เธอเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น
วันแรกที่ได้เจอกัน
เสียงฝีเท้าและเสียงร้องไห้อันแผ่วเบา
หลินถง(หลงเอ้อถง)
แฮ่กๆๆ//หอบ+เหนื่อยจากวิ่ง
เด็กน้อยวิ่งจนไม่ได้ดูทางจึงชนเเข้ากับคนๆนึง
ทั้งสองได้มองหน้ากันสักพักนึ่งก่อนจะได้ยินเสีียงฝีเท้า
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ฮึก..พี่ชายช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะหนูไม่อยากกลับไปกับพวกเขา
หลังจากนั้นทั้งสองกลับได้พากันไปแอบ
พระเอกก็ไดด้พรางดูร่างกายของเด็กน้อย
และได้เห็นว่าเด็กน้อยมอมแมมมาก
จึงตัดสินใจพาเด็กน้อยกลับไปที่คอนโดด้วย
แอดลืมบอกนางเอกอายุ15 นะคะ
ตี้เฉิน
เด็กน้อยเธอชื่ออะไร
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ชื่อหลินถงคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่ชายละคะ
ตี้เฉิน
ทำไมเธอถึงหนีออกมาละ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พ่อแม่บุญธรรมขายหนูให้คุณลุงคนแกคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หนูไม่อยากกลับไปที่นั้น
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ขอหนูอยู่ที่นี้ด้วยได้ไหมคะ
ตี้เฉิน
อื้อ..ได้สิ //ลูบหหัวเด็กน้อย
ตี้เฉิน
เธอไปอาบนำ้ก่อนเถอะ
เด็กน้อยไม่รู้ว่ามันจะนอนตรงไหนเลยได้เดินไปที่โซฟา
พระเอกเดินออกมาดูเพราะเห็นเด็กน้อยออกไปนอกห้องนานแล้ว
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หลับสนิทเพราะเหนื่อย//
ตี้เฉิน
เห้อ..//อุ้มเข้าไปในห้อง
ตี้เฉิน
เอาเด็กน้อยมาไว้ในออมกอดของตัวเอง//
ตี้เฉิน
ตื่น+เห็นเด็กน้อยนอนอยู่ในเสื้อของตัวเอง
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เอาหัวออกมา+ยิ้มให้
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ตื่นแล้วเหรอคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หิวแล้วคะ
ตี้เฉิน
ไปอาบน้ำก่อนสิเดี่ยวจะพาไปหาของกิน
หลังจากทั้งสองอาบน้ำเสร็จ
ตี้เฉิน
เด็กน้อยเธอจะกินอะไรหรอ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เอา฿(&!"(!##)"))''
หลังจากนั้นอาหารก็มาเสิร์ฟ
Comments