20:00 น.
หลังจากส่งเพื่อนสาวอย่างกรกนกถึงที่ อัครฉัตรขับรถคันหรูมาที่ Red sky ร้านอาหารหรู บรรยากาศดีที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง
อัครฉัตรเดินเข้าไปในร้านอาหารสุดหรู จับจองโต๊ะวีไอพีสำหรับสองคน พร้อมสั่งอาหารราคาแพงหลายรายการ ทั้งให้พนักงานจัดเตรียมเชิงเทียน ให้บรรยากาศโรแมนติกอย่างที่ใครเห็นเป็นต้องปลื้มปริ่ม
เมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อมอัครฉัตรจึงโทรออกต่อสายหาแฟนสาวคนสวยของตนทันที
“ใกล้ถึงยังครับบิ๋ม”
“เอ่อ…กะใกล้ถึงแล้ว อิฐรอเราแป๊บนึงนะ” ปลายสายพูดเสียงตะกุกตะกัก
“ครับ รีบมาน๊า”
“ค่ะที่รัก” ว่าจบมินตราผู้อยู่ปลายสายจึงตัดสายการติดต่อไป ทว่าผ่านไปสิบนาทีหลังจากที่อัครฉัตรโทรหาแฟนสาวก็ได้มีข้อความปริศนาจากใครบางคนส่งมาให้เขา
ติ้งง\~
อัครฉัตรจ้องสมาร์ตโฟนเครื่องแพงอยู่ครู่นึง ในหัวครุ่นคิดว่าเป็นใคร ก่อนที่จะกดเข้าห้องแชทปริศนา ภาพที่เห็นจากข้อความที่ถูกส่งมาคือคลิปที่แฟนสาวกำลังนอกกาย อัครฉัตรถึงกับตัวชาวาบ ใจเต้นระรัวราวกับใครตีกลองรัวอยู่ในอกก็ไม่ปาน
เขามั่นใจได้ว่าเป็นมินตราแฟนสาวของตนไม่ผิดแน่ หน้าตาที่ถูกถ่ายอย่างชัดเจน ทั้งเสียงร้องครวญครางที่ดูมีความสุขกับราคะนั่น อัครฉัตรได้แต่นั่งมองคลิปที่ถูกส่งมาอย่างแน่นิ่ง น้ำใสๆเริ่มไหนรินรดตามแก้มเนียน พอดิบพอดีตรงจังหวะที่มินตราเดินเข้ามา
“อะ..อิฐ เป็นอะไรไป ร้องไห้ทำไม?” มินตราตกใจอยู่ไม่น้อยเมื่อเห็นแฟนหนุ่มของตัวเองนั่งจมกองน้ำตา
“เราดูโง่มากใช่มั้ยบิ๋ม?” อัครฉัตรถามแฟนสาวเสียงเรียบพลางยกมือปาดน้ำตาเจ้ากรรมที่ไหลเป็นสายอย่างลวกๆ
“อิฐพูดเรื่องอะไร เราไม่เข้าใจ..” มินตราตอบกลับเสียงเริ่มสั่นระริก ในใจเธอร้อนเป็นไฟวูบวาบราวกับกลัวความผิดอะไรอยู่
“หึ” อัครฉัตรเค้นหัวเราะเย้ยหยันให้กับความโง่เง่าเต่าตุ่นของตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นพรวดจากเก้าอี้
“ไม่เข้าใจจริงๆหรอบิ๋ม แล้วนี่มันคืออะไร!! หน้าแบบนี้เสียงแบบนี้มันของเธอทั้งหมดเลยไม่ใช่หรือไง!!” อัครฉัตรพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นัยตาแดงก่ำจ้องมองคนตรงหน้าอย่างเค้นเอาความจริง
“…เราไม่ได้ตั้งใจอิฐ เราแค่หลงผิดชั่วขณะ” มินตราตอบเสียงสั่น มือเรียวคว้าแขนแกร่งของอัครฉัตรเขย่าเบาๆ แต่กลับถูกสะบัดทิ้งอย่างแรง
“การนอกใจนอกกายไม่มีหลงผิดหรอกบิ๋ม เราไม่ดีตรงไหน เพราะอะไรเธอต้องทำกับเราแบบนี้ หรือเพราะเรารักเธอมากเกินไป?” อัครฉัตรก้มหน้าหลั่งน้ำตาปากก็พร่ำถามมินตราไม่หยุดหย่อนว่าตนผิดพลาดตรงไหน
“…….เราขอโทษ”
“เหอะ เก็บคำขอโทษจอมปลอมนั่นกลับไปเหอะบิ๋ม”
อัครฉัตรพูดทิ้งท้ายก่อนจะสาวเท้าเดินหนีออกมา ในมือบีบกำกล่องของขวัญชิ้นเล็กสีแดงเอาไว้แน่น ของขวัญที่เขาเตรียมมาให้เธอโดยเฉพาะตอนนี้กลับกลายเป็นของไม่มีเจ้าของเสียแล้ว ชายหนุ่มหย่อนตัวนั่งในรถฝั่งเบาะคนขับ นิ้วเรียวกดโทรออกต่อสายหาเพื่อนสาวคนสนิทที่ป่านนี้ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
“มีอะไรอิฐ เวลานี้ไม่ได้อยู่กับแฟนแกหรอกหรอ?” เสียงหวานปลายสายเอ่ยถามทันทีที่กดรับ
“แกว่างมั้ย อยู่ห้องรึเปล่า?” อัครฉัตรไม่ตอบคำถามใดๆ เพียงแค่ถามกลับคนปลายสายไปเท่านั้น
“ว่าง อยู่ สรุปแกมีอะไ….” ปลายสายพูดตอบได้แค่นั้นก็ถูกอัครฉัตรตัดสายทิ้งไปก่อนแล้ว เขาไม่รีรอรีบสตาร์ทรถคันหรู และออกเเรงเท้าเหยียบคันเร่งไปที่คอนโดมิเนียมของกรกนกทันที
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments