.
.
.
วันรุ่งขึ้น
ณ ห้องนอน
09:34
แสงแดดอ่อนๆสาดเข้ามาผ่านผ้าม่าน ทำให้มันแยงตาคนที่กำลังนอนอยู่บนเตียง
เขาตื่นขึ้นมาท่ามกลางห้องเย็นๆ ที่เหลือเขาเพียงผู้เดียว....
"ไปไหน.."
เขาไม่รู้ว่าที่คนนั้นไม่อยู่ เป็นเพราะว่าเขามีงาน หรือว่า 'ทิ้ง' เขาไป
"....ได้แล้วทิ้งหรอ"
เขาตัดพ้อเกินไปรึปล่าว? คงไม่หรอกมั้ง....
......เขาลุกขึ้นเพื่อที่จะออกจากห้องนี้ และไม่ลืมที่จะปิดแอร์ให้ พร้อมกับเก็บที่นอน และเอาเสื้อผ้าของเมื่อวานกลับเข้ามาใส่ใหม่ แต่ทว่า เขาคงลืมว่าเมื่อวาน.......'มันหนัก'ไปหน่อย จะให้ทำไงล่ะ....
"ไม่คิดเลยว่าจะเจ็บขนาดนี้..."
"เขาอยู่ไหน"
ไม่ทันไร เขาก็พยายามเอาเสื้อผ้ามาใส่ แล้วพยุงตัวเองให้เดิน พร้อมกับเดินไปปิดแอร์
.
.
.
ข้างล่าง
10:21
"กินเยอะๆนะ จะได้อิ่ม"
"ครับ หลินก็กินเยอะๆนะ จะได้มีพลัง"
"หึ รู้แล้ว"
.....เขามาถูกเวลาใช่มั้ย ทำไม......
ผู้ชายคนนั้นถึงอยู่กับ...อีกคน
ไม่นาน ป้าก็เดินมาหาเขา
"อีหนู ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วไป"
เขาละสายตาออกจากโต๊ะนั้นไม่ได้เลย ทั้งๆที่มันคนนั่งแค่สองคน แต่ทำไมมันถึงดึงดูดสายตาของเขา เขาไม่เข้าใจ..
"ป้าพาผมไปหน่อยครับ ผมเดินไม่ค่อยได้"
"อืม ได้"
หลังจากนั้น ป้าก็พยุงตัวเขา ค่อยๆเดิน จนถึงห้อง
"อาบน้ำแต่งตัวนะ จะได้ไปกินข้าวกับคุณหนูเขา"
คุณหนูคนนั้นเขากินไปแล้วไม่ใช่หรอ จะกินอีกทำไม
"แต่คุณคนนั้นเขากินไปแล้วไม่ใช่หรอครับ?"
"อีหนู..."
ป้าเดินเข้ามานั่งบนเตียงข้างๆเขา พร้อมกับจับมือ
"เอ็งไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาทำร้ายเอ็ง"
เขางง ใครจะมาทำร้ายเขา?
"ถ้ามีใครมาทำร้ายเอ็ง บอกป้า เดี๋ยวป้าจะไปเคลียร์ให้ เข้าใจมั้ย?
"ครับ"
เขายังไม่ได้คำตอบเลย...
"แล้วที่ป้าบอกว่า แต่งตัวเสร็จแล้วไปกินข้าวกับคุณหนู คุณหนูเขาจะกินได้หรอครับ ในเมื่อเขากินไปแล้ว"
"ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงเขาก็กินกับเราอยู่ดี"
"ไปอาบน้ำได้แล้วไป เดี๋ยวป้าไปเอาเสื้อผ้ามาให้นะ"
ขอไม่เอาแบบเมื่อวาน
"ผมขอไม่เอาแบบเมื่อวานได้มั้ยครับ"
"หึ ชุดพวกนั้นใส่แค่ตอนไปหาคุณหนูที่ห้อง แต่อันนี้เนี่ย ไปหาคุณหนูที่โต๊ะทานข้าว ใส่ชุดเรียบร้อยไป เดี๋ยวคุณหนูเขาจะโกรธ"
"โกรธ? โกรธอะไรหรอครับ"
"คุณหนูเขาไม่ชอบให้ใครใส่ชุดเซ็กซี่ ในเวลาอื่นหน่ะ"
แบบนี้นี่เอง..
"อ๋อ ครับ"
"ไปอาบน้ำได้แล้วไป"
"ครับ"
.
.
.
10:48
โต๊ะอาหาร
เขาเห็นสายตานั้นมองมาแต่ไกลเลย..
"ไปนั่งข้างๆคุณหนู ตักข้าวให้เขา ตักอาหารให้พอประมาณ แล้วก็ชวนเขาคุย เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานก็ได้ ฟรือว่าจะเป็น อาหารอร่อยมั้ยครับ แล้วแต่เราเลย โอเคนะ"
"ครับ โอเคครับ"
หลังจากนั้น เขาก็เดินไปนั่งข้างๆคุณหนู พร้อมกับตักข้าวให้เขาพอประมาณ ตามด้วยตักอาหารให้เขา
"ขอบใจ เธออยากกินอะไร เดี๋ยวฉันตักให้"
"ไม่เป็นไรครับ ผมตักเองได้"
"ลุกได้หรอ เมื่อคืนฉันหนักนะ"
ทำไมหน้าเริ่มร้อนแล้วล่ะ...
"เอ่อ..."
"หึ คนปากดีเมื่อคืนหายไปไหนแล้วล่ะ"
เห้อออ ไม่น่าใช้ทักษะในหนังเลย...
"...กินกันเถอะครับ คุณหลิน"
"....."
ถามว่ารู้ชื่อเขาได้ไงน่ะหรอ
"เธอรู้ชื่อฉันได้ไง"
"ก็....เมื่อตอนที่คุณนั่งกินข้าวกับอีกคน เขาก็เรียกคุณว่าหลิน ผมคิดว่าคุณน่าจะชื่อหลิน ก็เลยลองเรียกดู"
ทำไมพูดแล้วมันหน่วงๆ เริ่มจุกที่คอ
"อืม กินต่อเถอะ"
"คุณหลินกินเยอะๆนะครับ"
"อืม เธอก็ด้วยนะ"
"ครับ.."
.
.
.
ณ ห้องนอน
11:21
"หลินมีเมียน้อยแล้ว..."
เขาไม่รู้เลยว่าเขาจะจัดการยังไงกับแฟนของเขาดี
".....ถ้าฆ่ามัน จะดีมั้ยว่ะ"
.
.
.
"ผมขอตัวก่อนนะครับ"
"จะรีบไปไหนล่ะ ฉันยังไม่อิ่มเลย"
รีบๆกินซิ
"นั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"....ได้ ครับ"
ถ้าจะถามเจาเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น จะได้มั้ยนะ..
"มีอะไรรึปล่าว ทำไมจ้องหน้าฉันขนาดนั้น"
"เอ่อ...คือ"
"ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยครับ"
สุดท้ายก็ได้ถาม..
"ว่ามาสิ"
"...ผู้ชายคนนั้น"
"....."
"เป็นใครหรอครับ"
เขาวางช้อนลงอย่างรวดเร็ว จึงทำให้เกิดเสียงขึ้นมา เนื่องจากเสียงของช้อนกระทบกับจาน
"....."
"เขาเป็นใคร มันก็ไม่สำคัญ"
"....."
"เธอไม่ต้องรู้จะดีกว่า"
หลังจากนั้น เขาก็ดื่มน้ำแล้วลุกออกไป
เขาไม่อยากให้เรารู้หรอ?
"..หน่วงจัง"
"ไม่ต้องเก็บเองหรอก เดี๋ยวพวกป้าเก็บให้"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเก็บเอง"
"อีหนู เอ็งตามคุณหนูไปเถอะ"
อะไรกัน จะให้ตามอีกแล้วหรอ
"ไปเถอะ"
เอาว่ะ ไปก็ไป
"ครับ.."
.
.
.
.
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments