เขาค่อยๆทำแผลที่มือให้ฉันอย่างเบามือ ถึงจะเป็นการทำแผลแต่นี่คือ
การจับมือกันครั้งแรกตั้งแต่แต่งงานกันมา
เมฆินทร์เลิกกระโปรงของรันขึ้นเพื่อทำแผลบริเวณขาอ่อนที่โดนเศษแก้วบาด
"อ๊ะ ตรงนี้ฉันทำเองได้ค่ะ"ฉันรีบจับมือของเขาไว้เพื่อให้หยุด นี่มันน่าอายชะมัด
"เธอเจ็บมืออยู่ไม่ใช่หรอ อยู่เฉยๆไปซะ"เขาสะบัดมือเธอออกและจับไปที่ขาของร่างเล็กและค่อยๆทำแผลอย่างอ่อนโยน
ฉันหน้าแดงด้วยความเขินอายถึงจะรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแต่ยังไงเขาก็เป็นผู้ชายนี่
ระหว่างที่ฉันกำลังคิดเรื่องเรื่อยเปื่อยจู่ๆก็มีมือใหญ่ของใครสักคนมาวางบนหน้าผาก
"ตัวร้อนจริงๆด้วย คงต้องไปโรงพยาบาลแล้ว"
"ม..ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่นอนพักก็พอแล้ว"รู้สึกดีจริงๆที่เขาเป็นห่วงฉัน
"งั้นหรอ อย่ามาตายในบ้านฉันแล้วกัน"
ช็อตฟีลแสนล้านโวลต์ นึกว่าเป็นห่วงฉันซะอีก รันคิดพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่
"ถ้างั้นก็ออกไปนอนซะสิ"เขาไล่ฉันออกไปอย่างกับว่าเป็นคนละคนกับเมื่อ10 นาทีก่อน
"ค..ค่ะ ฉันขอตัวนะคะ" รันลุกขึ้นยืนและเดินขากะเผลกไปที่หน้าประตู
แต่กลับมีร่างใหญ่มาอุ้มเธอขึ้น
"จะไปไหนของเธอ ฉันหมายถึงให้เธอนอนที่นี่"เขาพูดพลางเดินกลับไปที่เตียงและวางเธอลง
"เอ้านอนซะสิ"เมฆินทร์พูดเสียงแข็งผิดกับการกระทำ
ฉันล้มตัวนอนบนเตียงที่มีกลิ่นของเขาติดอยู่ นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตฉันเลย ที่ได้นอนในห้องของเขา
"ไม่กลัวฉันตายในห้องพี่หรอคะ"
"ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันคงจะดีใจมากกว่า"เมฆินทร์ดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเล็ก
รันพล็อตหลับไปบนเตียงใหญ่แสนนุ่มของเมฆินทร์
เมฆินทร์เห็นเช่นนั้นจึงจะเดินออกไปจากห้อง แต่มีมือเล็กไปจับชายเสื้อของเขาไว้อยู่
"พี่ชายโตขึ้นเยอะเลย เปลี่ยนไปมากเลยนะ แจ่บๆ"รันละเมอพูดออกมา
"ขอโทษทีนะ แต่ฉันจำเธอไม่ได้เลยสักนิด"
เมื่อ 5 ปีก่อนเมฆินทร์ได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขาสลบไป 7 วันและตื่นขึ้นมาด้วยความทรงจำหายไป
"พี่ฆินทร์ ฟื้นแล้วหรอคะ พี่รู้มั้ยว่ารันคิดถึงพี่มากแค่ไหน"สาวน้อยในชุดมัธยมปลาย กุมมือของเขาไว้พร้อมสะอื้น
"เธอ..เป็นใครหรอ ?"
ถึงเรื่องจะผ่านมานานแล้วแต่เขาก็ยังจำเธอไม่ได้
"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเรามาทำความรู้จักกันใหม่นะคะพี่"
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้แต่งานกับผู้หญิงที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยสักนิด
หลังจากการแต่งงานของเมฆินทร์และรัน เขาก็พยายามตีตัวออกห่างจากเธอ แต่เธอก็คอยทำทุกอย่างเพื่อเขาอยู่เสมอมา
"ฉันคงไม่มีวันรักเธอ ยกโทษให้ฉันด้วยนะ ที่ฉันทำแบบนี้เพราะไม่อยากให้เธอมาจมปลักกับคนอย่างฉันที่ไม่ได้รักเธอเลยสักนิด"เขาเดินออกไปหลังพูดจบ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments