บทที่​2 คุณหนูชาหวาน​ 2/2 + แจ้ง​ Ebook

“ชาหวาน ทางนี้” กลุ่มเพื่อน ๆ สนิทของเธอตั้งแต่มัธยมปลายยืนโบกมือเรียกอยู่หน้าประตูของห้องประชุม

“ลิ้นจี่ ซูกัส พวกแกมาก่อนฉันได้ไงเนี้ย ฉันว่าฉันมาเช้ามาแล้วนะ”

“แต่พวกฉันมาเช้ากว่าไง เข้าห้องประชุมเถอะ เห็นว่าวันนี้พี่ ๆ จะแจกเข็มขัดและตุ้งติ้งให้” ลิ้นจี่ชวนทุกคนเข้าไปนั่งในห้องประชุม

“ดีนะที่มหาลัยเราไม่มีรับน้อง”

“มีสิแต่ว่าแก...โอ๊ย” ลิ้นจี่ต้องหยุดพูดเพราะถูกซูกัสกระทุ้งด้วยศอก เธอไม่อยากฟังชาหวานบ่นเรื่องกิจกรรม

ก่อนเปิดเรียนจะมีรับน้องของมหาลัยแต่ชาหวานไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมด้วยเพราะให้เหตุผลว่ามันไร้สาระเธอเอาเวลาไปเที่ยวยังคุ้มค่ากว่า แต่การรับน้องของคณะนั้นไม่อาจเลี่ยงได้เหมือนของมหาลัย เนื่องจากจำนวนคนน้อยกว่าและง่ายต่อการสังเกต หากขาดใครไปคนหนึ่งก็จะถูกเพ่งเล็ง

“พี่ ๆ ก็ขอให้น้อง ๆ มีความสุขกับคณะที่เรียนนะครับ ตอนนี้ถึงเวลาที่พวกพี่จะปล่อยให้น้อง ๆ มีความสุขกับกิจกรรมของสาขาของตัวเอง ขอบคุณครับ” เมื่อประธานเชียร์ของมหาลัยกล่าวขอบคุณเสร็จก็เป็นอันถือว่าจบกิจกรรมรับน้องของมหาลัยที่ชาหวานไม่เคยเข้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว

“นี่ แกว่าที่พี่เขาพูดหมายความว่าไง เรายังต้องมีกิจกรรมสาขาอีกเหรอ” ชาหวานหันไปถามลิ้นจี่

“อะอืม”

“เฮ้อให้ตายสิ ฉันคงต้องเลี่ยงมันอีกแล้วสินะ”

“คราวนี้ไม่ได้นะ ไม่งั้นเธอจะถูกเพ่งเล็งจากรุ่นพี่และเพื่อนในสาขาเป็นพิเศษนะ” ลิ้นจี่พูดห้ามขึ้น

“งั้นเหรอ งั้นฉันขอคิดดูก่อนแล้วกัน”

“แกไม่ต้องคิด แกต้องเข้าร่วม พวกฉันไม่อยากโดนเหมารวมด้วยเข้าใจเปล่า” ซูกัสเถียงขึ้น

“เออรู้น่า นี่ก็เที่ยงแล้วไปหาอะไรกินเถอะ ฉันหิว” ชาหวานมองนาฬิกาข้อมือก่อนจะพากันเดินไปยังโรงอาหารของคณะและในระหว่างทางไปเธอก็กวาดสายตามองหาบีเอ็มคันขาวของตัวเองด้วย แต่ทว่ากลับไม่พบ ชาหวานกำกระเป๋าสะพายข้างแน่นด้วยความโมโห ยัยพี่เลี้ยงคนนั้นขัดคำสั่งเธอ!

ชาหวานเปิดกระเป๋าด้วยความใจร้อนก่อนหยิบโทรศัพท์มือถือของตนขึ้นมาและโทรหาพ่อบ้านทันที

“ชาหวาน ไม่มาเหรอ” ซูกัสหันมาเรียกเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเธอไม่เดินตามมา

“พวกแกเดินไปก่อนเลย ฉันเอาก๋วยเตี๋ยวนะ เดี๋ยวตามไป” เธอตะโกนบอกเพื่อน

“โอเค ๆ”

ไม่นานปลายสายที่เธอโทรก็รับ

[สวัสดีครับ นี่บ้าน...]

“ฉันเอง ฉันขอเบอร์ยัยนั่นหน่อยสิ ตอนนี้เลย”

[ยัยนั่น ใครเหรอครับคุณหนู]

“ก็ยัย...พี่เลี้ยงฉันน่ะ” ชาหวานรีบเอามือป้องปากและพูดเบาขึ้นเมื่อเอ่ยถึงพี่เลี้ยง เธอไม่อยากให้ใครได้ยินว่าเธอยังมีพี่เลี้ยงคอยตามดูแล รู้ถึงไหนอายถึงนั้น มีที่ไหนกัน โตจนเข้ามหาลัยแล้วยังจะต้องคอยมีพี่เลี้ยงตามดูแล

[ครับ สักครู่นะครับคุณหนู]

“เอางี้ ส่งข้อความมาแล้วกัน ฉันขี้เกียจรอ เร็ว ๆ ด้วยละ” ชาหวานสั่งปลายสายเสร็จก็กดตัดสายทิ้งทันที

ไม่นานก็มีข้อความเข้า ชาหวานรีบเปิดและกดโทรออกทันที

ฉันบิดขี้เกียจแล้วบิดเล่าจนถึงเวลาทานข้าวเที่ยง ฉันว่าออกไปหาอะไรกินสักหน่อยน่าจะดีกว่า ขืนนั่งรอแบบนี้มีหวังหิวตายแน่ แล้วอีกอย่างคุณหนูชาหวานอะไรนั้นคงยังไม่ออกมาจากห้องประชุมหรอกมั้ง เห็นเข้าไปนานสองนาน

ฉันเลี้ยวเข้าปั๊มน้ำมันสาขาใหญ่ ที่ปั๊มนี้มีครบทุกอย่างที่ใจต้องการ ไม่ว่าจะเป็นเซเว่น ร้านอาหาร ร้านน้ำ ขนมของหวานล้วนมีครบจบในปั๊มเดียว

“ขาหมูจานค่ะป้า ขอคากิด้วยนะคะ” ส่วนอร่อยที่สุดก็คากินี่แหละ นาน ๆ ทีกินทีคงไม่อ้วนเท่าไหร่

หลังจากที่กินได้ไม่ถึงห้าคำก็มีสายจากเบอร์แปลกโทรเข้ามา ฉันกดรับสายแต่ยังไม่ได้กล่าวทักทาย ปลายสายก็ตวาดแว้ดขึ้นมาเสียก่อนด้วยอารมณ์ที่ร้อนพอ ๆ กับแสงแดดตอนเที่ยงวัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเบอร์แปลกที่โทรมาคือใคร

[นี่ทำไมรับสายฉันช้าจังฮะ แล้วนี่เธอหายไปไหนทำไมรถไม่จอดอยู่ที่เดิม]

เป็นบ้าอะไรของเขานะ

“ฉันมากินข้าวค่ะ”

[นี่เธอขัดคำสั่งฉันใช่ไหม รีบกลับมาตอนนี้ ฉันให้เวลาเธอสิบนาที ถ้าฉันไม่เห็นรถมาจอดภายในเวลาที่ฉันบอก ฉันจะไล่เธอออก!]

“แต่ว่า...” ฉันยังพูดไม่จบ เธอตัดสายฉัน เด็กอะไรไร้มารยาท

ฉันวางมือถือลงบนโต๊ะทันที สงสัยต้องขอห่อข้าวใส่กล่องแล้วเอากลับไปกินในรถแทนซะแล้ว

“ป้าค่ะ คือว่าหนูรบกวนห่อใส่กล่องให้หน่อยได้ไหมคะ พอดีมีงานด่วนเข้ามาค่ะ” ฉันยื่นจานข้าวให้ป้าเจ้าของร้านก่อนจะยิ้มแห้ง ๆ ให้

“ได้สิ แต่ว่ามีค่ากล่องนะ สิบบาท”

“ค่ะได้ค่ะ”

ฉันถือถุงใส่ข้าวเดินกลับมาที่รถ ให้ตายเถอะหมดอารมณ์กินไม่พอยังจะต้องมาจ่ายค่ากล่องโฟมอีกสิบบาทเหรอเนี่ย

ฉันเหยียบคันเร่งยิ่งกว่านักแข่งรถในสนามเพื่อให้มาถึงที่นี่ทันเวลา โชคดีที่ไม่มีรถคันไหนมาจอดแทนที่ ก่อนจะเลื่อนกระจกรถลงและมองไปทางชาหวานที่กำลังยืนรอฉันอยู่ตรงทางเดินของอาคาร เมื่อเธอเห็นฉันแล้วก็เดินหายเข้าอาคารแบบไม่หันหลังกลับมามองอีกเลย

—————————————————

...ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาถึงตอนนี้นะคะ​ ในนี้จะลงเป็นตัวอย่างเพียงเท่านี้นะคะ​ สามารถติดตามต่อได้ในรูปแบบของebook ใน​ Meb​...

...หรือรายตอนต่อใน​ readawrite​ ค่ะ...

...พิมพ์ชื่อเรื่องหรือนามปากกาหาได้เลยนะ...

...นามปากกา​ น.นิรา...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***