ตอนที่ 1.3 มัวเมา

...ห้องนอน...

ทั้งสามคนได้แต่นั่งมองตากันปริบๆราวกับว่าจะจัดการเรื่องราวที่เกิดขึ้นตรงหน้าตอนนี้อย่างไรดีในหัวพลันปวดตุบกันอยู่ไม่น้อยจากที่พวกเค้าทั้งสามคนประเมินไว้ตอนนี้พวกเค้านอนกับใครก็ไม่รู้ทั้งเธอยังช็อคจนเป็นลมไปแล้วด้วยหากไม่อยากจะรับผิดชอบกันหรือคาดเดาสถานะเด็กเอ็นหรืออื่นๆออกมาสิ่งที่พวกเค้าควรทำที่สุดในตอนนี้ก็คือการหนีออกไปจากที่นี้ทว่าพวกเค้าก็ไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ไม่ใช่เพราะนึกถึงครั้งแรกของกันและกันแต่ทว่าด้านนอกมีคนไม่รู้มาจากไหนเยอะแยะไล่ค้นไปทีละห้องและยังปิดทางเข้าออกทั้งหมดของโรงแรมนี้ด้วยพวกเค้าคิดดีแล้วว่าจะแสร้งเป็นชายสามคนที่ถูกซื้อบริการหรือไม่ก็ชายสามคนที่ซื้อบริการหญิงสาวคนนี้มาถือโอกาศใช้ตัวปัญหาอย่างเธอให้เป็นประโยชน์สักหนอยและถึงแม้ว่าแผนการของพวกเค้าจะสำเร็จแล้วก็ยังเหลืออีกหลายร้อยห้องที่ยังไม่ได้ไปค้นคาดว่าคืนนี้คงไม่มีใครรออกจากห้องพักของตัวเองได้แน่ๆใช่แล้วพวกเค้าคิดไม่ผิดตอนนี้พวกเค้าก็ยังค้นไม่เสร็จและความว่าหลังค้นเสร็จยังจะปิดต่ออีกหลายวันโดยการจัดเตรียมเสื้อผ้าอาหารมาส่งให้แต่ละห้องแล้วไม่รู้รวยมาจากไหนถึงได้ปิดโรงแรมหลายร้อยห้องพักทั้งยังจัดเตรียมเสื้อผ้าอาหารพร้อมสับให้คนตั้งมากมายอันที่จริงจะออกไปก็ย่อมได้แต่ว่าต้องแสดงบัตรประชาชนก่อนออกไปและด้วยที่สถานะของพวกเค้าคือคนที่โดนตามล่าเช่นกันจึงยากที่จะทำใจออกไปได้ทว่าพวกเค้าไม่รู้เลยว่าตนเองคิดผิดไปมากที่ไม่ยอมออกไปแต่โดยดีในคราแรก คิดไปคิดมาเหมือนพวกเค้าจะลืมอะไรไปแต่อะไรนะคิดยังไงก็คิดไม่ออกได้แต่ยอมปล่อยผ่านไปทั้งอย่างนั้น

"ผมจะนอนแล้ว" น้องผมชมพูไม่พูดเฉยๆก็ทิ้งกายลงข้างกายร่างสาวห่มผ้าแล้วหลับตาไปทันทีส่วนอีกสองคนไม่พูดอะไรให้มากความต่างหาที่ว่างที่กายลงนอนตามอัตทยาศัย

...เช้าวันต่อมา...

...เสียงน้ำไหลแว่วมาจากในห้องนำ้เรื่อยๆ...

หญิงสาวพลันลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นชายสองคนขนาบข้างอยู่ส่วนอีกคนคาดว่าน่าจะอยู่ในห้องนำ้หญิงสาวพลันนึกถึงเรื่องราวก่อนที่ตนจะเป็นลมไป

"บอกแล้วไงว่าไร้ประโยชน์ เราพลาดแล้ว" น้องผมชมพูที่จู่ๆก็ตะคอกขึ้นมาอย่างอารมณ์เสียตามด้วยถ่อยคำด่ากราดตามมามากมายจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่หยุดคำพูดเหล่านั้นยิ่งฟังก็ยิ่งหน้ามืดจนเธอเป็นลมสลบไปตอนนี้ก็ยังรู้สึกปวดหัวไม่หาย

สวบ! ไม่นานหลังร่างบางลุกออกไปนั่งทีโซฟาชายหนุ่มทั้งสองก็ค่อยๆทยอยตื่นท่าทีงัวเงียตอนรุ่งสางของชายรูปงามที่เสืัอผ้าหลุดรุ่ยนี่ทำให้เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสจริงๆ

//ยิ้มมุมปาก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 1.2 มัวเมา