สะดุดรัก¹สุดอลเวงของนายแวมไพร์ทั้งสอง
ลางสังหรณ์
ซอนญ่า(นอ.)
นายยังไม่กลับหรอ
คังโซยอน(พร.)
ก็รอเธออยู่ไง
ซอนญ่า(นอ.)
..ไม่ต้องรอก็ได้นะฉันต้องไปห้องพยาบาลอีก
คังโซยอน(พร.)
เดี๋ยวฉันรออยู่หน้าห้องพยาบาล
โฮมินอู (พอ.)
ไปกันได้แล้ว! 💢//ดึงแขนซอนออกจากห้องไป
โฮมินอู (พอ.)
(ทำไมมันต้องมารังควานซอนตลอดเลยวะ💢เห็นแล้วหงุดหงิดชิบห×ย)
โฮมินอู (พอ.)
อ่— ฉันขอโทษ-//ปล่อยข้อมือ
ซอนญ่า(นอ.)
//ลูบๆข้อมือที่เป็นรอยแดงเบาๆ
โฮมินอู (พอ.)
เป็นอะไรมากมั้ย? ฉันลืมตัวฉันขอโทษ//หงอย
ซอนญ่า(นอ.)
....(เหมือนฉันเห็นหู..รึเปล่านะ...)//โกรธไม่ลง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
......//ยิ้มเจื่อน+เหงื่อตก
โฮมินอู (พอ.)
อ่า....ฮ่ะๆ...ๆ...//ขำแห้ง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันไม่นึกว่ายัยนี่จะอยู่ด้วย//ค่อยๆจับมือบางลดระดับลง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันว่าเธอก็เก็บฉันไปแล้วนี่ตามเอาอะไรอีก
ซอนญ่า(นอ.)
เปล๊า~ //เก็บมือก่อนจะเดินนำไปห้องพยาบาล
โฮมินอู (พอ.)
อะไรของยัยนั่น....
โฮมินอู (พอ.)
(เดาอารมณ์ไม่ถูกจริงๆ...)
โฮมินอู (พอ.)
//ซอยเท้าตามไปอย่างไว
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เปิดประตูมิติไปก็จบละนี่..
ซอนญ่า(นอ.)
(รู้สึกรางสังหรณ์ไม่ดีสุดๆ ฉันควรอยู่ห่างๆพวกเขาไว้) //กังวล
ซอนญ่า(นอ.)
(จังหวะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ฉันควรรีบเดินให้พ้นสายตาพวกเขา)//รีบเดินอย่างไวก่อนจะเลี้ยวเข้ามุมนึง
โฮมินอู (พอ.)
เอาเหอะอยากลองเดินแบบคนธรรมดาดูบ้าง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ยัยนั่นล่ะ?
โฮมินอู (พอ.)
(ลืมไปสนิทเลย!...ค×ยเอ๊ย)//หันไปมอง
โฮมินอู (พอ.)
เธอหายไปแล้ว...
โฮมินอู (พอ.)
รีบหาด่วนเลยมึง!
ซอนญ่า(นอ.)
(มาไกลพอรึยังนะ)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่เรายังไม่รู้แผนที่มหาลัยเลยตรงนี้ที่ไหนกันนะ...)
ซอนญ่า(นอ.)
มหาลัยเรามีที่นี่ด้วยหรอ...
ซอนญ่า(นอ.)
//เดินไปเรื่อยๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(พุ่มไม้โยกแรงจัง)//หันไปดู
ซอนญ่า(นอ.)
(ก็ไม่มีอะไรนี่นา...)//เดินต่อ
ซอนญ่า(นอ.)
//แกว่งเท้าข้างที่มีใบมีดเล็กๆใส่คนแปลกหน้าที่ขาอย่างจัง
ซอนญ่า(นอ.)
แฮ่ก..—(ไม่มีสติแล้ว...)
ซอนญ่า(นอ.)
(ภาพเลือนรางไปหมด..)
ซอนญ่า(นอ.)
(วันนี้มันวันซวยอะไรของเรากันน—)
？？？
แผลลึกใช่เล่น... คงขากะเผลกไปอาทิตย์นึงล่ะนะ
ซอนญ่า(นอ.)
(สาดนํ้าได้ทุเ×ศมาก!)
ซอนญ่า(นอ.)
....//หันมองดูรอบๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(โซ่...ล่าม...ฉันอยู่หรอ...)
ซอนญ่า(นอ.)
(ยังมึนหัวไม่หายกับไอผ้านั่นเลย..)
ซอนญ่า(นอ.)
(รางสังหรณ์ฉันแม่นจริงๆ)
โฮมินอู (พอ.)
(ซอนญ่าเธอหายไปไหนกัน...)//เป็นห่วงแทบจะตาย×่าแล้ว
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ยัยนั่นมันหายไปไหนวะ อยู่ไม่เคยสุขสักรอบ หาเรื่องให้ตลอด
ซอนญ่า(นอ.)
ฮ้ะๆ—. ....ค๊อก!//โดนเตะท้อง
ซอนญ่า(นอ.)
ไอพวกเศษส×ะเอ๊ย
วิลล์ (ตัวร้าย)
×ึงว่ายังไงนะ
วิลล์ (ตัวร้าย)
พูดอีกรอบสิ
ซอนญ่า(นอ.)
หูด้วนรึไง? รอบเดียวไม่ได้ยิน
ซอนญ่า(นอ.)
หรือว่าแก่เลยได้ยินไม่ค่อยชัดน้าาา
ซอนญ่า(นอ.)
ฮ่าๆๆ! //ยิ้มร้าย
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันคงต้องคำนวณรอบๆตอนไอ้นี่ออกไปสินะ)
ซอนญ่า(นอ.)
(คงได้แผลเยอะแน่ๆ)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่แรงเยอะใช่เล่น แวมไพร์? )
ซอนญ่า(นอ.)
(พวกเลือดผสม?)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่แรงใกล้หมดอีกแล้วแฮะ เรานี่มัน...อ่อนแอชะมัด)
วิลล์ (ตัวร้าย)
//ปลดโซ่ออก
ซอนญ่า(นอ.)
(มันปล่อยทำไม?)
วิลล์ (ตัวร้าย)
จับทรมานคงเสียดายแย่ จับมาเป็นของเล่นของจะดีไม่ใช่น้อย //ยิ้มมุม
วิลล์ (ตัวร้าย)
สภาพขนาดนี้แล้วยังจะปากดีอีก
วิลล์ (ตัวร้าย)
แล้วแลบนี้จะไม่ให้ฉันอยากสนุกได้ยังไงกัน หึหึ
ซอนญ่า(นอ.)
สนุกของแกไปคนเดียวเถอะ!//เพลีย
ซอนญ่า(นอ.)
(เมื่อไหร่ฤทธิ์ไอผ้านั่นจะหายซักที..จางสักนิดนึงก็ยั....ง...ด..—ี...) //ฟุบหลับไป
ชื่อ : วิลล์
อายุ : 29
สูง : 187
นํ้าหนัก : 71
สถานะ : ตัวร้ายสุดที่รักของไรท์ —พรืด แค่กๆๆ หยอกๆ
นิสัย : รักความสนุกสนาน มีความเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ อารมณ์ว่องไว เพื่อนฝูงตามไม่ทัน (บ้าจนคล้ายไบโพล่าร์นั่นแหละเออ) ลักพาตัวคนได้แทบทุกวัน ขยันไปไหน
สิ่งที่ชอบ : เสียงกรีดร้อง เลือด การทรมาน ของเล่นชิ้นใหม่ ช็อกโกแลต ไวน์ ชอบหลงตัวเอง
สิ่งที่ไม่ชอบ : พวกอวดดีแต่ถ้าเจอก็น่าสนุก พวกไม่ตอบโต้ กลิ่นเหม็น นํ้าหอม มีดกริซ(เพราะมันทำให้เกิดแผลเป็นที่หน้าของเขา ปมฝังใจ) การที่เห็นความสึขของพวกมนุษย์
ความสามารถ : ??????
?????????
????????
????????
??????????
???????
จุดแข็ง : ตัวแบกตี้(ทำทุกอย่าง)
จุดอ่อน : ไบโพล่าร์บ่อยจนเพื่อนเครียด
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
Comments
Isolde
อะไรนี่! น่าอ่านมากๆ
2023-11-07
1