บทที่ 1

ทั้งๆที่คิดว่าตายไปแล้วแต่ทำไมยังรู้สึกตัวอยู่อีกละ แถมยังรู้สึกถึงแสงแดดที่แยงตา? ลมเย็นด้วย? อีกทั้งยังได้ยินเสียงนกร้องอีก

เด็กชายค่อยลืมตาขึ้นมาแต่แล้วก็ต้องตกใจในสิ่งที่เห็นก่อนจะเด้งตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เขากำลังนอนอยู่กลางป่า รอบด้านมีต้นไม้สูงใหญ่เต็มไปหมด

'อะไรกันเนี้ย!! ทำไมมานอนอยู่ที่กลางป่าละเนี่ย....นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน '

ทำไมเขาถึงมานอนอยู่กลางป่าได้ละ???

ตอนนี้ในหัวของเขาทั้งสับสนและมึนงงเป็นอย่างมาก

บรรยากาศรอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่เต็มไปหมด เหล่าสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยที่กำลังหาอาหารกันอย่างขยันขันแข็ง มีเพียงเขาเท่านั้นที่ยังไม่รู้ว่าควรตั้งสติอย่างไร

นี้มันบ้ามากที่เขายังมีชีวิตอยู่และวิวทิวทัศน์รอบตัวของเขาเปลี่ยนไป แต่ก็ยังคงดูคุ้นตาอยู่บ้างแต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน

บางทีเขาอาจจะสติแตกจนเกิดภาพหลอนก็ได้....แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง

เขาถูกส่งมาที่โลกแห่งนี้...แต่ไม่ว่าจะสาเหตุอะไรก็ตามที่ทำให้เขาต้องมาใช้ชีวิตต่อที่นี่เขาก็ยังคงต้องดิ้นรนเพื่อใช้ชีวิตต่ออีกงั้นหรอ??

ในโลกที่ไม่รู้จักแต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ดูคุ้นตาอยู่บางแต่เขายังคงไม่รู้ว่าเคยเห็นที่ไหน ทั้งผลไม้สีเหลืองที่อยู่ตรงพุ่มไม้หรือต้นพืชที่มีดอกสีฟ้าๆแซมอยู่

.

.

.

.

.

.

.

.

ใช่แล้วล่ะ...ที่นี่คือ โลกของเกมที่โด่งดังในโลกที่เขาจากมา แย่แล้วสิเขารู้แค่ว่าจะมีมอนสเตอร์กับคนบางส่วนที่มีสิ่งที่เรียกว่า วิชั่น

เด็กชายนั่งคิดรวบรวมสติและทบทวนสิ่งต่างๆภายในโลกใบนี้กฎเกณฑ์ต่างๆของโลกนี้เท่าที่เขาสามารถนึกออก

เนื่องจากเขาไม่เคยเล่นหรือติดตามเรื่องราวต่างๆของเกมนี้เลย ที่เขารู้ข้อมูลบางเล็กน้อยก็เพราะได้ยินผ่านหูมาบ้างแต่ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

แต่ใครจะไปนึกฝันว่าซักวันจะต้องมาอาศัยอยู่ในโลกนี้

เด็กชายมองไปรอบๆเพื่อหาแม่น้ำเพื่อที่จะเช็คว่าตอนนี้เขามีหน้าตาเป็นอย่างไร

การที่จู่ๆก็มาที่โลกนี้ต้องมีอะไรซักอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปและอาจจะรวมถึงหน้าตาของเราด้วยเช่นกัน

เด็กชายลูกขึ้นยืนและสำรวจตัวเองว่ามีของอะไรติดตัวมาบ้าง

เขาพบว่าตัวของเขาเปลี่ยนไปเป็นอย่างมากถึงจะยังไม่ได้ดูเงาสะท้อนของน้ำ อย่างแรกตอนนี้เขามีรูปร่างที่ดูเด็กลงคงจะประมาณ 12-14 ปีได้ มันไม่อะไรที่น่าตกใจไปกว่าการที่เขามีหูกับหางเหมือนของสุนัข

มันทำให้เขาค่อนข้างตื่นตระหนกเขาไม่แน่ใจว่าที่โลกนี้จะมีคนที่เป็นเหมือนเขาไหม เขารู้เกี่ยวกับโลกที่เพียงแค่ผิวเผินยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นอย่างไรถ้าเขาเข้าไปในเมือง

โอเค....ไม่เป็นไรถึงจะเข้าเมืองไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหาของป่าประทังชีวิตก็ได้ ไม่จำเป็นต้องไปร่วมสังคมอยู่กับพวกผู้คนหรอก

เด็กชายสำรวจตัวเองต่อไปเรื่อยแต่ก็ไม่มีอะไรมากชุดเป็นแบบโทนน้ำตาลแต่ดูเหมือนตาข้างซ้ายของเขาจะถูกปิดอยู่แต่ไม่ได้สนใจมาก ดูเหมือนว่ายังดีที่มีประเป๋าด้านหลังที่และดูเหมือนจะใส่ของได้ไม่จำกัด มันค่อนข้างจะน่าเหลือเชื่อแต่มันคงจะเป็นเรื่องปกติ.....ละมั้ง???

เด็กชายเริ่มออกตัวเดินไปเรื่อยๆ สำรวจบริเวณโดยรอบเพื่อหาแหล่งน้ำอย่างระมัดระวัง เพราะโลกนี้มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามอนสเตอร์อยู่เขาจึงจะประมาทไม่ได้ พอหิวก็เก็บผลไม้แถวนั้นมากินรองท้องส่วนที่เหลือก็เก็บไว้ในกระเป๋า

เขาไม่แน่ใจว่าตนเองอยู่พื้นที่ไหนของโลกนี้ รู้แค่ว่าที่นี้อากาศเย็นสบาย ท้องฟ้าปลอดโปรง ไม่มีเมฆฝนเท่านั้น

ถึงจะอยู่ในร่างที่ไม่คุ้นเคยแต่ก็ยังโชคดีที่มีประสาทการดมกลิ่นกับการฟังดีที่เกินกว่ามนุษย์ปกติจึงสามารถหลีกเลี่ยงพวกมอนสเตอร์ได้

ไม่นานก็พบกับแม่น้ำจึงรีบปรี่เขาไปดูหน้าตาของตนเอง หน้าตาของตนเองตอนนี้เปลี่ยนไปอย่างมากแบบมากที่สุด

จากผมสีดำสนิทกลายเป็นสีน้ำตาลอีกทั้งยังยาวปิดตาจนเหมือนจะมองไม่เห็นทางด้านหน้า...แต่ก็ยังเห็นทางอยู่?? จากผมตรงกลายเป็นผมหยักศก จากดวงตาสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำกลายเป็นน้ำตาลอ่อนและยังมีหูสุนัขที่มีสีกลมกลืนไปกับผม บ่งบอกได้ว่าเป็นมนุษย์สัตว์

หน้าตาออกไปทางน่ารักมากกว่าถึงจะเป็นผู้ชายแต่อาจจะมีซักคนหนึ่งที่มองผิดจนต้องคิดว่าเป็นผู้หญิงแน่ เขาไม่ค่อยพอใจกับหน้าตาที่ได้รับมาซักเท่าไหร่แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อยู่ดี

เด็กชายลุกขึ้นยืนและเริ่มเดินต่อไปอย่างไร้จุดหมาย

_________________________________________

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***