"เสร็จหรือยังครับ" "เสร็จแล้วครับ" มาส์พูดแล้วเดินออกมาจากห้องลุงของเข้ากลับไม่ยอมออกมาส่ง "ลากันเสร็จแล้วหรอครับ" "อืมครับ" ดวงตาของมาส์แดงและบวมมากทีเดียว "ไปกันเถอะครับ" ชายใส่สูทกล่าวแล้วเดินนำไปที่รถหรูคันสีดำ "เขาจะไม่ออกมาส่งรึครับ" เขากล่าวแล้วเปิดประตูรถให้ "ไม่หรอกครับ" มาส์เดินเข้าไปนั่งข้างคนขับ มาส์มองไปที่บ้านที่เขาอยู่มาถึง 10 ปี น้ำตาตอนนี้ไม่มีให้ไหลแล้วมีแต่ต้องเดินหน้าต่อไป "ออกรถแล้วนะครับ" "ครับไปกันเถอะ"
นั่งมาได้ซัก 30นาที บรรยากาศในรถเงียบสงัดจนเกือบจะอึดอัด และแล้วก็มีคนกล่าวขึ้น "คุณหนูผมยังไม่ได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยครับ ผมชื่อ เทียร์ อายุ 26 นะครับ เรียก เทียร์ ได้เลยครับ" "ครับเทียร์" มาส์ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไรจึงถาม "พี่เทียร์เคยเห็นผมตอนเด็กไหมครับ" "เคยสิครับคุณหนูตอนนั้นน่ารักมากเลยครับ" "นิสัยของคุณพ่อเป็นยังไงหรอครับ" "ท่านเป็นคนที่พายนอกดูเงียบขรึมแต่ถ้ารู้จักแล้วเป็นคนน่ารักครับพูดเก่งถึงจะดุไปบ้างก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นครับ" "ใจดีสินะครับ" มาส์แอบดีใจที่พ่อของตนไม่ได้โหดร้ายอะไร
"แม่ละครับ" มาส์ถามเพราะตั้งแต่ต้นมาไม่มีใครกล่าวถึงแม่ของตนเลย "คุณหญิงท่านเสียตั้งแต่ตอนคลอดคุณหนูมาแล้วละครับท่านเป็นคนใจดีมากเลยละ" "ลักษณะละครับทั้งสอนคน" "ท่านชายสูงใหญ่ไหล่กว้างหน้าคมดวงตาสีม่วงผิวสีเข้มผมสีดำ ท่านหญิงตัวเล็กผมสีขาวยาวสวยดวงตาสีม่วงออ่นตัวหอมมากเลยละครับ" คุยกันราวๆ2ชั่วโมงก็ถึงสนามบิน
"ไปกันเถอะครับ" เทียร์กล่าวแล้วลงจากรถมาเปิดประตูให้มาส์ "รอเดี๋ยวผมจัดการรถก่อนนะครับ" เทียร์พูดแล้วโทรหาใครบางคนให้มาเอารถ พอจัดการเรื่องต่างๆเสร็จก็ขึ้นเครื่อง มาส์เมาเครื่องบินจนหลับไปตื่นมาก็ถึงพอดี "เทียร์" มาส์งัวเงียตื่นขึ้น "ครับถึงแล้วครับคุณหนู คุณหนูพูดอังกฤษหรือ รัสเซียได้ไหมครับ" "ได้ครับได้หมดเลย" "งั้นพูดรัสเซียเถอะครับจะได้สบายหน่อย" "อืม" "ว่าแต่ใครสอนกันครับ" "คุณลุงครับ" มาส์กล่าวแล้วจัดการตัวเองให้เรียบร้อย "ไปกันเถอะครับเทียร์" ..........จบ (ʘᴗʘ✿)
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments