เมื่อนักฆ่ามาเกิดใหม่ในยุคไทโช(fic ดาบพิฆาตอสูร)
1.ย้อนอดีต
คาโตะ ริคาโกะ
อ่า..ภารกิจที่ให้มาน่ะ ของปลอมสินะ
ฉันพูดในขณะที่อีกฝ่ายจ่อปืนมาที่หัวของฉัน
โค้ดเนม white rose
รู้อยู่แล้ว ทำไมยังมาล่ะครับ
คาโตะ ริคาโกะ
ไม่รู้สิ ต่อให้ฉันหายไปจากโลกนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปมากนักหรอก
โค้ดเนม white rose
รู้เหตุผลที่คุณโดนสั่งเก็บมั้ยครับ
เมื่อถูกถาม จึงพลางคิดถึงเหตุการณ์หนึ่ง
เสียงปืนดังขึ้นสองนัด ก่อนที่ร่างไร้วิญญาณของชายและหญิงวัยกลางคนจะล้มลงนอนกับพื้น
ท่ามกลางความหวาดกลัวและตกตะลึงของเด็กอายุราวๆ 5-6 ปี
คาโตะ ริคาโกะ
(ก็พอเดาได้ว่าเป็นลูกของเป้าหมาย ต้องยิงทิ้งสินะ)
คาโตะ ริคาโกะ
(แต่อายุน่าจะพอกับฉันตอน.... ไม่เอาดีกว่า ไม่นึกแล้ว นึกไปก็ไม่มีประโยชน์)
ฉันคิดพลางมองไปที่เด็กน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่มุมห้อง
คาโตะ ริคาโกะ
นี่ เจ้าหนู นายชื่ออะไร
ชิโรโตะ
ฮึกๆ ช-ชิโรโตะ ครับ
อีกฝ่ายให้คำตอบพลางสะอื้น
ชิโรโตะ
ผ-ผมยังไม่อยากตาย..
คาโตะ ริคาโกะ
มันเป็นงานของฉัน
ฉันตอบอย่างเย็นชา ทำเอาเด็กตรงหน้าหน้าซีดขึ้นทันที
เมื่อเห็นใบหน้าของเค้า พลางคิดครู่หนึ่ง
คาโตะ ริคาโกะ
แต่พอมีวิธีอยู่
คาโตะ ริคาโกะ
นายเห็นบันไดหนีไฟตรงนั้นมั้ย
ฉันพูดพลางชี้ไปทางประตูหนีไฟ
คาโตะ ริคาโกะ
วิ่งลงไปแล้วออกจากตึกนี้ภายใน15นาทีซะ นายยังมีโอกาสรอด
คาโตะ ริคาโกะ
(ฉันทำบ้าอะไรอยู่กันแน่นะ)
ชิโรโตะ
ถ้าผมวิ่งลงไป ผมจะรอดใช่มั้ยครับ!
คาโตะ ริคาโกะ
ฉันเองก็ไม่รับประกันหรอกว่าจะมีนักฆ่าคนไหนจะเจอตัวนายรึปล่าว แต่ตราบใดที่ยังมีชีวิต ก็วิ่งตามความหวังเล็กๆนั่นซะ
ฉันพูดพลางเดินออกจากห้อง หลังจากที่เด็กชายวิ่งอย่างสุดชีวิตออกไป
คาโตะ ริคาโกะ
หึ ทำลงไปจนได้สินะ
คาโตะ ริคาโกะ
เหลือแค่ปิดจ๊อบให้เสร็จแล้วล่ะ
ไฟลุกไหม้ไปทั่วห้องวงจรไฟฟ้าก่อนลุกไหม้ไปตามทางที่ราดน้ำมันไว้ก่อนแล้ว
เสียงทุบกระจกดังขึ้น ต้นเสียงมาจากหน้าต่างที่ฉันพังเพื่อหลบหนีออกมาจากตึก
คาโตะ ริคาโกะ
ภารกิจเสร็จสิ้น..
2. ความตายมาถึง
คาโตะ ริคาโกะ
แล้วเด็กคนนั้นเป็นไงบ้างล่ะ
โค้ดเนม white rose
แน่นอนว่าจะปล่อยพยานรอดไปไม่ได้หรอกครับ
คาโตะ ริคาโกะ
ความพยายามที่สูญเปล่าสินะ
โค้ดเนม white rose
มีอะไรจะสั่งเสียมั้ยครับ
โค้ดเนม white rose
ริคาโกะจัง
คาโตะ ริคาโกะ
พอเห็นนายเรียกชื่อฉันแบบนี้แล้ว
คาโตะ ริคาโกะ
ยิ่งมั่นใจแล้วล่ะ
โค้ดเนม white rose
รู้ทันผมอีกแล้วหรอครับ
คาโตะ ริคาโกะ
ความรักน่ะทำให้คนตาบอดนะ
คาโตะ ริคาโกะ
ฉันเข่นฆ่าไปมากมาย
คาโตะ ริคาโกะ
ที่สุดท้ายคงเป็น..
โค้ดเนม white rose
ไม่มีใครรู้หรอกครับ
เป็นเสียงที่ได้ยินเป็นสิ่งสุดท้าย
เสียงปริศนา
ที่นี่คือโลกหลังความตาย
คาโตะ ริคาโกะ
อันนั้นฉันรู้อยู่แล้วน่า
เสียงปริศนา
นี่คือเขตแดนพิพากษา
เสียงปริศนา
ว่าเจ้าจะลงนรก
เสียงปริศนา
หรือขึ้นสวรรค์
คาโตะ ริคาโกะ
แล้วนรกไปทางไหนล่ะ
เสียงปริศนา
เจ้าไม่ได้ถูกพิพากษาให้ลงนรก
เสียงปริศนา
แม้เจ้าจะฆ่าคนมากมาย
เสียงปริศนา
แต่หาใช่เจตนาที่แท้จริง
เสียงปริศนา
เพื่อลบล้างบาป
เสียงปริศนา
เจ้าจะถูกส่งไปเกิดใหม่
เสียงปริศนา
เพื่อกวาดล้างอสูรในยุคไทโช
เสียงปริศนา
เราเล็งเห็นถึงความสามารถของเจ้า
คาโตะ ริคาโกะ
แต่ชีวิตชาติเดียวก็เหนื่อยแล้วน-
กำลังจะไปเกิดใหม่ในยุคไทโช
ผู้ฆ่า ไม่ทราบชื่อนามสกุลจริง
ถูกทิ้งตั้งแต่อายุ5ขวบในกองเพลิง
เติบโตมาได้ด้วยองกรณ์นักฆ่า
ชีวิตที่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆแฮะ
หญิงสาววัยกลางคนคาดว่าเป็นแม่
...
หมอตำแย
แม่เด็กไม่หายใจแล้ว!!
หมอตำแย
เด็กไม่ร้องไห้เลย!!
คาเงะยามิ ซายูกะ
(อืมม ปวดหัวชะมัด)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เห้ย! เสียงดังอะไรวะ!!)
หมอตำแย
เด็กยังมีชีวิตอยู่..แต่แม่เด็ก..
ไอ้แก่เวร
เกิดมาก็เป็นใบ้อีก!
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ถามจริง?!)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ฉันไม่ร้องไม่ได้แปลว่าใบ้ว้อยย)
เด็กทารกทุบอกหมอตำแยที่อุ้มเธออยู่ไปมา
หมอตำแย
ก่อนตายแม่เด็กตั้งชื่อให้แล้วค่ะ
ไอ้แก่เวร
ชื่ออะไรไม่สำคัญ
ไอ้แก่เวร
แกมันฮิโดอิ(ตัวซวย)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เอ้าลุง!!งี้ก็ได้อ๋อ)
3. อสูร!
คาเงะยามิ ซายูกะ
-รับมากินพร้อมยิ้มอ่อน-
เลยต้องตามน้ำไปก่อนเพราะขี้เกียจอธิบายค่ะ
ถ้าสนิทกันเรียกฉันว่าซายุก็พอ
หมอตำแย
อยู่หมู่บ้านนี้จงระวังตัวให้ดี
หมอตำแย
ที่นี่ไม่ได้มีแค่โจร
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เริ่มแล้วสินะ)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เรื่องราวโบราณสอนเด็ก😓)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เดี๋ยวนะ..อสูร)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ภารกิจของฉันรึปล่าวนะ)
หมอตำแย
มีรูปร่างภายนอกเหมือนมนุษย์
หมอตำแย
แต่แท้จริงแล้วเป็นสิ่งมีชีวิตที่โหดร้าย
หมอตำแย
ออกล่ามนุษย์กินในตอนกลางคืน
หมอตำแย
เมื่ออสูรโดนแสงอาทิตย์ก็จะกลายเป็นเถ้าธุลี
หมอตำแย
แต่โชคดีที่มีเหล่านักล่าอสูรคอยกวาดล้างอสูรอยู่นะจ๊ะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
📝ท่านหมอเคยเห็นอสูรหรอคะ
หมอตำแย
ยายฟังเค้าเล่าต่อกันมาน่ะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ฟังดูไร้สาระแฮะ)
คาเงะยามิ ซายูกะ
📝แล้วนักล่าอสูรเป็นยังไงหรอคะ
หมอตำแย
จะใส่ชุดของนักล่าอสูรที่มีตัวอักษรมิตสึ(滅)อยู่ข้างหลังเสื้อจ่ะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
(งี้นี่เอง ต้องไปหาดูหน่อยและ)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(แต่ร่างกายเล็กแค่นี้จะทำไงล่ะเนี่ย)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ไม่อยากทำตัวผิดสังเกตด้วย)
พ่อของฉันชี้ไปทางคนต่างถิ่นที่เดินอยู่ตรงหน้าร้านค้า
คาเงะยามิ ซายูกะ
-ทำเป็นวิ่งไปชน-
ตปก.
Oh sorry kiddo (โอ้ โทษทีนะแม่หนู)
คาเงะยามิ ซายูกะ
-ยิ้มให้แล้วเดินจากไป-
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ง่ายมากสำหรับนักฆ่าที่ฝึกมาอย่างดี)
คาเงะยามิ ซายูกะ
-โยนกระเป๋าเงินไปมา-
ไอ้แก่เวร
เออ!ทำงานใช้ได้นี่หว่า
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ถึงจะสงสารชาวต่างชาติเมื่อกี้นิดหน่อย แต่ก็ช่วยไม่ได้แฮะ)
คาเงะยามิ ซายูกะ
ดึกแล้วแฮะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
ได้ยินเสียงแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
(รับรู้ได้ถึงจิตสังหาร..)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(หรือว่า!)
อสูร ตปก.
แม่สาวน้อยมานั่งทำอะไรคนเดียวในห้องมืดๆจ๊ะ~
คาเงะยามิ ซายูกะ
(ตัวเป็นๆ)
คาเงะยามิ ซายูกะ
(เพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก)
หลังคาบ้านพังลงพร้อมกับชายรูปร่างกำยำคล้ายมนุษย์ที่โดดลงมา
อสูร ตปก.
กะอีแค่มีดสั้นจะทำอะไรฉันได-
ฉันเล็งมีดไปที่กลางหัวของอสูร
แล้วปามันออกไปจนทะลุหัวของมัน
อสูร ตปก.
ฮ่าๆๆ! เป็นเด็กที่ไม่ธรรมดาจริงๆ
อสูร ตปก.
จะฆ่าฉันน่ะ!ยังเร็วไปพันปี!
ฉันกระโดดหลบการโจมตีอย่างรวดเร็ว
ฉันกระโดดถีบยอดหน้าของมันอย่างเต็มแรง
ดูเหมือนจะไม่ได้กระทบกระเทือนมันเลย
อสูร ตปก.
ฉันจะบอกอะไรดีๆให้นะเจ้าหนู
อสูร ตปก.
จะฆ่าฉันน่ะจะต้องทำให้หัวของฉันหลุดออกจากบ่า
อสูร ตปก.
เธอน่ะรับรู้ไว้ก่อนตายเถอ-
หัวของอสูรกลิ้งลงบนพื้นห้อง
อสูร ตปก.
ป-เป็นไปได้ยังไง
คาเงะยามิ ซายูกะ
มันเป็นไปแล้ว
คาเงะยามิ ซายูกะ
ใครใช้ให้บอกจุดตายกับนักฆ่าล่ะ
คาเงะยามิ ซายูกะ
โง่เง่าสิ้นดี
คาเงะยามิ ซายูกะ
โชคดีจริงๆที่พกมีดสำรองไว้
คาเงะยามิ ซายูกะ
อสูรก็ไม่เท่าไหร่นี่
คาเงะยามิ ซายูกะ
รู้สึกว่าจะมีอีกตัว
เลือดเจิ่งนองไปทั่วพื้นห้อง
ก่อนที่เสียงร้องเรียกก่อนหน้านี้จะเงียบลงไป
ฉันแกว่งใบมีดตัดลงไปที่คอของอสูร
จนมีดฟันพลาดไปที่แขนมันจนขาด
ฉับพลันคอหัวของอสูรก็หล่นลง
เรนโกคุ ชินจูโร่
ปราณเพลิงกระบวนท่าที่2
เรนโกคุ ชินจูโร่
อาทิตย์สาดส่อง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
