เมื่อฉันได้รู้ว่าคนที่ฉันช่วยเป็นนักธุรกิจอันดับ1ในตอนนี้มาขอให้ฉันไปเป็นบอดีการ์ดฉันจึงตอบตกลงไป
หลี่หมิว:ทำไมเขาถึงอยากให้ฉันไปเป็นบอดีการ์ดละ
เลขา:ผมคิดว่าเขาน่าจะ.....
ชายอนนัม:ผมเห็นว่าฝีมือของคุณไม่ธรรมดาไงละ
หลี่หมิว:อะ! คุณ แต่ว่าฉันไม่ได้เก่งขนาดนั้นนี้
ชายอนนัม:ผมแค่ต้องการคุณ ถ้าคุณไม่เป็นก็แล้วแต่คุณนะ
หลี่หมิว:ฉันจะรู้ได้ไงว่าฉันจะได้อะไรบาง
ชายอนนัม:ก็..งั้นคุณอ่านรายละเอียดก่อนคุณค่อยตอบผมก็ได้
หลี่หมิว:งั้นก็ได้
แม่:แม่ว่าลูกอย่าทำอะไรที่อันตรายไปเลยนะ
หลี่หมิว: ได้ฉันจะตกลง
หลี่หมิว:ถ้าเราไม่รับงานนี้เราคงไม่มีเงินจ่ายค่าบ้านนะแม่
แม่:อืม..ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจลูกเถอะ แต่ระวังตัวด้วยละแม่เป็นห่วง
หลี่หมิว:ถือว่าฉันตกลงแล้วนะค่ะ
ชายอนนัม:ตามนั้นครับ งั้น..คุณไปเตรียมตัวเถอะครับ
หลี่หมิว:ให้ฉันเตรียมตัวอะไรคะ
ชายอนนัม:ก็คุณเป็นบอดีการ์ดของผมแล้วคุณก็ต้องไปอยู่บ้านผมสิ
แม่:อะ..ไรนะ คุณจะให้ลูกฉันไปอยู่บ้านคุณหรอ
ชายอนนัม:ใช่ครับ
แม่:แต่ว่า..
หลี่หมิว:ไม่เป็นไรนะแม่หนูดูแลตัวเองได้
แม่:งั้นลูกต้องดูแลตัวเองนะ
หลี่หมิว:ค่ะแม่
(ไปเก็บของ)
หลี่หมิว:เสร็จแล้วคะ
ชายอนนัม:งั้นก็ไปกันเถอะครับ
หลี่หมิว:แม่หนูไปก่อนนะ
(กอด)
แม่:ดูแลตัวเองด้วยละ
หลี่หมิว:ค่ะแม่ บาย~
(ออกเดินทาง)
ชายอนนัม:ถึงบ้านแล้วนะ นี้ห้องคุณ
หลี่หมิว:เออ..ขอบคุณค่ะ
ชายอนนัม:ไม่เป็นไร คุณก็ทำตัวตามสบาย แต่ผมมีกฏโดยคุณห้ามใกล้ผมเกินไป
หลี่หมิว:ฉันก็ไม่ได้ใกล้คุณอยู่แล้วนิคะ
ชายอนนัม:ดี คุณจะได้รู้ไง ผมขอตัวก่อน
เลขา:ท่านจะไม่บอกว่าท่านเป็นโรคอะไรงั้นหรอท่าน
ชายอนนัม:ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอ
เลขา:ครับท่าน แต่ถ้าเธอใกล้ท่านจะทำยังไงละครับ
ชายอนนัม:ให้เขาใส่ถุงมือแล้วกัน
เลขา:ถุงมือหรอครับ
ชายอนนัม:ใช่ ส่วนคนพวกนั้นที่ต้องการให้ฉันช่วยธุรกิจที่ไม่ดีฉันคงต้องป้องกันตัวเองไม่ไหวเลยต้องการเธอไงละ
เลขา:จริงด้วยครับ
ชายอนนัม:ส่วนเรื่องพวกนั้นห้ามบอกใครเด็ดขาดโอเครไหม
เลขา:ครับท่าน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments