เธอเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น
วันแรกที่ได้เจอกัน
เสียงฝีเท้าและเสียงร้องไห้อันแผ่วเบา
หลินถง(หลงเอ้อถง)
แฮ่กๆๆ//หอบ+เหนื่อยจากวิ่ง
เด็กน้อยวิ่งจนไม่ได้ดูทางจึงชนเเข้ากับคนๆนึง
ทั้งสองได้มองหน้ากันสักพักนึ่งก่อนจะได้ยินเสีียงฝีเท้า
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ฮึก..พี่ชายช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะหนูไม่อยากกลับไปกับพวกเขา
หลังจากนั้นทั้งสองกลับได้พากันไปแอบ
พระเอกก็ไดด้พรางดูร่างกายของเด็กน้อย
และได้เห็นว่าเด็กน้อยมอมแมมมาก
จึงตัดสินใจพาเด็กน้อยกลับไปที่คอนโดด้วย
แอดลืมบอกนางเอกอายุ15 นะคะ
ตี้เฉิน
เด็กน้อยเธอชื่ออะไร
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ชื่อหลินถงคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่ชายละคะ
ตี้เฉิน
ทำไมเธอถึงหนีออกมาละ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พ่อแม่บุญธรรมขายหนูให้คุณลุงคนแกคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หนูไม่อยากกลับไปที่นั้น
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ขอหนูอยู่ที่นี้ด้วยได้ไหมคะ
ตี้เฉิน
อื้อ..ได้สิ //ลูบหหัวเด็กน้อย
ตี้เฉิน
เธอไปอาบนำ้ก่อนเถอะ
เด็กน้อยไม่รู้ว่ามันจะนอนตรงไหนเลยได้เดินไปที่โซฟา
พระเอกเดินออกมาดูเพราะเห็นเด็กน้อยออกไปนอกห้องนานแล้ว
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หลับสนิทเพราะเหนื่อย//
ตี้เฉิน
เห้อ..//อุ้มเข้าไปในห้อง
ตี้เฉิน
เอาเด็กน้อยมาไว้ในออมกอดของตัวเอง//
ตี้เฉิน
ตื่น+เห็นเด็กน้อยนอนอยู่ในเสื้อของตัวเอง
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เอาหัวออกมา+ยิ้มให้
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ตื่นแล้วเหรอคะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หิวแล้วคะ
ตี้เฉิน
ไปอาบน้ำก่อนสิเดี่ยวจะพาไปหาของกิน
หลังจากทั้งสองอาบน้ำเสร็จ
ตี้เฉิน
เด็กน้อยเธอจะกินอะไรหรอ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เอา฿(&!"(!##)"))''
หลังจากนั้นอาหารก็มาเสิร์ฟ
เริ่มสนิท
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พ..พี่..ชาย
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หนูขอเรียกพี่ว่าพี่ได้ไไหม
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่ใจดีจังเลย
ตี้เฉิน
พี่หาโรงเรียนให้เธอได้แล้วนะ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ไม่อยากไป
ตี้เฉิน
ถ้าจะอยู่กับพี่เธอต้องไปเรียน
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ก็ด่ายยยยย
หลินถง(หลงเอ้อถง)
แล้วเรื่องนั้นละคะ
ตี้เฉิน
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
ตี้เฉิน
เธอไม่ต้องสนใจหรอก
ตี้เฉิน
ไปสนใจการเรียนนู้น
ขณะที่พระเอกกำลังทำงานก็มีเสียงโทรศัพท์ดั่งขึ้น
กริ๊งกริ๊งกริ๊งกริ๊งกริ๊งกริ๊ง
นายท่านตี้//พ่อ..พ.อ
เฉินเฉิน
นายท่านตี้//พ่อ..พ.อ
เอ่อ...คือ...เย็นนี้ลูกมาที่บ้านได้ไหม
นายท่านตี้//พ่อ..พ.อ
เดียวก่อนตี้เฉิน
นายท่านตี้//พ่อ..พ.อ
พ่อได้ยินมาว่าลูกเอาเด็กที่ไหนมาอยู่ด้วยหรอ
ตี้เฉิน
ตััดสายทันที+ปิดเครื่อง//
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เดินเข้าไปนั่งข้างพระเอก//
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่เป็นอะไรรึป่าวคะหรือว่าไม่สบาย
ตี้เฉิน
อมยิ้มในความใส่ซื่อของนางเอก//
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ถ้าไม่แล้วทำไมทำหน้าแบบนี้อ่ะ//เรียนแบบหน้าพระเอก
ตี้เฉิน
เย็นนี้พี่จะพาเธอไปที่บ้านของพี่เธอจะไปไหม
หลินถง(หลงเอ้อถง)
อื้มมมม...ไป..มั้ง...คะ
บ้านตระกูลตี้
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่คะ..ง่วงนอน
หลินถง(หลงเอ้อถง)
กลัวพี่ไม่มีเพื่อนคุยแล้วพี่จะง่วงเดียวรถตกเหว
ตี้เฉิน
ฮ่าฮาฮา...พูดอะไรแปกๆ//เอ็นดู
หลินถง(หลงเอ้อถง)
เปิดเพลงได้ไหม
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ร้องเพลง///
และแล้ววทั้งสองก็ไดด้มาถึงบ้านตระกูลตี้
และก็ได้มีคนสองคนไดด้ยืนรออยู่หน้าคฤหาสน์
ตี้เฉิน
เดินไปรับเด็กน้อยอีกฝั่งหนึ่ง
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ลงจากรถ+เกาะแขน
ตี้เฉิน
ไม่ต้องกลัว ที่นี้ไม่มีใครสามารถทำร้ายเธอได้
พี่ชาย//พ.อ
เข้าไปข้างในกันเถอะ
ทั้งสามก็ได้เข้าไปในคฤหาสน์ด้วยกัน
คุณนายตี้//แม่.พ.อ
เข้าไปโอบกอดด้วยความรัก//
นายท่านตี้//พ่อ..พ.อ
เฉินนั้นใคร
หลินถง(หลงเอ้อถง)
ตัวสั้น+กลัว//
ตี้เฉิน
กอดเด็กน้อยไว้ในอ้อมกอด//
หลงเอ้อเหยียน//พี่สะใภ้
....
ทั้ง6ได้เงียบกันไปสักพักหนึ่ง
และก็ได้รับประทานอาหารด้วยกัน
หลินถง(หลงเอ้อถง)
พี่คะ+ดึงแขนเสื้อ//
หลินถง(หลงเอ้อถง)
หนูขอออกไปเดินเล่นข้างนอกได้ไหม
หลงเอ้อเหยียน//พี่สะใภ้
นี้เดี๋ยวฉันพาไปเอง
หลงเอ้อเหยียน//พี่สะใภ้
เราก็อยู่กับพี่ชายนายที่นี้แหละ
หลินถง(หลงเอ้อถง)
งั้นเดี๋ยวหนูไปกับพี่สาวก็ได้คะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
