Fic สงครามนักรบผู้หวนคืน (OC)
เหมือนอยู่ตัวคนเดียว...
ฉันเรียกเท่าที่เสียงจะสามารถเปล่งออกมาได้ หวังให้เพื่อนสนิทขานตอบรับโผล่มาให้เห็นด้วยสภาพที่ยังปลอดภัย
แต่ก็เป็นเพียงแค่ฝันลมๆ แล้งๆ เพราะนอกจากจะไม่มีเสียงตอบรับ ยังเจอรอยเลือดและซากศพของชาวเมืองที่บางรายก็มีสภาพสยดสยอง
จนทำให้ฉันเกือบจะอาเจียนสิ่งที่อยู่ในท้องออกมา เข้งขาที่เคยแข็งแรงตอนนี้กลับไร้เรี่ยวแรงทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้น ได้แต่มองเมืองที่อาศัยอยู่ มีสภาพไม่ต่างจากวันสิ้นโลก
ทั้งเพื่อนที่มีอยู่คนเดียว
สถานที่ที่เติบโตมาตั้งแต่เด็กๆ…
ทุกสิ่งทุกอย่างกลับถูกทำลาย มันแทบจะทำให้หัวใจของเธอแตกสลาย น้ำตาหลั่งออกมาตามความรู้สึกที่เป็นอยู่อย่างหักห้ามไม่ได้
ทั้งที่ได้ลูกแก้วปราธนามา เลยคิดจะมอบมันให้กับซิสเตอร์ที่คอยช่วยเหลือเธอมาตลอด
หยาดน้ำตาหยดลงบนหลังมือแทบจะตลอดเวลา มือซ้ายกำสิ่งที่กษัตรย์เลโอมอบให้มาด้วยความขุ่นเคือง เม้มปากจนเลือดออกตรงริมฝีปาก
ทั้งที่ตั้งใจรีบกลับมาแล้วแท้ๆ
นี่เหรอสิ่งตอบแทนที่อุตส่าห์ช่วยโลกนั้นไว้จากการล่มสลาย…ด้วยการที่โลกของเธอล่มสลายซะเอง
ขณะที่ตัวฉันจมปลักกับความรู้สึกที่เจออยู่นั้น ก็สัมผัสได้ว่ามีคนกำลังมุ่งหน้าเดินมาทางนี้
？？？
ห๊า…การปฏิบัติการล้มเหลวเหรอ…?
ฉันมองไปทางต้นเสียทั้งน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ คนที่พูดเป็นชายร่างกำยำสวมชุดรัดรูปใจกลางมีสัญลักษณ์รูปดาว คล้ายกับว่าเป็นสัญลักษณ์แห่ง ‘ยุติธรรม’
ทว่าสายตาที่มองมามันประดับไปด้วยความเกลียดชังในลึกๆ แต่ปากกลับยิ้มกว้าง
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ยังมีคนรอดชีวิตอีกเหรอเนี่ย?
ในเขตนี้ถูกปกครองด้วยฝีมือของ ‘นักรบไอออน’ ที่เห็นบ้านเมืองเป็นซากประหลักหักพังรวมไปถึงผู้เสียชีวิตที่หญิงสาวเจอล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของนักรบคนนี้
ฉันมองไปที่ชายคนนั้น ก่อนที่ริมฝีปากเปรอะได้ด้วยเลือดจะขยับเอ่ยถาม
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ฮ่า! ฮ่า! ถ้าหมายถึงพวกคนชั่วที่ถูกฉันลงทัณฑ์ไปล่ะก็ คงตอบว่าใช่!
หมอนั่นหักข้อนิ้วมือเหมือนจะสื่อว่าต่อไปก็จะเป็นคราวของเธอ
ดวงตาสีนีลเบิกกว้างทีละนิด บรรยากาศรอบตัวสั่นไหวมากเสียจนนักรบไอออนอาร์มสัมผัสได้
เสี้ยววิที่ดวงตากระพริบ ก็พบว่าร่างหญิงสาวที่ควรจะนั่งอยู่ที่เดิมกลับโผล่มาในระยะประชิด กำปั้นเรียวที่แฝงไปด้วยความรุนแรงใกล้จะถึงเบ้าหน้าอีก 2 เซน
ทว่ามือหนากลับยกขึ้นรับกำปั้นได้อย่างทันควัน เกิดแรงลมกรรโชกขึ้นเมื่อเขารับการโจมตีนี้ไว้
นักรบไอออนอาร์มเผยรอยยิ้มกว้างพร้อมกับแววตาที่เหมือนกำลังสนุก
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ที่แท้…เธอก็เป็นนักรบเหมือนกันนี่เอง
เสียงคำรามจากหญิงสาวทำเอานักรบด้วยกันต้องขนลุก
มือขวาที่ไม่ถูกจับไว้เหมือนมือซ้ายมีกระแสไฟปะทุขึ้นมาตอบนองต่อร่างกายก่อนจะกำแน่น ง้างแขนขวาจนสุดแล้วต่อยกลางหน้าท้องนักรบไอออนอาร์มจนตัวลอยอยู่บนพื้น
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
แรงเยอะใช้ได้นี่!!
ทว่านักรบไอออนอาร์มกลับใช้แขนทั้งสองนำมากันหมัดเอาไว้ได้เลยรู้สึกเจ็บแปลบเพียงอย่างเดียว
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
!!
ฉันใช้ความเร็วที่ได้รับมาในฐานะ ‘นักรบแห่งเลโอ’ เคลื่อนไหวดั่งสัตว์ป่าไปเกาะติดกับซากตึก ก่อนถีบตัวไปโผล่อยู่กลางอากาศ หมุนตัวเหมือนลูกค่างก่อนจะใช้ขาขวาเหวี่ยงเตะเข้าก้านคอของชายกำยำนั่นเต็มๆ
ร่างลอยละลิ่วทะลุซากประหลักหักพังต่อหลายตึกรัวๆ ฉันลงมายืนอยู่บนพื้นก่อนที่โรงเท้าและกางเกงขายาวสีดำจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นชุดนักรบไล่ไปจากข้างล่างลามไปถึงเสื้อครึ่งตัวกับเสื้อกันหนาวสีแดงที่สวมทับไว้
จนฉันในตอนนี้อยู่ในเครื่องแบบนักรบแห่งเลโอเป็นที่เรียบร้อย
หอกคู่ใจปรากฏขึ้นอยู่ในมือซ้าย เป็นเวลาเดียวกับที่ซากประหลักหักพังข้างหน้าเริ่มระเบิดกระจายไปคนละทิศคนละทาง
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ลูกเตะแค่นั้น! ไม่มีทางที่จะสร้างบาดแผลทำร้ายร่างกายของคนที่เป็นผู้ปกป้องความยุติธรรมอย่างฉันได้หรอก!!
นั่นเป็นเพราะนักรบไอออนอาร์มได้วิ่งฝ่าตรงดิ่งมาหาด้วยความรวดเร็ว
ฉันมองหมอนั่นที่มีสีหน้าสนุก ทั้งที่ใส่แรงไปขนาดนั้นกลับไม่คอหัก
ยุนอูยอน
เอาไว้ไปบอกในนรกเถอะ
แขนซ้ายทำการเกร็งจนเส้นเลือดโผล่ก่อนจะทำการขว้างหอกไปทางนักรบไอออนอาร์ม แต่เมื่อปลายหอกอัญมณีถึงกล้ามหัวไหล่มันกลับไม่แทงเข้าไป และ ดีดออกลอยหมุนอยู่เหนือหัวคล้ายกับว่าเจอผนังเหล็กกล้าที่ไม่สามารถเจาะเข้าไปได้
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ไม้จิ้มฟันนั่นไม่มีทางงัดกับหินผาได้หรอก!!
พอถึงระยะประชิดนักรบไอออนอาร์มที่มาพร้อมกับความยุติธรรมที่บิดเบี้ยวได้ง้างหมัดที่ฉากหลังมีประกายดาว ก่อนเหวี่ยงหมัดชกไปทางนักรบแห่งเลโอ
ฉันใช้ทักษะที่ถนัดเคลื่อนไหวหายไปจากจุดเดิมทำให้อนุภาพทำลายล้างจากหมัดนักรบไอออนไม่ถึงตัว
แล้วปรากฏตัวอยู่ด้านข้างพร้อมปล่อยหมัดฮุกเข้าโหนกแก้มซ้ายทันที จากนั้นม้วนตัวใช้ขาขวาเหยียบทรงตัวและใช้ขาซ้ายตวัดไปทางด้านหน้า
นักรบไอออนอาร์มเอียงตัวไปทางด้านหลังทำให้หลบลูกเตะที่เฉียบคมนั่นได้
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ฉันอ่านการเคลื่อนไหวของแกออกหมดแล้ว!!
ยุนอูยอน
คิดว่าหลบได้จริงเหรอ?
เขาที่เตรียมจะสวนกลับต้องสงสัยต่อคำพูดของหญิงสาว สายตาเหลือบไปเห็นเท้าตัวเองที่ถูกส้นเท้าของอีกฝ่ายกดเท้าของเขาให้จมกับพื้นดิน
สิ่งที่เธอเล็งไว้ไม่ใช้หน้าหากแต่เป็นเท้า
ยุนอูยอน
ว้าว~ หลบได้จริงด้วย
ฉันพูดเหมือนแสดงความยินดีแต่น้ำเสียงกับแข็งกระด้างและใบหน้าที่ดูกดดัน
พละกำลังของสรรพสัตว์ถูกนำมาเสริมร่างกายอีกครั้ง กระทั่งซัดเข้าเบ้าหน้านักรบไอออนอาร์มจนตัวลอยไปทางด้านหลัง
ฉันเคลื่อนไหวตามพลางเรียกหอกกลับมาไว้ในมือ
นักรบไอออนอาร์มม้วนตัวแล้วใช้มือขูดกับพื้นคอนกรีตหยุดร่างไม่ให้ตัวเองไถลไปไกลมากกว่านี้ ก่อนจะสัมผัสได้ว่ามีเลือดไหลออกจากโพลงจมูก
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ไอ้แมลงน้อยที่น่ารำคาญ!!
นั่นทำให้สีหน้าสนุกของผู้ผดุงความยุติธรรมคนนี้เปลี่ยนไป มันทั้งอำมหิตและโหดเหี้ยมก่อนที่จะดีดตัวขึ้นไปหาหญิงสาวที่ลอยอยู่บนอากาศ
คราวนี้ปลายหอกอัญมณีถูกอัดไว้ด้วยพลังเวทที่ฝึกฝนมา อัญมณีเรืองแสงตอบรับพลังเวทที่ได้รับ เห็นดังนั้นฉันเลยทิ้งดิ่งลงไปหานักรบไอออน
ใช้ทักษะย่างก้าวพริบตาอีกรอบ ม้วนตัวหลบกำปั้นเหล็กกล้าก่อนตวัดหอกในแนวเฉียงฟันเข้าตั้งแต่หัวไหล่ลากยาวไปจนถึงเอว
ผลปรากฏว่ามีเลือดไหลทะลักออกจากรอยที่ฉันฟันเอาไว้
ถึงจะไม่ลึกมาก ทว่าก็สร้างรอยบาดแผลให้กับนักรบเหล็กกล้าคนนี้ได้
ร่างทั้งสองกลับมายืนบนพื้นอีกครั้ง คราวนี้สีหน้านักรบไอออนอาร์มดูมืดมนกว่าครั้งไหนๆ
ยุนอูยอน
ดูซิว่าหินผาจะทนการโจมตีได้อีกนานแค่ไหน
ฉันแสยะยิ้มให้หมอนั่นได้เห็น เหมือนจะบอกว่าอ่านเกมออกแล้วนั่นเอง
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
หยุดทำตัวงามหน้าได้แล้ว…
ฟันกรามถูกกัดแน่นแทบจะส่งเสียงเสียดสีออกมา ใบหน้าที่บึ้งตึงมองมาทางฉันอย่างไม่ลดละ
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
แล้วหายตัวไปจากโลกนี้ซะ!!!
ก่อนดีดตัวเข้ามาหาอย่างบ้าคลั่ง
ฉันไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย เท้าทั้งสองออกตัววิ่งเข้าไปหาพร้อมควงหอกมือเดียวด้วยความชำนาญ พลังเวทปะทุออกมาเป็นกระแสไฟฟ้า
ปลายหอกอัญมณีส่งแสงเจิดจ้ามากกว่าตอนแรก
หมัดที่เคลือบไปด้วยเปลวเพลิงสีฟ้าทำการแหวกอากาศหวังจะชกให้ร่างนักรบหญิงตรงหน้ามีรูโหว่กลางอก
ดวงตาสีนีลแวววับเปลี่ยนเป็นสีแดงก่อให้เกิดแถบแสงสีแดงเหลือค้างในอากาศบางๆ ในยามที่เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง
จากศอกลามไปจนถึงมือถูกเฉือนเร็วทันควัน ทำให้ไม่ขาด แต่เจ้าของร่างกลับขยับส่วนนั้นไม่ได้เลย
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
อ๊าก---!!!
นักรบร่างกำยำทรุดลงไปนั่งกับพื้น จับแขนตัวเองที่ไม่มีความรู้สึกแถมเลือดเองก็ดูไหลไม่มีท่าจะหยุด
ฉันควงหอกให้กลับมาไว้ท่าเดิม เสียงตัวหอกกระทบกับแผ่นหลังเบาๆ
การต่อสู้ครั้งนี้ดูเหมือนจะเห็นแพ้ชนะกันเป็นที่เรียบร้อย
ยุนอูยอน
ฉันขอถามหน่อย ทั้งหมดนี่xึงทำคนเดียว หรือ มีคนอื่นอีก?
กลับกันนักรบไอออนอาร์มไม่มีท่าทีจะฟังสิ่งที่อีกฝ่ายพูด แต่ตกอยู่ในภวังค์
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
' ทั้งที่เราแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ทำไม ทำไม '
จองอึยโฮ (นักรบไอออนอาร์ม)
ทำไม!!!
ฉันเตะเสยคางหมอนั่นจนหงายหลังล้มนอนกับพื้น กแล้วเดินไปเหยียบอกทับตราสัญลักษณ์ยุติธรรมนั่นให้แนบติดกับพื้นอยู่เฉยๆ
ยุนอูยอน
ไม่ต้องบอกก็ได้…เดี๋ยวฉันไปหาคำตอบเอง
จังหวะที่ฉันคิดจะปลิดชีพนักรบตามความตั้งใจของตัวเอง ก็มีเงามาบดบังแสงจากทางด้านหลัง สัญชาตญาณบังคับร่างให้ใช้หอกหันไปทางคนข้างหลัง
ทว่ากลับถูกหยุดเอาไว้ด้วยมือเหล็กขนาดไม่เท่ากับมนุษย์ แสงสีม่วงนีออนทำการแสกนใบหน้าของนักรบที่เข้ามาโจมตีและพบว่าไม่อยู่ในฐานข้อมูล
เครื่องจักรที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ทำการจับหอกแล้วเหวี่ยงทั้งตัวอาวุธและร่างคน ปลิวไปชนกระโปรงรถจนบุบและส่งเสียงสัญญาณกันขโมย
การโจมตีที่ไม่ทันตั้งตัวทำเอาฉันสำลักน้ำลายออกมา
เสียงอิเล็กทรอนิกส์ไม่รู้ว่าเพศอะไรเอ่ยถามหญิงสาว
ปลายหอกถูกตั้งเป็นฐานพยุงร่างให้ยืนขึ้น ฉันดึงเศษกระจกรถที่ทิ้มหลังออกพลางทิ้งลงพื้น
พลังสรรพสัตว์ถูกรีดเค้นมากในการต่อสู้กับนักรบไอออน ฉันคิดว่าถ้าจะให้สู้กับเครื่องจักรตรงหน้าอีก คงตึงมือไม่ก็พลาดท่าจนแพ้ก็ได้
ยุนอูยอน
นักรบแห่งเลโอ แล้วแกล่ะไอ้เครื่องจักร
อีคารัม (นักรบแห่งเชนจ์)
...นักรบแห่งเชนจ์ มีหน้าที่ทำตามนักรบแห่งดาบ
ฉันขมวดคิ้วเป็นปม นักรบแห่งดาบที่เครื่องจักรตรงหน้าพูดถึงมันต้องเป็นหัวหน้าแน่ๆ
เสียงอุปกรณ์บางอย่างทำงาน จนฉันเห็นแล้วต้องเบิกตากว้าง เพราะหุ่นตรงหน้าได้โชว์ขีปนาวุธทางด้านหลังและหัวไหล่ รวมไปถึงแขนทั้งสองเล็งมาทางนี้
อีคารัม (นักรบแห่งเชนจ์)
BUSTER MODE SET.
‘นักรบแห่งเชนจ์’ ทำการคลายพลัง 30% เปิดโหมดปืนกล ก่อนทำการปล่อยขีปนาวุธโดยมีเป้าหมายเป็นนักรบแห่งเลโอ
พลังสรรพสัตว์ถูกรีดเค้นออกมาอีกครั้ง เคลื่อนไหวด้วยความเร็วของเสือชีตาห์บวกกับพลังเวท พยายามใต่กำแพงไปบนหลัง
มองหาทิศทางที่น่าจะหนีไปตั้งหลักได้
ฉันควงหอกหันไปฟันขีปนาวุธลูกนึงจนขาดครึ่ง
ก่อนจะรวงตกลงบนหลังคาทะลุมาด้านล่างตึก เศษหินต่างหล่นมาทับร่างตามแรงสั่นสะเทือน
นักรบแห่งเชนจ์เก็บขีปนาวุธของตัวเอง เดินเข้าไปหานักรบไอออนที่กล่าวพึมพำกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา
จากนั้นพานักรบไอออนอาร์มไปกับตนมุ่งหน้าไปยังสถานทีนึง
ยุนอูยอน
เฮ้ย…อย่าหนีสิวะ…ไอ้เศษเหล็ก
ฉันได้แต่มองหุ่นยนต์ตัวนั้นนำร่างชายกำยำนั่นหนีไป รู้สึกได้เลยว่าทั่วทั้งร่างนั้นชาไปหมด เป็นผลมาจากใช้พลังที่ได้รับมาอย่างต่อเนื่อง
？？？
เธอเองสินะ นักรบหน้าใหม่อีกคน
ฉันมองท่าทีของพวกคนตรงหน้าอย่างละเอียด ดูแล้วมีท่าทีระมัดระวัง ‘นักรบ’ อย่างเห็นได้ชัด
อันเยจี
หัวหน้าทีมป้องกันวินาศกรรมและหัวหน้าทีมวิเคราะห์แผนการกลุ่มนักรบ และตอนนี้เป็นหัวหน้าทีมวางแผนของรัฐบาลใหม่ของประเทศที่ใกล้จะพังพินาศลงไปทุกที
พอฟังแล้วฉันถึงกับต้องหัวเราะเล็กน้อย
ยุนอูยอน
โคตรยาวเลย ต่อให้พูดมาฉันก็จำได้แค่ครึ่งเดียว…
คนอื่นดูจะไม่มีอารมณ์ขันด้วย ก่อนที่ ‘อันเยจี’ จะพูดกับฉันอีกครั้ง
อันเยจี
นักรบไร้นาม…ฉันขอให้เธอมากับพวกเรา
Comments
sjdown
อัพ
2024-06-24
0