ตอนที่ 1.2 มัวเมา

ทั้งสามหันมามองร่างบางแล้วทำสีหน้าราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นชายหนุ่มคนหนึ่งรีบแปลงฟันจนเสร็จแล้วไปนำถุงเสื้อผ้ามาให้ร่างบางหญิงสาวรับมาแบบงงๆเธอเดินกลับเข้าห้องอาบนำ้อีกครั้งและสวมชุดที่เค้ายื่นให้เพราะเสื้อผ้าของเธอตอนนี้ค่อนข้างน้อยชิ้นเลยทีเดียว

หลังจากออกมาอีกครั้งก็เห็นทั้งสามไปนั่งรออยู่ปลายเตียงทั้งสามสวมเพียงกางเกงกับเสื้อเชิ้ตที่ไม่รู้ว่ากระดุมหายไปไหนกันหมดสายตาคมพลันจ้องมองที่เธอด้วยแววตาที่แตกต่างกันไป

ชายร่างสูงผมแดงคนที่สูบบุหรี่ที่ระเบียงเมื่อเช้าตอนนี้ก็ยังยืนอยู่ที่เดิมแตกต่างที่ตอนนี้ในมือของเขาไม่มีมวนบุหรี่อยู่แล้วแต่ในมือก็คล้ายจะกอบกำของบางอย่างเอาไว้แน่นสายตาเย็นชาไม่สนโลกของเค้าพลันสาดมาที่เธอทำให้เมื่อเผลอมองสบตาเพียงครู่ก็รู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูกราวกำหัวใจเต้นผิดจังหวะไปเล็กน้อย

"โอ้ย! เจ็บนะ" เสียงคนพูดครั้งแรกที่ได้ยินในวันนี้ของหญิงสาวพลันดังขึ้นทำให้เธอต้องละสายตาจากคนผมแดงที่ระเบียงหันมามองคนที่ไม่รู้ว่าได้แผลมาจากไหนเต็มหลังรูปร่างของเค้าเล็กกว่าชายที่กำลังทายาให้เล็กน้อยเค้ามีผมสีชมพูอ่อนผิวขาวเนียนจากที่จำได้ใบหน้าหล่อเหล่าอ่อนวัยที่หางตายังมีจุดเล็กๆทว่าเช้านี้จุดนั้นกลับไม่ปรากฎให้เห็น

"เสร็จแล้ว" ชายผมดำที่เมื่อครู่นั่งทายาให้อีกคนที่ได้แผลอยู่ที่มุมเตียงตอนนี้ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงทำให้หญิงสาวพลันนึกได้ว่าตนเองเข้าใจผิดไปถึงแม้ร่างกายของเค้าจะดูบอบบางเหมือนเจ้าตัวเล็กผมชมพูทว่าส่วนสูงนั้นกลับมากกว่าคนผมแดงคนนั้นซ่ะอีกอีกทั้งหุ่นพ่อคุณก็ยั่วนำ้ลายใช่เล่นห่นทรง //ทรงหุ่น//....

"นี่มองพอรึยัง" ไม่ทันที่นำ้ลายจะหกก็ต้องอารมณ์เสียซะได้หญิงสาวพลางถอนสายตาไปมองบนไปทว่าในหัวก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรหนุ่มๆพวกนี้กันแน่ถึงได้มีสภาพราวกับไปออกรบกันมาแบบนี้ทว่าก็ไม่ทันได้ท้าวความไปเองก็มีเสียงพร้อมคำพูดที่เธอไม่สบอารมณ์แทรกมาอีกเสียง

"ป้า! มองพอแล้วก็จ่ายมา เมื่อคืนคุณก็ทำเกินไปหน่อยเอาซ่ะเราสามคนเหนื่อยแทบแย่ สามคนเลยนะก็ว่าทำไมถึงต้องให้คนจับเราสามคนมาทั้งยังวางยาเราถึงแม้เราจะเป็นคนที่มาใหม่แต่ก็มีค่าตัวนะเพราะงั้น" ไม่ทันพูดต่อก็เผลอสบกับสายตาที่งุนงงของหญิงสาวเข้าสายตาราวกับไม่รู้เรื่องรู้ราวนี่มันอะไรคงไม่ใช่ว่าพวกเค้ารับแขกผิดคนกระมังเช่นนั้นดูจากชุดที่เธอใส่เข้ามาคงไม่ใช่ว่าเป็นคนพวกเดียวกันที่มาขายครั้งแรกหรอกใช่ไหม

..........................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 1.1 มัวเมา

บทต่อไป

ตอนที่ 1.3 มัวเมา

