เพื่อนที่ดีย่อมนินทากันลับหลัง

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ฉันที่เผลอหลับไปต้องตื่นขึ้นจากพวังเพราะเพื่อนตัวถึกสกิดเรียก เพราะยังมีคนนั่งอยู่บริเวณใกล้ๆมันจึงแอ๊บแมนต่อไป "แป้งตื่น! อดหลับอดนอนมาหรือไง" " เปล่า" ทั้งที่เมื่อคืนหลับมาเเล้วแท้ๆ แต่ตอนกลางวันกลับยังง่วงนอนอยู่ ฉะนเป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยมหาลัยและตั้งเเต่เห็นเหตุการณ์เหล่านั้น มันทำให้ฉันไม่กล้าข่มตาหลับในตอนกลางคืน "ไหวรึเปล่า ให้ฉันไปส่งมั้ย" เพื่อนเองก็รู้ว่าฉันกำลังนั่งเหม่อคิดอะไรอยู่ ถ้าหากเป็นแบบนี้ฉันมักจะทำอะไรอย่างไม่มีสติ เพื่อนที่รู้ใจกันดีอย่างนนท์ จึงเป็นห่วง เมื่อฉันรู้ว่าเพื่อนกำลังเป็นห่วง "อะไรของแก...ฉันเเค่งีบหลับ" "หรอ..จะตกเก้าอี้ตายอยู่ละ" ฉะนไม่มีทางหลอกมันได้เลยจริงๆ เลยพูดกดเสียงต่ำให้เพื่อนเลิกซักไซ้ "ไม่มีอะไรหรอกฉันกลับหละ" "เอ้าแป้ง" "แป้งกลับก่อนนะคะพี่ๆ" ตัดลำคาญเพื่อนเสร็จฉันจึงยกมือไหว้ลาคนอายุมากกว่าเป็นมารยาท "จ่ะ กลับดีนะ" พอพงกเขาตอบรับฉันจึงงหะนหลังเดินหนีเพื่อนอย่างไม่รอช้า

กลับถึงคอนโดฯฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติอย่างที่ทำทุกวัน ไม่นานนักก็มีเสียงแชทเด้งขึ้น ติ๊งๆๆๆๆ ไม่ต้องสงสัยก็รู้ว่าเป็นแชทกลุ้มเพื่อนที่มีกันแค่สามคน ฉัน นนท์ และส้ม

16:12 Nonny: ยังส้ม ตอบด่วน!

16:12 oooorange: อะไรย่ะ มีอะไรมาเมาท์

16:13 Nonny: ก็นังโรบอตของเรากำลังจะเป็นนัก แสดงเเล้วนะ

16:14 oooorange: ว้ายยย จริงหรอย่ะยินดีด้วยยังโรบอต ยังโรบอต!

16:15 Powder: ฉันรู้แล้วชอบใจ

ตอบเพื่อนเพียงเเค่นั้นฉันก็ปล่อยให้พวกมันนินทาฉันกันต่อเพื่อนที่ดีย่อมนินทากันลับหลัง ไม่ใช่ว่าฉันเบื่อ หรือลำควาญเพื่อนเเต่อย่างใดเพราะฉันต้องไลพ์สดสอนการออกกำลังกายฟิตหุ่นด้วยท่าโยคะพร้อมโฆษณาสินค้าที่ฉันได้เป็นพรีเซ็นเตอร์อย่างชุดออกกำลังกายตอนที่ผู้จัดการส่วนตัวเพศที่สามอย่างพี่ฟิลลี่ตกลงให้

เมื่อเสร็จกิจกรรมออกกำลังกายที่ขายของไปในตัวอย่างไลพ์สดก็เตรียมตัวอาบน้ำนอนเเละเพราะความเหนื่อยล้าที่ผ่สนมาทั้งวันทำให้ฉันสามารถหลับได้อย่างง่ายดาย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

แม่นางเอก

บทต่อไป

เคลียร์

