แม่ค้าไปแล้วหยิบมาคนละไม้ มีลักษณะคือผลไม้เชื่อม
"อื้มมม อร่อยมากเลยขอรับ นี่คือ..."
"ถังหูลู่น่ะ หรือจะเรียกว่าพุทราเชื่อมก็ได้"
"ขอรับ อร่อยมากๆ"
"ใช่มั้ยล่ะ ข้าบอกแล้ว"
ยังไม่ทันพูดจบ เขาก็แทรกขึ้นมาก่อนเพราะคิดว่าทูตสวรรค์ยังคงไม่เคยกิน
"ข้าอยากอยู่ถึงค่ำเลย เสี่ยวหยาง"
"อื้ม ได้ขอรับ ข้าเองก็อยากดูโคมไฟเหมือนกัน"
"ที่นี่มีลอยโคมไฟด้วยเหรอ"
"ขอรับ"
"งั้นก็ดีเลย"
พวกเขาเดินซื้อของกินเล่นอยู่นาน จนถึงริมแม่น้ำ
เหยียนฉางสังเกตเห็นเงาในที่ลับตาคนแถวริมแม่น้ำอยู่ห่างจากตัวเขาไปไม่ไกล เขาจึงอยากรู้ว่าเป็นใครที่มางีบหลับอยู่แถวนี้ เขาหันไปหากั่วลี่หยางที่กำลังกินถังหูลู่อยู่
"เจ้าเดินแล้วไปก่อนนะ เดี๋ยวข้ามา ไม่ต้องรีบหรอก"
"ข...ขอรับ" กั่วลี่หยางยังงงอยู่ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงให้เขาเดินคนเดียว แต่เขาก็ยอมแล้วเดินกลับเข้าตลาดไปซื้อของกินเล่นอร่อยอีก ส่วนเหยียนฉางเขาก็เดินไปตามริมแม่น้ำเพิ่งจะส่องดูคนที่มานั่งงีบ เขาค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้แต่ไม่ทันระวังเขาลื้นก้อนหินไปทับร่างที่งีบอยู่ ปากของพวกเขาทั้งสองประกบจูบกัน เขาหลับตาเพราะความตกใจ ชั่วพริบตาเขาผละตัวออก อีกฝ่ายเองก็ตกใจไม่น้อยเพราะอยู่ๆ ก็มีคนมาจูบแถมเป็นคนหน้าตาน่ารักซะด้วย ใบหน้าของพวกเขาแดงเห่อไปหมด แต่พอเหยียนฉางสังเกตใบหน้าอีกฝ่ายดีๆ ก็พบว่าใบหน้านั้นตรงกับชายรูปงามในฝันของเขา!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments