[All Fic Kaguya-sama wa Kokurasetai] น้องชายฝาแฝดของคุณคางุยะ ตอนที่ 4 สงครามข้าวกล่อง

ณ ห้องสภานักเรียนสถาบันชูจิน

ชิโนมิยะ เคียวยะ

โอ้ มิยูกินั่นนายเอาข้าวกล่องมาด้วยเหรอ

มิยูกิที่ตอนนี้กำลังแกะห่อผ้าที่คลุมเบนโตะออกหันกลับมาตอบ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ฮือ ก็คุณตาที่อยู่แถวชนบทส่งผักมาให้เยอะแยะเลยละ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

แม้จะดูธรรมดาแต่เรื่องรสชาติฉันค่อนข้างมั่นใจในระดับหนึ่งเลยละ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ฉันว่ามันเป็นเรื่องปกติที่อาหารของสามัญชนจะธรรมดาไม่ใช่เหรอ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

พูดแบบนี้แน่จริง เคียวยะนายก็เอาข้าวกล่องของนายออกมาสิ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

เสียใจด้วย วันนี้อาหารกลางวันของฉันเป็นข้าวปั้นจากร้านสะดวกซื้อ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

...

ในระหว่างที่เคียวยะกับมิยูกิกำลังพูดคุยเรื่องข้าวกล่อง คางุยะที่ยื่นอยู่ไม่ห่างนักก็ชำเรืองสายตามองข้างกล่องที่ถูกมิยูกิเปิดออกช้าๆ

ผู้บรรยายปริศนา

นี่เป็นครั้งแรกที่คางุยะเห็นข้าวกล่องที่ดูดีขนาดนี้?

ผู้บรรยายปริศนา

ที่ผ่านมาข้าวกล่องของคางุยะนั้นถูกเตรียมโดยกลุ่มเชฟอยู่เสมอ

ผู้บรรยายปริศนา

และอาหารจะถูกนำมาส่งมาให้เธอในช่วงเวลาพักอาหารกลางวัน

ผู้บรรยายปริศนา

แน่นอนว่า มื้อเที่ยงของเธอมีสารอาหารครบถ้วน

ผู้บรรยายปริศนา

มีความเข้ากันของส่วนผสมที่สดใหม่ นั้นเป็นข้าวกล่องที่คางุยะรู้จัก!

ผู้บรรยายปริศนา

อาหารลวก! ไส้กรอก! ไข่ม้วน! เนื้อแฮมเบอร์เกอร์! บ๊วยแห้ง! และก็...

ผู้บรรยายปริศนา

ผงโรยข้าว!

ผู้บรรยายปริศนา

อาหารที่ใครก็อยากทานรวมกันอยู่ในกล่องๆเดียว

ผู้บรรยายปริศนา

สิ่งเหล่านั้นมันพุ่งเข้าใส่คางุยะ ราวกับเป็นกล่องสมบัติ

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ไส้กรอกรูปปลาหมึก! มันมีอยู่จริงๆด้วย'

ชิโนมิยะ คางุยะ

อยากลองสักคำจัง แต่ว่า...

ผู้บรรยายปริศนา

ศักดิ์ศรีของคางุยะมันไม่ยอมนะสิ!

ฟูจิวาระที่เพื่งมาถึงก็สะดุดข้าวกล่องของมิยูกิ

ฟูจิวาระ จิกะ

วันนี้เอาข้าวกล่องมาด้วยเหรอคะ?

ฟูจิวาระ จิกะ

น่าอร่อยจังเลยน้า!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ใช่ไหมละ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ฉันเป็นคนทำเองกับมือเลยนะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

แปลกแฮะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

มิยูกินอกจากทำงานพิเศษแล้วนายเอาเวลาที่ไหนไปเรียนทำอาหาร

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

แค่ทำอาหารง่ายๆ ใครเขาก็ทำได้เฟ้ย

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

เลิกเอาตัวเองเป็นหลักได้แล้วเคียวยะ

ฟูจิวาระ จิกะ

เนเน~ ประธาน

ฟูจิวาระ จิกะ

ขอลองกินสักคำหน่อยสิคะ!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

หืม

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ได้สิ ถ้าไม่รังเกียจเชิญเลย

ชิโนมิยะ คางุยะ

เห!

ฟูจิวาระ จิกะ

ได้จริงๆเหรอคะ?

ชิโนมิยะ เคียวยะ

งั้นของฉันด้วยคนสิ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ก่อนหน้านี้นายเพิ่งจะกล่าวหาข้าวกล่องของฉันอยู่เลยนะเคียวยะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ก็แค่สงสัยหนะ ระหว่างอาหารจากสามัญชนธรรมดา

ชิโนมิยะ เคียวยะ

กับอาหารจากอัจฉริยะในหมู่สามัญชนจะต่างกันไหม

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ถึงคำพูดนายจะฟังดูแปลกไปหน่อยก็เถอะ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

แต่ถ้าพูดถึงขนาดนั้นแล้ว งั้นทั้งสองลองชิมเนื้อแฮมเบอร์เกอร์ของฉันดูแล้วกัน

ฟูจิวาระ จิกะ

สำเร็จ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรหรอกนะ แต่จะช่วยชิมให้แล้วกัน

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ยังจะพูดแบบนั้นอีกทั้งๆนายเป็นคนเอยปากขอเนี้ยนะ?

ชิโนมิยะ คางุยะ

'เดียวก่อนสิฟูจิวาระซัง!

ชิโนมิยะ คางุยะ

'แม้แต่เคียวยะก็ด้วยเหรอ!'

ฟูจิวาระ จิกะ

อา อ้ำ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

อ้ำ

ทั้งฟูจิวาระและเคียวยะก็อดทำหน้าฟินไม่ได้

ฟูจิวาระ จิกะ

เนื้อแฮมเบอร์เกอร์อร่อยจนแทบละลายเลย~

ชิโนมิยะ เคียวยะ

มิยูกิ นายสนใจหารายได้เสริมไหม

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ฉันแนะนำให้เปิดร้านข้าวกล่อง

ชิโนมิยะ เคียวยะ

แบรนด์สุดยอดเบนโตะของสามัญชน!!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

เคียวยะ นายนี้มัน...

เคียวยะที่เลือกไม่สนใจมิยูกิกำลังหลับตาพร้อมวิจารณ์รสชาติเนื้อแฮมเบอร์เกอร์ที่เพิ่งทานไป

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ไม่ว่าจะเป็นซอสที่มีรสชาติเค็มนิดที่ไหลออกมาจากเนื้อแฮมเบอร์เกอร์ที่มีรสหวานของเนื้อ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ถึงจะไม่อร่อยเท่าเซฟบ้านฉัน...แต่ก็พอกินได้

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

หยุดบูลลี่ข้าวกล่องของคนอื่นได้แล้ว!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ดีละ งั้นลองดูนี่อีกอย่าง

ฟูจิวาระ จิกะ

ค่า!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

จัดมา!

มิยูกิใช้ไม้จิ้มไปที่ไส้กรอกรูปปลาหมึกสองชิ้นส่งให้ฟูจิวาระกับเคียวยะ

แต่ในขณะที่ทั้งสามคนกำลังกินและพูดคุยอย่างออกรสกลับลืมใครบ้างคนซะอย่างนั้น

ชิโนมิยะ คางุยะ

'คุณฟูจิวาระ..'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'เคียวยะ..'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ฉันเคยเห็นพวกเธอเป็นเพื่อนและน้องชายทร่แสนดี..'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'แต่ถ้าพรุ่งนี้เกิดเหตุการณ์ที่พวกเธอตกอยู่ในอันตราย'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ฉันจะเฝ้ามองและไม่เข้าไปช่วยอย่างเด็ดขาด'

คางุยะที่ตอนนี่มองมาที่ทั้งสามด้วยสายตาหน้ากลัวเหมือนคนจ้องจะเอาชีวิต

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'เฮือก!'

มิยูกิที่ดูเหมือนจะรับรู้ได้ถึงสายตาของคางุยะเป็นคนแรกก็สะดุ้ง

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'สายตาที่ดูรังเกียจนั่นมันอะไรกันละนั่น?'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'รึว่า..เธอเองก็คิดว่าข้าวกล่องของฉันมันดูน่าสังเวชเหมือนเคียวยะพูดเหรอ?'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'เยาะเย้ยกันเหรอ!'

มิยูกิหมุนฝาเก็บความร้อนออกพร้อมเทของเหลวลงในฝาใช้แทนถ้วย

ชิโนมิยะ เคียวยะ

นั้นมัน!

ฟูจิวาระ จิกะ

ซุปมิโสะนี่!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

สุดยอดซุปของเหล่าสามัญชน!

มิยูกิแสร้งทำเป็นไม่สนใจเคียวยะแต่ก็ส่งเสียงฮึในลำคอพร้อมอธิบาย

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ก็คิดเผื่อไว้ว่าถ้าอาหารเกิดเย็นขึ้นมามันคงดีกว่าถ้ามีมิโสะร้อนๆละนะ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

หากทานทั้งสองอย่างรวมกันก็จะพบรสชาติใหม่ที่สุดยอดมากเลยละ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

พวกนายเองก็ลองกับตัวเลยสิ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

เธอก่อนเลยฟูจิวาระ

ฟูจิวาระ จิกะ

ขอบคุณนะเคียวยะคุง

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'ฟูจิวาระเธอทานอาหารฉันแต่กลับขอบคุณเคียวยะเนี่ยนะ...'

ฟูจิวาระใช้ตะเกียบคีบข้าวมาหนึ่งส่วน จากนั้นก็ยกมิโสะร้อนดื่มตาม

แต่สิ่งที่คางุยะคิดกลับต่างกันออกไป

ชิโนมิยะ คางุยะ

'เดี๋ยวสิ!'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ทำไมเธอถึงกินต่อจากส่วนที่ประธานเพิ่งกินไปแล้วละ?'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'นั่นมันจูบทางอ้อมนะ!'

หลังจากฟูจิวาระทานทั้งสองอย่างแล้วดวงตาของเธอก็เปร่งประกาย

ฟูจิวาระ จิกะ

ข้าวมัน!

ฟูจิวาระ จิกะ

ละลายในปากของฉันด้วยค่ะ!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ใช่แล้ว..ฉันแค่ใช้ข้าวเย็นสำหรับหุงขัาวกับชาเขียว

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

นี่เป็นการวิธีการที่สืบทอดต่อกันมาเป็นเวลานานแล้ว

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

เป็นการผสมผสานที่เข้ากันได้อย่างยอดเยี่ยมระหว่างซุปอุ่นกับข้าวที่เย็นยังไงละ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

อะไรละนั้น

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ความหมายที่นายพูดมาทั้งหมด

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ง่ายๆก็คือทำมาจากอาหารที่เหลือจากมื้อก่อนไม่ใช่รึไง

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

เคียวยะ หากนายจะพูดก็ช่วยหยุดคีบอาหารที่ฉันทำเข้าปากก่อนจะได้ไหม

เคียวยะที่ตอนนี้จะพูดจาดูถูกข้าวกล่องของมิยูกิแต่มือของเขาก็ขยับไปมาอย่างเร็ว

ชิโนมิยะ เคียวยะ

พูดมากน๊า เอานี้ไป

เคียวยะโยนข้าวปั้นสุดแสนจะธรรมดาแก่มิยูกิ

ฟูจิวาระ จิกะ

นี่มันอร่อยมากเลยค่ะ!

ฟูจิวาระ จิกะ

ประธานนี่เป็นอัจฉริยะชัดๆ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

นี่มันดีเกิดคาดนิดๆแหะ ทำเอาประหลาดใจเลยละ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

แต่ที่รสชาติมันดีคงเป็นเพราะรสจูบทางอ้อมของฟูจิวาระรึเปล่านะ?

ฟูจิวาระ จิกะ

หะเห!พ-พูดอะไรนะ

ฟูจิวาระ จิกะ

จ-จูบทางอ้อมกับฉันนะเหรอ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

พอได้แล้วๆ

มิยูกินั้นตอนนี้ไม่ได้สนใจฟูจิวาระกับเคียวซะเลย แต่สายตากำลังมองไปที่คางุยะ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'เป็นไงบ้างล่ะ ชิโนมิยะ?'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'เธอคงไม่รู้สินะว่าข้าวเย็นน่ะมันดีขนาดไหนกัน'

แต่ผิดกับคางุยะที่ในหัวเต็มไปด้วยเรื่องราวดีๆของเธอกับฟูจิวาระและเคียวยะสมัยเด็ก

ไม่ว่าจะเป็นตอนเดินกลับบ้านพร้อมกัน..

ตอนที่ฟูจิวานะมานอนค้างคืนที่บ้าน..

ภาพที่ทั้งสามคนวิ่งเล่นด้วยกัน

หรือตอนที่คางุยะปฐมพยาบาลตอนที่ได้รับบาดเจ็บตอนเล่นกีฬา

ตอนนี้สายตาที่คางุยะใช้มองมาแตกต่างออกทั้งดูเย็นชาและน่ากลัว

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ลาก่อน เคียวยะ ฟูจิวาระ เราไม่ใช่เพื่อนหรือพี่น้องกันอีกต่อไป'

ทางด้านมิยูกิ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'ฮึก!ทำไมกันละ?'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'ตอนนี้เหมือนเธอจะดูถูกฉันมากกว่าเดิมอีก!'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'งี้นี่เอง'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ถ้าคุณอยากจะเล่นอย่างงี้'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'งั้นฉันเองก็มีไอเดียดีๆแล้วเหมือนกัน'

เคียวยะเองที่กินข้าวกล่องของมิยูกอจนหมดแล้วก็สังเกตุถึงความผิดปกติบ้างอย่างกับคางุยะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

'ดูเหมือนจะแย่แล้วสิ'

หลังจากเหตุการณ์นี้คางุยะห็ไม่ยอมคุยกับเคียวยะ

แม้เคียวยะจะใช้วิธีต่างๆมาง้อพี่สาวตนแล้วก็ตามแต่คางุยะเลือกที่จะเมินเคียวยะจนเขาเองก็ลำบากใจ

กว่าเคียวยะจะกล่อมให้คางุยะหายงอลได้ก็ใช้เวลาจนถึงดึกดื่น

วันต่อมา

ฟูจิวาระ จิกะ

โห!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

มีความพยายามในการทำมากเลยนะเนี่ย

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ก็แน่นะสิ วันนี้พี่สาวตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อทำข้าวกล่องโดยเฉพาะเลยนะ

ชิโนมิยะ คางุยะ

หึหึ พอดีฉันถูกแมลงทำอาหารกัดเข้าละ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

เห นี่มันดูดีมากเลยนะ

ทั้งมิยูกิและฟูจิวาระมองข้าวกล่องสุดหรูและอลังการตรงหน้าอย่างตาโต

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ใช่ไหมละ? ดูน่าทานมากละสิงั้นก็คงจะของฉันสินะ?'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'แค่พูดมาว่า"ขอกินสักคำหน่อยครับ"ฉันก็จะไม่เห็นแก่ตัวและแบ่งให้แน่นอน'

แต่ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไม่เป็นไปตามที่คางุยะคิด

ทั้งฟูจิวาระและมิยูกิเพียงหยิบข้าวกล่องของตนเองขึ้นมาและนั่งทานด้วยกันอย่างสงบ

ฟูจิวาระ จิกะ

โห! วันนี้มีไส้กรอกรูปปลาหมึกอีกแล้วสินะ!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ก็นะ มันเป็นวัตถุดิบหลักหนิ

ฟูจิวาระ จิกะ

มันดูน่ารักและอร่อยด้วย!

ฟูจิวาระ จิกะ

ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้วละ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

อืม..มันก็ไม่เลวหรอกนะ

คางุยะที่รอให้ทั้งสองมาขอแบ่งข้าวกล่องทานก็เริ่มขมวดคิ้ว

ชิโนมิยะ คางุยะ

ประธานฉันเพิ่งนึกได้ว่า..

ชิโนมิยะ คางุยะ

คุณชอบหอยนางรม เอาสักตัวไหมคะ?

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

โอ้!!

มิยูกิที่กำลังทานข้าวกล่องก็ชะงักหันไปมองคางุยะที่มีออร่าสีดำแพร่กระจายอยู่รอบตัว

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'นี่มันอะไรกัน'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'ออร่าแบบเดียวกันกับเมื่อวานเลยนิ'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'ทำไมเธอถึงเสนออาหารระดับสูงให้ฉันด้วยล่ะ?'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'เธอจะต้องวางแผนอะไรอยู่อย่างแน่นอนหรือไม่ก็...'

ภาพในหัวของมิยูกิ

คางุยะที่เตินตรงมาหาหรี่ตามองเขากับข้าวกล่อง

ชิโนมิยะ คางุยะ

เอ้าตายละ!

ชิโนมิยะ คางุยะ

เป็นข้าวกล่องที่น่ารักจริงๆเลยนะ

ชิโนมิยะ คางุยะ

ฉันจะให้นี่สักตัวแทนน้ำใจละกัน

ชิโนมิยะ คางุยะ

ก็เพราะ...

ชิโนมิยะ คางุยะ

ฉันรู้สึกสงสารประธานล่ะ

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

หรือว่าเธอจะรู้สึกสงสารฉันงั้นเหรอ?

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

น-นี่มันความอัปยศ!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ฉันยอมรับไม่ได้

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ฉันจะไม่ยอมรับมันอย่างเด็ดขาด

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ฉันหนะไม่มีอะไรไปแลกอาหารชั้นสูงนี่หรอกนะ!

คางุยะที่ได้ยินสิ่งที่มิยูกิพูดก็เอาหัวฟาดบนโต๊ะอาหาร

ฟูจิวาระ จิกะ

คางุยะ? ไม่เจ็บเหรอนั่น

ชิโนมิยะ เคียวยะ

พี่หัวไม่เป็นไรใช่ไหม?

สิ่งที่คางุยะคิด

ชิโนมิยะ คางุยะ

'โถ่! นั่นมันฟังเหมือนคำดูถูกเลย!'

ชิโนมิยะ คางุยะ

ยังไงก็เถอะ

คางุยะชี้ไปที่ข้าวกล่องของฟูจิวาระ

ชิโนมิยะ คางุยะ

นั่นมันอะไรกันน่ะ?

ฟูจิวาระ จิกะ

อ๊ะ! นี่เหรอคะ?

ฟูจิวาระ จิกะ

ประธานทำข้าวกล่องมาให้ฉันด้วยน่ะ

ชิโนมิยะ คางุยะ

หา!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

มันไม่ต่างกันหรอกว่าจะทำแค่คนเดียวหรือส่วนของสองคนน่ะ

ฟูจิวาระ จิกะ

หง่ำ! อร่อยมากเลย!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

จริงเหรอ?

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

ดีใจที่ได้ยินนะ

กลับมาทางด้านคางุยะที่จ้องมองฟูจิวสระด้วยสีหน้ามืดมน

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ยัยปศุสัตว์ในร่างคน'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ปรสิตที่ไร้ศักดิ์ศรีที่เอาแต่เพิ่งพาคนอื่นเพื่อยู่รอด'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'สานอาหารลงไปที่หน้าอกหมดแล้วจะไม่มีอะไรไว้เลี้ยงสมองเหรอ?'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ยัยสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจ!'

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ฉันสัญญาว่าชั้นจะไม่ให้ภัยแก!'

ทางด้านของมิยูกิที่รับรู้ถึงอะไรบ้างอย่าง

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

'แววตาของชิโนมิยะเหมือนกับของนักฆ่าเลย!'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

แย่แล้วสิ!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

วันนี้ฉันมีประชุมชมรม!

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

คงต้องรีบกอนให้หมดซะแล้วล่ะ!

มิยูกิเห็นท่าไม่ดีก็รีบพูดก่อนยกข้าวกล่องกินจนหมดแล้วพุ่งตัวออกจากห้องทันที

ชิโนมิยะ คางุยะ

'ส-ไส้กรอกปลาหมึกของฉัน'

ชิโรกาเนะ มิยูกิ

งั้นไว้เจอกันที่หลังนะ!

คางุยะทรุดตัวลงพร้อมคิด

ชิโนมิยะ คางุยะ

ฉันทำอะไรอยู่ละเนี่ย?

ชิโนมิยะ คางุยะ

รู้สึกเหมือนคนโง่เลย

ชิโนมิยะ เคียวยะ

พี่สาวยังโอเคไหม

เคียวยะเห็นดังนั้นก็ไปกระซิบอะไรบางอย่างกับฟูจิวาระ

หลังจากฟูจิวาระรู้เรื่องทั้งหมดรวมถึงเมื่อวานจากคำบอกเล่าอย่างกระชับของเคียวยะ

ฟูจิวาระก็เดินถือข้าวกล่องและยืนไส้กรอกรูปปลาหมึกไว้ตรงหน้าคางุยะ

ฟูจิวาระ จิกะ

คางุยะซัง...

ฟูจิวาระ จิกะ

อ้ามมม!

คางุยะตอนนี้มีสีหน้างงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็อ้าปากและงับไส้กรอกรูปปลาหมึกตรงหน้า

ฟูจิวาระ จิกะ

อร่อยใช่ไหม?

ฟูจิวาระ จิกะ

เรามาทานด้วยกันเถอะนะ!

ทันใดนั้นโลกที่ไร้สีสันของคางุยะก็ดูสว่างและอบอุ่นขึ้นมาจากคำพูดของฟูจิวาระ

ชิโนมิยะ คางุยะ

ฟูจิวาระซัง...

ชิโนมิยะ คางุยะ

ขอโทษนะค่ะ!

ชิโนมิยะ คางุยะ

ที่ฉันเข้าใจเธอฺผิดไปน่ะ

ชิโนมิยะ คางุยะ

เธอเป็นมนุษย์จริงๆด้วย

ฟูจิวาระสะดุ้ง

ฟูจิวาระ จิกะ

ก่อนหน้านั้น เธอคิดว่าฉันเป็นตัวอะไรละเนี่ย?

ชิโนมิยะ คางุยะ

มีความมั่นใจเถอะ

ฟูจิวาระ จิกะ

ฉันไม่เคยขาดความมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลยนะ!

ชิโนมิยะ เคียวยะ

เอาล่ะทัังสองคนทานอาหารต่อเถอะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

เดียวทั้งสองทานข้าวกล่องด้วยกันนะ

ชิโนมิยะ เคียวยะ

ส่วนข้าวกล่องของพี่สาวผมจะเอาไปแบ่งกันทานกับเพื่อนในชมรม ไปล่ะ

แล้วเคียวยะก็เดินจากไปพร้อมกับข้าวกล่องสุดหรูในมือ ทิ้งให้สองสาวนั่งทานข้าวกล่องใบน้อยอย่างสนุกสนาน...

ผู้บรรยายปริศนา

ผลการประลองวันนี้

ผู้บรรยายปริศนา

คางุยะเป็นฝ่ายชนะ...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ