ออเดอร์ที่ 3 ต้องชอบแค่ไหน

ฝาจีบเดินออกจากประตูบ้านเมื่อเห็นชายหนุ่มพนักงานส่งอาหารรู้สึกคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก เธอมองสำรวจตั้งแต่หมวกจนถึงรองเท้า ความสูงประมาณนี้ รูปร่างแบบนี้ โดยเฉพาะดวงตาคมเข้มที่เธอจำได้ไม่ลืม แม้แต่รถที่ขับ แต่ก็ยังไม่แน่ใจ.......

“ขอโทษนะคะ เราเจอกันเมื่อคืนหรือเปล่า” ฝาจีบเริ่มถามชายหนุ่มพนักงานส่งอาหารอย่างไม่แน่ใจ

“เอ่อ....ครับ..ครับ... ที่รถเราเกือบชนกันเมื่อคืน........” ณคุณตื่นเต้นจนพูดติดๆ ขัดๆ

“ใช่จริงๆ ด้วย บังเอิญจริงๆ เอ่อ.....คุณรีบไปไหนไหม จะขอเวลาซัก 10 นาที”

ฝาจีบดีใจที่ได้เจอณคุณอีกครั้งเพราะยังรู้สึกผิดที่เหม่อลอยขับรถจนเกือบจะชนเขา นี่ถ้าเขาเจ็บ พิการ หรือตายขึ้นมาเธอจะรู้สึกแย่ยิ่งกว่านี้

“เอ่อ.....ได้ครับ ตอนนี้งานไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่”

ณคุณแสร้งทำเป็นตอบช้า และดูเวลาจากนาฬิกาข้อมือ เพื่อไม่ให้ฝาจีบจับได้ว่าเขาดีใจแค่ไหน ที่จะได้อยู่คุยกับเธอ ณคุณหันหลังเริ่มถอดหมวกกันน๊อค ผ้าบัพและเสื้อแจ๊คเก็ตออก จากนั้นเสยผมหนึ่งครั้งอย่างที่เขาทำจนติดนิสัยเวลาที่ถอดหมวกกันน๊อคออกแล้วก็หันกลับมาหาฝาจีบ

‘ท่าเสยผมนั่น......โอ๊ยยยย......หัวใจเกือบขิต........’

ฝาจีบถึงกับไม่เชื่อสายตา ใบหน้าของชายหนุ่มที่เพิ่งเห็นหน้าชัดๆ เป็นครั้งแรก หน้ารูปไข่ คมเข้มแบบไทย ผิวสองสี อยากจะกรี๊ดดังๆ ออกมาคนอะไรหน้าเหมือนดาราที่เธอเป็นแฟนคลับเอามากๆ ทั้งผลงานเพลง ละคร จนกระทั่งติดตามไอจีที่ฝาจีบไม่เคยพลาดซักวัน ฝาจีบจ้องหน้าชายหนุ่มอยู่นานเหมือนกำลังสำรวจทุกซอกทุกมุมของใบหน้าเลยทีเดียว ไม่นานก็เรียกสติกลับคืนมา

“เอ่อ...เข้ามานั่งรอในบ้านก่อนนะคะ”

“ขอบคุณครับ”

ณคุณเข้ามานั่งรอตามที่ฝาจีบเชิญ บริเวณหน้าบ้านที่แบ่งพื้นที่จอดรถทำมุมนั่งเล่นเล็กๆ ที่มีม้านั่งยาวทำด้วยไม้ตั้งอยู่สองตัวทำมุมตั้งฉากกับบ่อปลาหางนกยูงทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีปลาหางนกยูงหลายสิบตัวหลากสีสัน แดง เขียว น้ำเงิน ทอง ดำ ขาว ที่แหวกว่ายอวดความสวยใต้ผิวน้ำที่ใสสะอาด มีต้นเดหลีดอกสีขาว ใบสีเขียวมันวาวปลูกในกระถางเรียงรายรอบบ่อปลาและแนวกำแพงภายในตัวบ้านทำให้รู้สึกชุ่มปอดและคลายความร้อนได้ดีทีเดียว ณคุณนั่งรอไม่นานฝาจีบมาพร้อมกับน้ำอัญชันมะนาวสีชมพูอมม่วงสองแก้ว

“น้ำอัญชันมะนาว ทำเองนะคะ ไม่รู้อร่อยไหม คนแรกเลยที่ได้ชิม 55555”

“อืม...ใช้ได้ครับ สดชื่นดี ผมไม่ค่อยได้ดื่มน้ำสมุนไพรแบบนี้เท่าไหร่”

“เอาให้หมดแก้วเลยนะ เดี๋ยวจะใส่ขวดให้ไปดื่มด้วย ฉันทำไว้เยอะเลย”

“ขอบคุณครับ ไม่เกรงใจแล้วนะ”

“เมื่อคืนก็ลืมถามชื่อ มัวแต่ตกใจ........ฉัน 'ฝาจีบ' เรียก 'จีบ' เฉยๆ ก็ได้ แล้วคุณชื่ออะไร”

“ ณคุณ ครับ เรียก 'คุณ' ก็ได้ครับ”

“หือ ชื่อแปลกดี.....งั้นเรียก คุณ ล่ะกันนะ ง่ายดี”

“ยินดีครับ.....นี่ครับกาแฟที่สั่ง คาปูเย็น ไม่หวาน ไม่นม ใส่แต่ฟองนม”

“คุยจนลืมไปเลย ขอบคุณค่ะห้าสิบเก้าบาทนะคะ เอ่อขอพร้อมเพย์ได้ไหมจีบไม่มีเงินสด”

“ได้ครับ เบอร์ #$@%&*!%&#*@”

“โอนเรียบร้อยแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ”

“ขอโทษครับ สูตรกาแฟนี้แปลกดี”

“555555 จีบคิดเอง เบื่อรสชาติที่เหมือนคนอื่นนะ ลองไหม.....แก้วนี้จีบให้เลย ถือว่าเป็นกาแฟขอบคุณละกัน วันนี้ว่าจะไม่สั่งแล้วนะ แต่สั่งทำไมไม่รู้............”

“งั้นแก้วนี้คุณขอลองนะครับ รอบหน้าจะสั่งมาคืน ขอบคุณครับ”

ณคุณรับกาแฟแก้วนี้มาแบบเขินๆ ‘คาปู ไม่หวาน ไม่นม ใส่แต่ฟองนม’ อยู่ในมือของณคุณเรียบร้อย ปากแน่นๆ อมชมพูเข้ม เริ่มดูดกาแฟสูตรแปลกอย่างช้าๆ ‘ไม่น่าเชื่อว่ารสขมๆ ของน้ำกาแฟพอมาเจอฟองนมนุ่มๆ ที่มีรสหวานธรรมชาติจากน้ำนม รสชาติกลับเข้ากันได้อย่างลงตัว

“ไม่น่าเชื่อว่ารสชาติจะดีแบบนี้ เห็นทีคงจะต้องเปลี่ยนมาดื่มกาแฟสูตรนี้แล้วหล่ะ 55555”

“ตามสบายเลยคุณ จีบไม่หวง”

ฝาจีบแอบมองชายหนุ่มที่กำลังเพลินกับรสชาติกาแฟสูตรที่เธอดื่มประจำ คนแรกเลยที่บอกว่าชอบ

“ขอโทษนะครับ ตอนนี้จีบทำงานอะไร”

“จีบเพิ่งออกงาน กำลังหางานใหม่ทำอยู่แต่ไม่รู้จะทำอะไร ยังไม่เจองานที่ตัวเองชอบเลย ถ้าอีกหนึ่งปียังหางานที่ถูกใจทำไม่ได้ เห็นทีต้องกลับไปช่วยงานที่บ้านแล้วหล่ะ สัญญากับที่บ้านไว้แล้ว”

“ที่บ้านทำงานอะไรครับ”

“โรงงานผลไม้อบแห้ง พวกมะม่วง ลำไย สับปะรด ฝรั่ง ประมาณนี้”

“ตลาดดีนะ กลุ่มลูกค้าเยอะ คนจีนกำลังนิยมเลย” ณคุณรู้ข้อมูลเรื่องนี้ดีเพราะที่บ้านอยู่วงการธุรกิจนี้เหมือนกันแต่ต่างกันตรงที่ไม่ได้ผลิตเองแต่เป็นคนกลางรับซื้อแล้วส่งไปขายต่างประเทศ

“ทำไมคุณรู้ข้อมูลดีจัง..........” ฝาจีบสงสัยเพราะน้อยคนที่จะคุยเรื่องธุรกิจนี้เข้าใจตรงกัน

“อ่อ....ก็อ่านเจอในเพจข่าวนะครับแล้วเห็นขายกันเยอะด้วย ล้มตรงไหนก็มีแต่ผลไม้อบแห้งเต็มไปหมดเลย 555555”

นอกจากภาณุแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าที่บ้านของณคุณทำอาชีพอะไร เพราะเขาคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรที่จะบอกให้ใครรู้ ณคุณรีบตัดบทลองชวนฝาจีบมาทำงานส่งอาหารด้วยกัน แววตาของณคุณที่ส่องประกายเห็นโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกับผู้หญิงคนนี้มากขึ้น มีอะไรอีกเยอะที่น่าค้นหาในตัวเธอ ตั้งแต่กาแฟแก้วที่วางอยู่ตรงหน้าแล้ว.........

“จีบสนใจอยากลองมาขับรถส่งอาหารแบบนี้ไหม งานง่าย ไม่ยุ่งยาก รับกับส่ง สนุกดีนะเหมือนขี่รถเที่ยวไปในตัว รายได้ดีด้วย ขับช่วงระหว่างรอหางานใหม่ก็ได้” ณคุณลุ้นมากกับคำตอบของฝาจีบเพราะดูจากผิวพรรณคงไม่ค่อยได้ตากแดดตามลมเท่าไหร่

“น่าสนนะ....แล้วสมัครยังไง”

“หือ.......”

ณคุณแปลกใจกับคำตอบแต่แอบดีใจไม่น้อย มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยผิดกับความรู้สึกภายในที่สั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก

“พรุ่งนี้ถ้าพร้อมก็ไปสมัครที่ออฟฟิศได้เลย อยู่ใกล้ๆ นี่เอง”

ณคุณบอกที่ตั้งของออฟฟิศซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านของฝาจีบมากนัก

“พรุ่งนี้จีบจะไปสมัครเลย ถ้ามีอะไรจะปรึกษา จีบจะขอทักไปหานะ”

“ได้เสมอครับ”

“ขอบคุณมากนะ”

จากสิบนาทีคุยเพลินจนกลายเป็นชั่วโมง ณคุณบอกลาฝาจีบด้วยความรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก ส่วนฝาจีบก็กำลังตื่นเต้นกับงานใหม่ด้วยนิสัยที่ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลาและเธอมองทุกอย่างเป็นโอกาสเสมอ แม้ว่าใครจะมองเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ ก็ตาม

‘ไม่แน่นะเราอาจจะเจอสิ่งที่เราสนใจระหว่างทำงานนี้ก็ได้..........’

ฝาจีบมองตามชายหนุ่มที่เพิ่งขับรถออกจากหน้าบ้านไป รอยยิ้มที่หวานละมุนปรากฏขึ้นบนใบหน้าอย่างไม่รู้ตัว.........

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***