บทที่ 2 พบเจอ

.

.

.

เหลืออีก 30 นาทีกว่าจะถึงเวลาเข้าเรียน ช่วงเวลาที่เหลืออยู่จึงถือเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับนักศึกษาทั้งหลาย รวมไปถึงซินด้วย

ติ็ง!

ติ็ง!

เสียงแจ้งเตือนจากเเอปพลิเคชันสนทนาดังขึ้นนิ้วเรียวรีบสไลด์หน้าจอเพื่อตอบกลับ

ลีอา : “ มาหรือยัง ”

ลีอา : “ นี่รออยู่ตรงประตูหน้าโรงเรียน ”

ข้อความถูกส่งมาจากลีอาเพื่อนสนิทที่คบหากันมาตั้งแต่ ม 3 ช่วงที่ฉันมีปัญหาเรื่องการปรับตัวกับการอยู่คนเดียวโดยไร้เพื่อน ก็เป็นลีอานี่แหละที่เข้ามาทำความรู้จักคอยแนะนำในทุกๆเรื่องให้

ชิน : “ ออกมาแล้ว ”

ชิน : “ รอแป๊บนะ ”

ไม่นานเกินรอซินก็รีบก้าวเท้าสะพายกระเป๋าเดินไปให้ถึงที่นัดกับเพื่อน เดินได้ไม่นานสายตาดันไปเห็นร่างสูงโปร่งคุ้นตาที่มาพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนๆบนใบหน้า ทำให้คนที่เดินผ่านชำเลืองมองเจ้าตัวอยู่บ้าง

“ สวัสดีซิน เธอกินข้าวเช้ามาแล้วหรือยังอ่ะ ” เจ้าตัวเดินเข้ามาทัก เจอหน้าปุ๊บก็ถามหาเรื่องของกินก่อนเลย ก่อนมือใหญ่จะดึงกระเป๋าของเธอไปถือเอง “ เดี๋ยวเราถือให้ ”

ชิน : “ ยังไม่ได้กิน ”

ชิน : “ ไม่เป็นไร เราถือเองได้ ” ชินพูดจบแล้วก็ยกมือขึ้นหวังว่าจะเอากระเป๋าคืนแต่ชายร่างสูงก็เบี่ยงตัวหลบพร้อมใบหน้าที่ยิ้มทะเล้น

“ ไม่เป็นไรน่ารีบเดินเถอะ ”

ผู้ชายคนอื่นอาจจะพูดจานุ่มนวลหรือสุภาพกับฉันแต่ไม่มีคนไหนเลยที่ทำให้ใจของฉันเต้นแรงได้เท่ากับผู้ชายข้างๆ ตรงนี้ หญิงสาวแอบมองชายหนุ่มเป็นบางครั้งและเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชายหมุ่มก็แอบมองเธออยู่เหมือนกัน

ใช้เวลาไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงจุดหมายทั้งยังมีเสียงเอ่ยเเชวจากเพื่อนๆหลายคน “ แกเล่ามาเลยนะว่าไปเจอกันได้ไงอ่ะ ถือกระเป๋าให้กันด้วย ”

ชิน : “ ก็ไม่มีอะไรแค่เจอกันระหว่างทางน่ะ ” สองสาวคุยกันได้ไม่นานก็มีเสียงเรียกจากชายคนนึงในห้อง

โช : “ เธอๆ ทำการบ้านยังอ่ะเราจะเก็บส่งครูแล้วนะ ”

ชิน : “ อื้อ เราทำแล้วๆ ”

ลีอา : “ เอ๋~~~มีการบ้านด้วยหรอ ” พูดด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว

โช : “ เธอคงไม่ได้ฟังที่อาจารย์พูดเมื่อวานใช่ไหม ชินไม่ต้องให้ลีอาลอกการบ้านด้วยล่ะ เธอตายแน่ลีอา ”

พูดไปพร้อมหัวเราะไปกับเสียงโหยหวนของลีอา

และเบนสายตามองไปที่ชิน รอบแอบมองใบหน้าติดยิ้มอ่อนๆของเธอ ไม่มีใครไม่รู้หรอกว่าโซแอบชอบชิน เพราะโชมีอะไร แอบชอบใครก็มักจะบอกกลุ่มเพื่อนเสมอไม่เว้นแม้แต่บอย ที่อยู่กลุ่มเพื่อนเดียวกัน ในระหว่างที่พวกเขาคุยกันอยู่โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่นึงมองมาที่พวกเขาตลอด

[ บอย ]

“ มองอะไรวะไอ้บอย ” ผมกำลังจ้องมองกลุ่มยัยตัวเล็กที่นั่งอยู่ทุกวัน แต่วันนี้ไอ้โชเพื่อนผมก็นั่งอยู่กับยัยตัวเล็ก

“.....”

“ ไอ้บอย!! มึงมองอะไรของมึงวะ ” เสียงตะโกนจากเพื่อนดังลั่น อยู่ใกล้แค่นี้มันจะเรียกดังหาพระแสงอะไร

“....”

“ เป็นห่าอะไรของมึงว่ะ กูเรียกตั้งนานไม่เห็นตอบ มึงดูอะไร ” ความเสือกส่งผลให้มันขยับเข้ามาใกล้ผม พร้อมปลายตามอง

“ ป่าว ”

“ เปล่าบ้าอะไร ตามึงเขม็งไปที่โต๊ะของซินตั้งนานแล้ว ” ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนตัวดีมองอะไรคงไม่พ้นซินหน้าหวานที่มันพามานั่งแอบมองเขาอยู่ทุกวัน

“ เเม่ง ทำไงดีว่ะ ” เสียงพึมพำในลำคอเอ่ยออกมาเมื่อเห็นหญิงชายโต๊ะข้างๆนั่งยิ้มหัวเราะให้กันอย่างมีความสุข ไม่ชอบเธอยิ้มให้คนอื่นเลยว่ะ

“ กูรู้ว่ามึงก็ชอบชิน ไอ้โชก็ชอบชินแต่มึงก็มีสิทธิ์จีบเขาเหมือนกันป่ะมึงไม่ต้องหลีกทางให้เพื่อนมึงหรอกเขาจะเลือกใครก็สุดแล้วแต่เขาเดินหน้าจีบเลยถ้ามืงชอบเขา ” เสียงไอ้นัททำเอาผมหันมาจ้องหน้ามัน ตั้งแต่วันที่ไอ้โชมาสารภาพว่ามันเเอบชอบชินผมก็ไม่กล้าที่จะจีบชินเพราะกลัวจะผิดใจกันกับมัน

“ มึงอย่าทำมาเป็นรู้ดี ไอ้เหี้ย!! ”

“ ว้าย พอเขินแล้วหยาบว่ะเพื่อนกู ” ไอ้นัทยื่นมือมาเกาคางยังหยอกล้อ

“ ไอ้สัสเอ้ย! ” แต่ก็จริงอย่างมันว่าแหละไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง

ในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น บอย จึงตัดสินใจลุกขึ้นจากโต๊ะของตัวเองเดินเข้าไปทักกลุ่มซิน นัทที่เห็นอย่างนั้นจึงยกยิ้มพอใจ

“ ยิ้มอะไรของมึงไอ้นัท ” เพื่อนอีกคนในกลุ่มทัก

“ ฮ่าๆ~ฮ่าๆ~ ” นัทไม่ตอบอะไรแต่หันมาหัวเราะใส่เพื่อนเเละหันไปมองที่โต๊ะข้างๆไม่ใกล้ไม่ไกล

“ อะไรของมัน หัวเราะอย่างกับคนถูกหวย ”

“ กูว่า กูจะถูกก็วันนี้นี่แหละ ”

“ หืๆ ”

เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่าาาา❤️

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***