ฐานลับของรันนิ่ง(2วันต่อมา)
"ทำได้ดีเลยนี่นา'มาเรียน' ไม่สิ'อาเรีย' ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังที่สองของเธอนะ แม่สาวน้อย"
รันนิ่งที่พึ่งเอาร่างเก่าของมาเรียนไปไว้ที่เดิม น้้นพูดด้วยรอยยิ้มและน้ำเสียงที่ร่าเริงพร้อมกับเดินลงมาหาอีกฝ่ายที่กำลังต่อสู้กับแรปเจอร์ที่จับมาอยู่ ซึ่งถูกจัดการเป็นเนินสูงกว่า10เมตร
"อะ! มาสเตอร์ ยินดีต้อนรับกลับนะค่ะ"
มาเรียนหรือชื่อปัจจุบันอาเรียกระโดดลงมาจากซากของแรปเจอร์และเข้ากอดอีกฝ่ายทันทีด้วยความคิดถึง ซึ่งคำพูดและกิริยาท่าทางของเธอนั้นเปลี่ยนไปแล้วจากหญิงสาวสายต่อสู้กลายเป็นเมดนักฆ่าสุดแสนอันตรายซึ่งก็สมควรเพราะทั้งสองคนนั้นเป็นนาโนเมททริกซ์
"เห๋~คิดถึงฉันขนานหนักเลยนี่นา ฉันไปแค่สองวันเองนะไม่ตองกังวลมากหรอกน่า"
"ไม่ได้ค่ะ มาสเตอร์คือเจ้านายเพียงแค่หนึ่งเดียวของดิชั้นจะไม่ยอมให้เสียไปอีกเด็ดขาดค่ะ และเพื่อทำลายพวกผู้ใหญ่ในฐานอาร์ค ดิชั้นอยากจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ!"
อาเรีย พูดด้วยน้ำเสียงและแววตาที่จริงจังออกมา ด้วยส่วนสูงที่ต่างกันพอสมควรระหว่างอาเรียและรันนิ่ง ซึ่งสูงห่างกัน4ซม. เลยทำให้อาเรียนั้นต้องเงยหน้าคุยเล็กน้อย
"ถ้าเธอต้องการฉันจะให้แน่นอน ความแข็งแกร่งนะ แต่ว่าก่อนอื่นเราต้องมาทดสอบกันก่อน เอาละถอดเสื้อแขนยาวซะ "
"ค่ะ!"
อาเรียไม่รอช้าถอดเสื้อตามที่รันนิ่งบอก ซึ่งข้างในนั้นใส่เป็นเสื้อแขนสั้นแบบพิเศษที่ทำมาจากเส้นใยจากเหล็กของพวกแรปเจอร์ซึ่งไม่ต้องถามเรื่องความทนทานว่ามันจะทนขนาดไหน
"เอาละนะ"
"ค่ะ!"
พรึ่บ! ตู้ม!
รันนิ่งและอาเรียพุ่งเข้าใส่กันด้วยความเร็วมากกว่าเสียงพร้อมกับใช้หมัดปะทะเข้าเบ้าหน้าของอีกฝ่ายอย่างรุนแรงจนทำให้เกิดคลื่นระเบิดก็ว่าได้
กริ๊ก กริ๊ก กริ๊ก
เสียงของหุ่นนาโนเมทริกซ์นับล้านตัวที่ซ่อมแซมร่างกายของทั้งสองดังระงมไปทั่วพร้อมกับเสียงปะทะกันราวกับระเบิดที่พุ่งเข้าชนกันนับครั้งไม่ถ้วนตามมา
ตู้ม! ตู้ม!
รันนิ่งใช้ความสามารถการเตะที่ทรงพลังและรุนแรงของมวยไทย ผสานกับความแม่นยำของเคียวคุชินคาราเต้ทำให้ความทรงพลังมากขึ้นไปอีก ซึ่งจุดที่เตะนั้นคือสีข้างด้านซ้าย
อาเรียสามารถยกแขนกันได้แบบหวุดหวิดแต่ถึงกระนั้นแรงกระแทกก็สามารถทำให้เจ้าตัวปลิวออกไปทันที
ครืดดด
"กันได้ยอดเยี่ยมเลยนี่นา ต่างจากเมื่อ2วันก่อนอย่างลิบลับเลย"
"ขอบคุณนะค่ะ มาสเตอร์ มาต่อกันเลยดีกว่าค่ะ"
อาเรียไม่รอช้าเป็นคุณเปิดรันนิ่งทันทีโดยการพุ่งเข้าเตะและต่อยพร้อมกันเพื่อให้อีกฝ่ายป้องกันทั้งสองทางและโจมตีเข้าจุดสำคัญ
รันนิ่งที่เห็นแบบนั้นก็กระโดดขึ้นไปเกาะกับเสาและถีบตัวเองพุ่งเข้าหาอาเรียทันที ราวกับกระสุนปืนใหญ่ทำลายล้าง
"รับให้ดีนะ!"
"จ๊ากกก"
อาเรียยังไม่ทันได้หลบก็โดนรันนิ่งเอาหัวชนเข้าท้องเต็มเปาทำให้พื้นที่โดยรอบระเบิดออกจากกันทันที
"หู้ว เธอเนี่ยแข็งแกร่งมากกว่าแต่ก่อนแต่ว่านะเธอเองก็ยังคงเป็นห่วงฉันอยู่สินะ"
"ค่ะ มาสเตอร์ต้องอยู่ในสภาพเต็มร้อยตลอดเวลาเมื่อเกิดการต่อสู้ขึ้นเพราะฉะนั้นจึงต้องเลี่ยงการโจมตีจุดสำคัญค่ะ"
อาเรียตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใจออกมาพร้อมกับดันตัวเองลุกขึ้นจากพื้นที่แตกร้าวและให้นาโนเมทริกซ์รักษาให้ทันที
ส่วนรันนิ่งนั้นก็ยืนมองร่างบางที่เดินมาหาด้วยแววตาที่เป็นห่วงเองไม่ใช่น้อยเพราะอีกฝ่ายคือสิ่งที่เธอนั้นรู้สึกผูกพันธ์ดัวยถึงแม้จะรู้จักกันได้แค่2วันก็ตาม
"ฝึกได้ยอดเยี่ยมเลยนี่ ฉันดีใจมากเลยนะที่เธอพัฒนามากถึงขนาดนี้"
"ขอบคุณมากเลยนะค่ะ สำหรับคำชม หืม? มีคนกำลังมาที่ทางทิศตะวันตกของค่ะ"
อาเรียพูดด้วยน้ำเสียงที่กังวลออกมารันนิ่งที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่รอช้าเดินนำอีกฝ่ายพร้อมกับหยิบปืนคู่ใจไปด้วยส่วนอาเรียที่เห็นแบบนั้นก็หยิบปืนและเดินไปตามเช่นกัน
ทิศตะวันตกของฐาน(ราพี แอนิสและชิฟตี้)
"สัญญาณของผู้หญิงคนนั้นมาจากแถวนี้แน่นอน"
"อย่าพึ่งวู่วามมากนักสิ แอนิสแถวนี้มันเคยมีพวกแรปเจอร์เพ่นพ่านเยอะเลยนะ"
[ตรวจสอบแล้วค่ะ ไม่มีสัญญาณของพวกแรปเจอร์เลย น่าตกใจมากเลยละค่ะ]
ราพี แอนิสและชิฟตี้ ต่างก็พากันช่วยหารันนิ่งกันยกใหญ่เพราะคำสั่งจากฐานใหญ่ให้พาเจ้าตัวไปด้วย ถึงแม้อยากจะปฏิเสธแต่ทำไงได้พวกตนไม่มีสิทธิ์นี่เนอะ
"ให้ตายสิพวกเธอเนี่ยจะไม่ยอมหยุดหาฉันกันเลยใช่ไม?"
"ดูจากทรงน่าจะใช่นะค่ะมาสเตอร์"
เสียงหญิงสาวสองคนทำให้ราพี แอนิสและชิฟตี้ตกใจก่อนหันไปมองอย่างพร้อมเพรียงกันจนเห็นว่า2คนนั้นคือรันนิ่งและอาเรียที่ถืออาวุธมาครบมือ
"คุณเองสินะค่ะ กำลังตามหาอยู่พอดีเลย"
"ขอโทษด้วยนะที่มารับช้าแต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เธอบบอกว่าให้ฉันไปด้วยงั้นหรอ? ที่ฐานของพวกเธออะนะ?"
"ใช่แล้วละค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ ผู้บัญชาการคนใหม่"
รันนิ่งที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าเหว๋ออกมาแต่ไม่นานนักก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นเซ็งทันทีเพราะต้องไปฐานที่ตนกับอาเรียจ้องจะทำลาย
"เอาละถ้างั้นก็ช่วยพาไปทีนะพอดีฉันไม่ค่อยจะรู้ทางนะ อาเรียไปด้วยกันเนอะ"
"ค่ะ ถ้ามาสเตอร์ต้องการดิชั้นก็จะทำตามค่ะ"
เมื่อพูดจบราพี แอนิสและชิปตี้ก็พาทั้งสองคนไปที่ฐานอาร์คทันทีอย่างรวดเร็ว ซึ่งที่ที่พวกตนไปที่แรกนั้นคือห้องของรองผู้บัญชาการที่ชื่อว่าแอนเดอร์สัน
"สวัสดีครับคุณคงจะเป็นผู้บัญชาการชั่วคราวคนใหม่เมื่อ2วันก่อนที่ไม่ได้ลงชื่อเป็นทางการ"
"อ่าใช่แล้วละ ฉันเองแหละที่เป็นแต่ว่านะคุณคงเรียกฉันกับอาเรียมา คงไม่ใช่แค่เรื่องนี้สินะ? พวกคนใหญ่คนโตต้องการอะไรจากฉันกันแน่"
รันนิ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาพร้อมกับวางมืดกดที่โต๊ะทำงานของแอนเดอร์สันจนระเบิดทันที ทำให้เหล่านิกเกะที่คุ้มกันอยู่ข้างนอกต่างก็กรูเข้ามาล้อมรันนิ่งและอาเรียทันที
"คิดจะใช้อะไรพวกฉันก็คิดให้มันดีๆหน่อยละ ฉันนะเคยฆ่าคนแบบพวกคุณมาแล้ว"
"แก! จะไปไหน!"
แอนเดอร์สันตะโกนถามรันนิ่งที่กำลังเดินออกไปพร้อมกับอาเรีย ราพี แอนิสและชิปตี้ แต่ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาคือรอยยิ้มอันแสนน่าหวาดกลัวของเจ้าตัวเพียงเท่านั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments