เมื่อนักฆ่ามาเกิดใหม่ในยุคไทโช(fic ดาบพิฆาตอสูร)
1.ย้อนอดีต
คาโตะ ริคาโกะ
อ่า..ภารกิจที่ให้มาน่ะ ของปลอมสินะ
ฉันพูดในขณะที่อีกฝ่ายจ่อปืนมาที่หัวของฉัน
โค้ดเนม white rose
รู้อยู่แล้ว ทำไมยังมาล่ะครับ
คาโตะ ริคาโกะ
ไม่รู้สิ ต่อให้ฉันหายไปจากโลกนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปมากนักหรอก
โค้ดเนม white rose
รู้เหตุผลที่คุณโดนสั่งเก็บมั้ยครับ
เมื่อถูกถาม จึงพลางคิดถึงเหตุการณ์หนึ่ง
เสียงปืนดังขึ้นสองนัด ก่อนที่ร่างไร้วิญญาณของชายและหญิงวัยกลางคนจะล้มลงนอนกับพื้น
ท่ามกลางความหวาดกลัวและตกตะลึงของเด็กอายุราวๆ 5-6 ปี
คาโตะ ริคาโกะ
(ก็พอเดาได้ว่าเป็นลูกของเป้าหมาย ต้องยิงทิ้งสินะ)
คาโตะ ริคาโกะ
(แต่อายุน่าจะพอกับฉันตอน.... ไม่เอาดีกว่า ไม่นึกแล้ว นึกไปก็ไม่มีประโยชน์)
ฉันคิดพลางมองไปที่เด็กน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่มุมห้อง
คาโตะ ริคาโกะ
นี่ เจ้าหนู นายชื่ออะไร
ชิโรโตะ
ฮึกๆ ช-ชิโรโตะ ครับ
อีกฝ่ายให้คำตอบพลางสะอื้น
ชิโรโตะ
ผ-ผมยังไม่อยากตาย..
คาโตะ ริคาโกะ
มันเป็นงานของฉัน
ฉันตอบอย่างเย็นชา ทำเอาเด็กตรงหน้าหน้าซีดขึ้นทันที
เมื่อเห็นใบหน้าของเค้า พลางคิดครู่หนึ่ง
คาโตะ ริคาโกะ
แต่พอมีวิธีอยู่
คาโตะ ริคาโกะ
นายเห็นบันไดหนีไฟตรงนั้นมั้ย
ฉันพูดพลางชี้ไปทางประตูหนีไฟ
คาโตะ ริคาโกะ
วิ่งลงไปแล้วออกจากตึกนี้ภายใน15นาทีซะ นายยังมีโอกาสรอด
คาโตะ ริคาโกะ
(ฉันทำบ้าอะไรอยู่กันแน่นะ)
ชิโรโตะ
ถ้าผมวิ่งลงไป ผมจะรอดใช่มั้ยครับ!
คาโตะ ริคาโกะ
ฉันเองก็ไม่รับประกันหรอกว่าจะมีนักฆ่าคนไหนจะเจอตัวนายรึปล่าว แต่ตราบใดที่ยังมีชีวิต ก็วิ่งตามความหวังเล็กๆนั่นซะ
ฉันพูดพลางเดินออกจากห้อง หลังจากที่เด็กชายวิ่งอย่างสุดชีวิตออกไป
คาโตะ ริคาโกะ
หึ ทำลงไปจนได้สินะ
คาโตะ ริคาโกะ
เหลือแค่ปิดจ๊อบให้เสร็จแล้วล่ะ
ไฟลุกไหม้ไปทั่วห้องวงจรไฟฟ้าก่อนลุกไหม้ไปตามทางที่ราดน้ำมันไว้ก่อนแล้ว
เสียงทุบกระจกดังขึ้น ต้นเสียงมาจากหน้าต่างที่ฉันพังเพื่อหลบหนีออกมาจากตึก
คาโตะ ริคาโกะ
ภารกิจเสร็จสิ้น..
Comments