ลูกชายเเม่ทัพกับทาส

ลูกชายเเม่ทัพกับทาส

1

เช้าวันหนึ่ง
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
เว่อเฉินเจ้าอยู่ในห้องหรือไม่!!!
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
อะไรกับข้านักหนา
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
เปิดประตูให้พ่อเข้าไป
เว่นเฉินเปิดประตู
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
มีอะไรอีกท่านพ่อข้าคิดว่าเรื่องเมื่อวานจบไปเเล้วนะ
เมื่อวานก่น
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
เว่อเฉินนี้ตี้หวันน่ะ
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
สวัสดีข้าชื่อตี้หวัน
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ยินดีที่ได้รู้จัก
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
คือพ่อเห็นเจ้าอายุป่านนี้เเล้วพ่อเลยหาคู่ให้
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ไม่เอาอะพ่อ!
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ข้าหาเองได้
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
เจ้าอย่ามาดื้อกับข้านะ!
เว่อเฉินเดินออกไปโดยอารมณ์ที่โกรธ
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะเดี๋ยวข้ามาใหม่
พ่อ(ของพระเอก)
พ่อ(ของพระเอก)
ข้าขอโทษเเทนลูกชายข้าด้วย
ปัจจุบัน
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ยังไงข้าก็ไม่เเต่ง!
เว่อเฉินเดินออกไป
จนเดินไปชนกับทาสคนหนึ่ง
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
อ่ย!!
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เจ้าเป็นอะไรรึป่าว
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ข้าขอโทษ
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
ข้าไม่เป็นไร
เเม่(ของนายเอก)
เเม่(ของนายเอก)
หวีเหนียวเป็นอะไรรึป่าวลูก
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
ข้าไม่เป็นไรมากหรอกท่านเเม่
(เเม่ของนายเอก) เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเว่อเฉินเเล้วรีบยกมือไหว้
เเม่(ของนายเอก)
เเม่(ของนายเอก)
ข้าขอโทษเเทนลูกข้าด้วยยกโทษให้ลูกข้าด้วย
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ไม่เป็นไรงั้นข้าไปละ
เว่อเฉินเดินออกไป
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
คิดในใจ:นายคนนั้นหน้าตาก็ดีเเทมหน้าสวยอีก
.
ฮาวเหวียน(ลูกน้องคนสนิท พ.อ)
ฮาวเหวียน(ลูกน้องคนสนิท พ.อ)
อ่าวว่าไงนายท่าน
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
อ่าว่าไงฮาวเหวียนเป็นไงงานหนักไหม
ฮาวเหวียน(ลูกน้องคนสนิท พ.อ)
ฮาวเหวียน(ลูกน้องคนสนิท พ.อ)
หนักสิท่าน
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เคงั้นข้าไปละ
เว่อเฉินเดินออกไป
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
อาวว่าไงท่านนี้เอง
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ท่านมาได้ไง
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ฉันก็มีเท้ามีขามีคนรับใช้เป็นเเสนทำไมข้าถึงมาไม่ได้
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ข้าคิดว่าท่านพิการสะอีก
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
ตี้หวัน(ลูกคนใหญ่คนโต)
!!!!!
ตี้หวันโมโหเลยเดินหนี
เว่อเฉินกลั้นขำไม่อยู่เลยขำออกมา
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
555+
หวีเหนียนเดินมาเห็นพอดี
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
ในใจ: เขาเป็นอะไรกันนะถึงขำได้ขนาดนั้น
เว่อเฉินหันไปเห็นหวีเหนียนพอดี
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เอ้าเจ้านี้เอง
หวีเหนียนตกใจ!
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
ทำหน้ายังกับเห็นคนบ้าสะได้
5นาทีผ่านไป
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
นี้เจ้าพูดอะไรกะข้าหน่อยไม่ได้รึ
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
จะให้ข้าพูดอะไรดีละ
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เช่น เอิ่ม...
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉินเป็นคนที่หล่อมาก
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
ข้าคิดว่าไม่ดีหรอก
เว่อเฉิน(พระเอก)
เว่อเฉิน(พระเอก)
เอ้าทำไมละ
หวีเหนียนขำเบาๆ
หวีเหนียว(นายเอก)
หวีเหนียว(นายเอก)
ข้าไปก่อนนะ
หวีเหนียวยิ้มให้เว่อเฉินก่อนเดินจากไป
.
จะทำวันละครั้งนะค่ะ^^
เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 2

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!