ตอนที่ 3

ก๊อก ก๊อก ก๊อก\~

เสียงเคาะประตูบานใหญ่ทำให้กรกนกที่นั่งดูซีรี่ย์อยู่ตรงโซฟากลางห้องถึงกับสะดุ้ง ทว่าเธอก็พอเดาได้ว่าคนหลังประตูบานนั้นคือใคร กรกนกหยัดตัวลุกจากโซฟาเดินตรงไปที่ประตู ก่อนจะเปิดมันออก

“แกเนี่ยชอบมารบกวนฉันดึกๆอยู่เรื่อ…” พูดยังไม่ทันจบกรกนกก็ต้องชะงักไปเสียก่อนเมื่อเห็นเพื่อนชายคนสนิทของตนดวงตาแดงก่ำ ใต้ตาปูดบวม ทั้งในมือยังถือถุงหูหิ้วใบใหญ่ที่ข้างในบรรจุเบียร์อยู่หลายขวด

กรกนกไม่กล่าวอะไรเพียงแต่ใช้มือเล็กกอบกุมแขนแกร่งและออกแรงดึงหน่อยๆเพื่อให้เพื่อนชายเข้ามาด้านใน จากนั้นเธอจึงปิดประตูลง

“ไอ้อิฐ… ใครทำอะไรแกวะ” กรกนกถามเสียงอ่อน แต่คนถูกถามไม่ได้ตอบอะไรออกมาสักคำ ใบหน้าเรียบนิ่ง แววตาว่างเปล่าตอนแรกกลับเริ่มมีน้ำใสๆไหลรินออกมา

หมับ!

กรกนกไม่รอคำตอบใดๆ เธอเข้าสวมกอดอัครฉัตรทันที คนตัวโตกว่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าจึงกอดตอบเธอเช่นกัน อัครฉัตรถึงกลับปล่อยโฮออกมา เขายืนสะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้นนานหลายนาที จนในที่สุดผ่านไปราวๆสามสิบนาทีอัครฉัตรจึงสงบลงบ้าง

“แกไหวป่าววะ” กรกนกถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ แววตาส่องประกายถึงความเป็นห่วงอย่างชัดเจน มือเล็กก็พลางลูบบ่าเพื่อนเป็นการปลอบใจไปด้วย แต่เขาไม่ได้ตอบอะไรเธอเพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ เป็นการปฏิเสธแทน

เห็นแบบนั้นกรกนกจึงไม่อยากถามไถ่อะไรเพิ่มเติม เพราะเธอรู้ดีหากอัครฉัตรสบายใจเมื่อไรเขาจะเล่าให้เธอฟังเอง

“งั้นก็กินเบียร์ย้อมใจกันหน่อยเป็นไง”

กรกนกพูดด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมยกขวดเบียร์ชูขึ้นขนานกับใบหูของตนเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศมาคุนี้ กรกนกจัดการรินน้ำสีอำพันใส่แก้วและยื่นให้คนข้างๆ

อัครฉัตรกระดกแอลกอฮอล์เข้าปากอย่างกับคนหิวกระหาย แก้วในมือเขาถูกยกแก้วแล้วแก้วเล่า จนคนเศร้าเริ่มมึนเมา

“ฟาง…แกบอกฉันทีว่าฉันไม่ดีตรงไหน ฉันพลาดอะไรไป” ความเมาเข้าครอบงำทำให้อัครฉัตรที่ปิดปากเงียบมานานเริ่มพร่ำบ่นถึงสถานการณ์ที่เจอ

“…บิ๋มหรอ?” กรกนกถามคนเมาที่เอาแต่บ่นพรึมพรำ

“หึ ฉันรักเขาแทบตาย ฉันให้เขาได้ทุกอย่าง สิ่งที่เขาตอบแทนฉันเสือกเป็นการนอกกายนอกใจ ฉันดีไม่พอตรงไหนกันวะ!” อัครฉัตรพูดเสียงสั่น นัยตาที่สงบลงเริ่มแดงก่ำอีกครั้ง

“แกรู้ได้ไงวะ ว่าบิ๋มทำแบบนั้น”

สิ้นเสียงหวานของกรกนก อัครฉัตรจึงเปิดสมาร์ตโฟนกดเข้าห้องแชทปริศนาที่ส่งคลิปชวนน่าสะอิดสะเอียนมาให้เขาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาทันที ก่อนจะยื่นให้กรกนกที่นั่งอยู่ข้างๆดู

กรกนกเห็นคลิปดังกล่าวก็ได้แต่เอามือขึ้นมาป้องปากด้วยความตกใจ รีบกดปิดคลิปไปทันที เธอส่งมือถือคืนให้อัครฉัตรจากนั้นจึงเข้าสวมกอดเพื่อนอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรนะ แกทำดีที่สุดแล้วเขาเองต่างหากที่ไม่รู้จักพอ” กรกนกพูดพลางลูบแผ่นหลังแกร่ง ส่วนอัครฉัตรก็กระชับวงแขนโอบกอดเธอแน่น

ทั้งสองคนกอดกันกลมอยู่ครู่ใหญ่ เป็นอัครฉัตรที่ผละกอดออกก่อน จากนั้นก็กระหน่ำกระดกแอลกอฮอล์เข้าปากอย่างบ้าคลั่ง ราวกับตั้งใจจะดื่มให้ตายกันไปข้างยังไงอย่างนั้น

ตอนนี้เป็นเวลาดึกพอสมควร ทั้งอัครฉัตรและกรกนกก็ต่างเมามายมากกันทั้งคู่ อัครฉัตรนั่งโงกเงกตาปรือแทบลืมไม่ขึ้น หญิงสาวผู้เป็นเพื่อนสนิทที่นั่งข้างๆเห็นดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น

“แกดื่มเยอะแล้ว พอเหอะ เดี๋ยวฉันพาไปนอนที่โซฟา” หญิงสาวพูดทั้งที่ตัวเองก็เมาแทบร่วง แต่ปากเจ้ากรรมกลับตกปากบอกชายหนุ่มไปแบบนั้นซะได้ เขาไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้าหงึกๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***