ตอนที่ 2

ฉันได้เดินทางไปยังห้องพักที่พี่ชายซื้อไว้ ฉันเก็บของเข้าห้องอย่างทุลักทุเล เวลาผ่านไปนานจนฉันเก็บกวาดห้องเสร็จ ฉันจึงอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปซื้อของ ชดที่ฉันใส่เป็นสื้อยืดตัวใหญ่สีดำกับกาเกงขาสั้นสีขาวฉันรวบผมขึ้นเหมือนหางม้า

ณ ตลาด

"เล่เข้ามาเล่เข้ามา วันนี้ร้านเรามีปลาสดๆมาขายในราคาย่อมเยาว์" เสียงพ่อค้าแ่ค้าในตลาดดังสนั่น

ฉันเดินตรงไปที่ร้านขายหมู เพราะวันนี้ฉันคิดว่าจะทำผัดกระเพรากิน ขณะที่ฉันกำลังเดินมุ่งหน้าไปที่ร้านขายหมูนั้นก็ได้เดินชนคนคนหนึงเข้าจนฉันเซเกือบจะล้ม

"ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ฉันยกมือขึันไหว้พร้อมกับมองหน้าคนๆนั้น เขาเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่งตัวสวยผิวขาวตากลมโตผมสีน้ำตาลยาาวถึงหลัง

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเดินไม่ดูทางเองค่ะ" เขาตอบฉันก่อนจะมองหน้าฉันแบบอึ้งๆ

"เอ่อ....มีอะไรรึป่าวคะ" ฉันถามเขาด้วยสีหน้างงๆ

"ออม ออมใช่มั้ย" เขายิ้มให้ฉัน ว่าแต่เขารู้ชื่อฉันได้ไงเนี่ย

"ใช่ค่ะ ว่าแต่คุณรู้จักชื่อฉันได้ไงคะ"

"แกจำฉันไม่ได้หรอ" ฉันส่ายหน้าทันที

"ฉันเจนไง จำได้มั้ย ที่ฉันแอบชอบพี่ชายเธอไง" ฉันนิ่งไปสักพัก

"อ๋อ จำได้แล้ว"

"ไม่ได้เจอกันนานเธอสวยขึ้นตั้งเยอะ" ฉันเอ่ยชมเจน

"ฉันก็แทบจำเธอไม่ได้^-^"

"แล้วเธอมาทำอะไรที่กรุงเทพละ" เจนถามฉันต่อ

"ฉันเข้ามาทำงานอะ"

"หรอ แล้วเธอทำที่ไหนละ" เจนถามต่อ

"ที่ร้านAนะ"

"อ่อ ฉันก็เคทำงานที่นั่นเหมือนกัน เป็นร้านดังเชียวนะ" ฉันส่งยิมให้เจน

"เจนฉันไปก่อนนะต้องซื้อของเข้าห้องนะ"

"จ้า เอ่อออมฉันขอไลค์แกหน่อยดิเผื่ออยากเจออีก" ฉันหยิบเอามือถือของเจนมาแล้วเอาไลค์ให้

ฉันเดินไปซื้อของที่ต้องใช้จนครบ และฉันกำลังจเดินกลับห้อง

"อ้าวออม"

"เจน แกพักที่นี่ด้วยหรอ" ฉันถามด้วยความแปลกใจ นี่มันจะบังเอิญเกินไปแล้วนะ

"ใช่ แกอยู่ห้องไหนหรอ"

"ฉันอยู่ห้อง306นะ แกละ"

"307ข้างๆแกเลย"

ฉันยืนคุยกับเจนอยู่สักพักก่อนจะขอตัวเข้าห้อง จัดเก็บของทุกอย่าที่ซื้อมาให้เข้าที่ จนค่ำ ตอนนี้ฉันเหนื่อยและอ่อนเหลียมากจึงผลอยหลับไป

20:30น.

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับมองนาฬิกาบนหัวเตียง นี่ฉันนอนนานขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ฉันอาบน้ำทำกับข้าวเสร็จฉันก็เดินไปหาเจนที่ห้อง

ก๊อก ก๊อก (เสียงเคาะประตู)

"ว่าไงออม"

"เอ่อ ฉันว่าาจะมาชวนแกไปกินข้าวที่ห้องนะ ฉันทำอาหารไว้เยอะเลย"

"ข้าว ฉันกำลังหิวพอดีเลย" เจนพูดพร้อมดึงแขนฉันกลับห้อง

"ว้าววว 0๐0" พอเจนเห็นอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะก็ถงกับร้องว้าว

"น่ากินมาก แกทำกับข้าวเป็นด้วยหรอ" ฉันพยักหน้า

"มากินกันเถอะเดี๋ยวอาหารเย็นหมด" เราสองคนนั่งกินข้าวจนอิ่ม เจนช่วยฉันเก็บถ้วยจานไปล้างจนเสร็จ แล้วนั่งคุยกันจนดึก เจนจึงขอตัวกลับห้องเพราะง่วงมาก ฉันเองก็ต้องรีบพักผ่อยเพราะพรุ่งนี้ทำงาน......

จบตอนที่2

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 1

บทต่อไป

ตอนที่ 3



ฮอต

Comments