เช้าวันใหม่แล้ว
ฉันยังคงนอนหลับอยู่บนเตียงนอนอย่างขี้เกียจ
สักพักมีอุ้งมือหนาใหญ่มาโดนหน้าของฉันจนต้องตื่นขึ้นมาดู
เหลียว: สั่งข้าวมาแล้วลืมไปเลยต้องออกไปรับแล้วสิ
ฉันพุ่งตัวไปเปิดประตูห้องก็มีคนยื่นถุงขนมปังชีสหวานมันให้ฉันและจ่ายเงิน
เหลียว: อืมอร่อยใช่ได้เลย
เค่อเหลา: ชี่หน่อยได้ไหม
ฉันให้เขากินชี่ลงไปแล้วก็หยิบมันกินตามปกติ
รุ่นพี่ซูฉี: อร่อยมากเลยเหลียว
รุ่นพี่งั่มขนมปังชีสหวานไปนึงไม้และกิน
ฉันนั่งลงพื้นในห้อง
แสงอาทิตย์ยามเช้าเป็นอะไรที่สดชื่นแจ่มใส
ฉันชะงักลงด้วยสาเหตุบางอย่าง
มีหญิงสาวคนนึงเดินมาแล้วเธอก็นิ่งมองไปที่ทั้งสามแมวที่อยู่อยู่ข้างหลังของฉันพอดีเลย
เธอไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำแต่เธอเพียงแค่งอตัวลงมาหาฉัน
เธอยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับส่งแจกันให้ฉันแล้วฉันก็รู้สึกงงๆและกลัวตกใจ
เธอเข้าห้องของฉันมาเลยและก็ปิดประตูห้องเรียบร้อยแล้วด้วยตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะทำไงดีแล้ว
เธอเช็ดที่ใบหน้าของฉันที่มีเหงื่อไหลออกมา
ทังลู่เซียว: ใจเย็นก่อนสิ อย่าตกใจแค่ต้องตั้งสติ
ฉันรวบรวมความคิดแล้วก็ค่อยๆลุกขึ้นมาหาเธอ
เหลียว: สวัสดีต้องทำอะไรดีเธอไม่คิดอะไรใช่ไหม..
ทังลู่เซียว: มนุษย์สัตว์ของเธอชื่ออะไรบ้างแนะนำหน่อยได้ไหมฉันไม่คิดอะไรหรอกแต่ตกใจเล็กน้อยเท่านั้นแหละ
เธอหยิบถ้วยชามออกมาแล้วก็ใช้มือจุ่มน้ำที่อยู่ในถ้วยชามและเกิดประกายแสงจิ๋วๆเล็กๆ
พร้อมกับมีดอกไม้ชูขึ้นมาบานสะพรั่งพลิดอกสวยงามมาก มีบางอย่างพันแขนของเธอแน่น
ทังลู่เซียว: ตกใจใช่ไหมถ้าเห็นแบบนี้คงไม่ต้องตกใจมนุษย์สัตว์แล้วมั้ง
ฉันหัวเราะแห้งๆด้วยความตื่นตกใจเล็กน้อย
ทังลู่เซียว: ขออยู่นะไม่ว่าอะไรใช่ไหมแต่ก็เกรงใจนิดๆเหมือนกัน
เธอยิ้มใสๆออกมามันทำให้ใจของฉันเริ่มเต้นแรงมาเลยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่เลย
เหลียว: งั้นแนะนำหน่อยดีกว่า
ปู่เสือลินฮู: ข้าคือปู่เสือ หรือก็คือเสือผู้พิทักษ์ ข้าได้นามว่า ลินฮู จะเรียกชื่ออะไรแบบไหนก็ได้
รุ่นพี่ซูฉี: คนอื่นเห็นเป็นนักเรียนทั่วไป ( อธิบาย )..........
รุ่นพี่ซูฉี: นาม ซูฉี เป็น แมวดาว แต่คือเสือนะจำไว้เลย
เค่อเหลา: ชื่อ เค่อเหลา ... .. ภูตเสือลายเมฆ .. .. เป็นเพื่อนกันได้นะ...
เธอมองรอบๆภายในห้องพักของฉันที่ดูรกๆสายตาเลยทีเดียวเชียว
ทังลู่เซียว: ทำความสะอาดห้องครั้งสุดท้ายตอนไหนกัน
เธอกวาดถูเช็ดเก็บทิ้งและจัดของให้เป็นระเบียบมากกว่านี้อีก
ปู่เสือลินฮู: เยี่ยมๆ ข้าถูกใจจริงๆมันต้องสะอาดแบบนี้สิดีมากเลยเจ้า
เธอเห็นหมวกฮัสกี้บนพื้น
ทังลู่เซียว: เติมโบว์แดงสองข้างน่ารักๆ แล้วนี่เป็นของใครกัน ฉันว่ามันเป็นของรุ่นพี่สินะน่ารักแบบนี้ต้องใช่แน่ๆเลย
เธอหยิบมันสวมใส่บนหัวของรุ่นพี่ซูฉี
เธอทำบางอย่างออกมายื่นมาให้กับฉันด้วยรอยยิ้ม
มันเป็นสร้อยคอที่มีหินเขียวเหลืองเรืองแสงประกายทองวิบวับสวยงาม
เธอใส่สีฟ้าชมพูประกายขาวส้มส่วนของฉันคืออันที่เธอยื่นมาให้ฉันใส่มันเอาไว้เลย
เหลียว: นี่เธอ..เอ่อ
ทังลู่เซียว: มิตรภาพที่ดีของขวัญแรกต่อประกบมิตรภาพแรกๆ
เธอพูดด้วยความสดใสออกมา
ฉันจึงยิ้มขึ้นมาได้เลย
เธอหาที่นอนหลับแล้วก็หลับไปทั้งๆที่มันเช้าอยู่
เธอนอนหลับแล้วดูเหมือนร่างกายของเธอมันมีประกายเถาวัลย์รอบตัวเธอและหายไปเลย
ฉันไม่ได้คิดอะไรจึงไม่ได้รบกวนการนอนหลับลงไปของเธอเลย
ฉันนั่งเล่นสักพักจนกระทั่งเธอลุกขึ้นมาพร้อมกับชวนฉันไปทานอาหารนอกห้องของฉันด้วยความสดใสยิ้มแย้มและเธอก็ลากฉันไป
END
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments