บทที่ 1.1

ส่วนกาเบรียล เดิมทีเขาเคยเป็นเพื่อนข้าตั้งแต่ยุคสรรค์สร้างเขาเกิดจากการที่พระเจ้าได้สร้างเขาขึ้นมาส่วนเหตุผลนั้นข้าเองก็ไม่อาจรับรู้ได้

กาเบรียลเกิดมาเป็นเทพองค์สุดท้ายสำหรับเทพชั้นสูง โดยมีบทบาทเป็นผู้พิทักษ์ เป็นผู้สรรค์สร้างศิลปะให้กับเทพ เหล่ามนุษย์ สัตว์ อมมนุษย์ เขามีรูปร่างที่สูงโปร่ง นัยน์ตาสีทอง งดงาม ราวกับแสงรัศมีจะเปล่งออกมาเลยหล่ะ ส่วนเหตุผลที่ทำให้ข้าหักกันหน่ะหรอ ฮิฮิ สาเหตุก็มาจากนางลิน่าเมียข้านี่แหละเมื่อก่อนกาเบรียลหลงรักลิน่าตั้งแต่แรกพบแต่ว่ากาเบรียลเองนั้นใช่ว่าจะเก่งไปซะทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องความรักเขาไม่มีแม้แต่กระทั่งคำพูดเวลาที่เจอกับนางลิน่าเลยด้วยซ้ำ เขาเลยใช้ให้ข้าจีบนางแทนแต่ว่านางลิน่านั้นเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไร เพราะนางมักจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ไม่สุงสิงกับใคร นางเป็นคนที่สวยมากจนข้าคิดว่าพระเจ้าอาจจะปั้นนางมาเองกับมือแล้วลืมรึเปล่า ฮ่าฮ่า สวยจนขนาดข้าเห็นครั้งแรกข้ายังหลงเลยหล่ะ นัยน์ตาของนางช่างสดใส กลิ่นกายก็ช่างหอมไม่เหมือนนางฟ้าองค์ใด เชื่อไหมข้าใช้เวลาตามจีบนางนานมากถึงล้านปี โดยที่ไอ้ลูกรักพระเจ้านั่นไม่แม้กระทั่งจะเข้าไปคุยกับนางใช้แต่ข้า คาดคั้นในตัวข้า กดดันในตัวข้า จนสุดท้าย นางดันตกหลุมรักข้าเองซะงั้น คราวนี้ปัญหาเลยอุบัติขิ้นแทบจะทำลายสวรรค์ได้เลย

หลังจากที่นางลิน่าตกยอมใจคบกับข้าจนเรื่องไปถึงหูกาเบรียลนั้น เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟในทันที เขาสยายปีกบินมาด้วยความเร็วสูงอย่างกับหายตัวมาเพียงแค่วินาทีเดียวบ้านวิมานของข้าล่มสลายในทันที

"ไอ้ชาติชั่ว ออกิส เจ้าหักหลังข้า!"

ในตอนนั้นข้าเตรียมใจไว้แล้วกับผลกระทบที่ตามมา

"ว่าไงเพื่อนข้า จะมาทุบตีข้างั้นหรอ"

...พูดไม่ทันขาดคำกาเบรียลได้ยื่นมือออกมาแต่มือนั้นรายล้อมไปด้วยอักขระเทพพร้อมกับสายฟ้าสีทองออกมา แต่ข้านั้นก็เบี่ยงตัวหลบทันและสวนด้วยเวทย์มนต์ธาตุดินด้วยการทุบไปที่พื้นทำให้พื้นที่รอบๆของการเบรียลนั้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ข้ากับกาเบรียลเราสู้กันได้ไม่นานเพราะข้ารู้อยู่แล้วว่ายังไงข้าก็สู้เขาไม่ได้ สุดท้ายข้าก็พลาดท่าให้กับเขาจนได้ กาเบรียลใช้เวทย์มนต์อัศนีบาดแต่ครั้งนี้มันไม่ได้มาจากฝ่ามือของเขา แต่มันมาจากพื้นดินเวทย์มนต์ของเขาสยบธาตุเวทย์มนต์ของข้าได้อย่างอยู่หมัด วินาทีที่ข้าโดนอัศนีบาดโจมตี ร่างกายของข้าแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ข้ารู้สึกเจ็บปวด เหน็บชา ราวกับเส้นเลือดหยุดไหลเวียนไปทุกส่วนของร่างกาย แต่ทันใดนั้นเองลิน่าก็ได้กระโดดเข้ามาขวาง นางปกป้องข้า โดยไม่คิดถึงชีวิต...

"ไม่นะลิน่า!!"

ภาพที่ข้าเห็นตรงหน้าในตอนนี้ก็คือ ลิน่าเธอล้มลงต่อหน้าข้าพร้อมกับโลหิตสีทองที่ไหลออกมาจากปาก

"ข้า..ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าขอโทษ ไม่นะลิน่า!"

"เจ้า!! ไอ้กาเบรียลเจ้าทำอะไรกับนาง เจ้ารู้บ้างไหม! ว่านางรักเจ้ามากแค่ไหน จริงๆแล้วข้าไม่ได้เป็นอะไรกับนาง นางบอกให้ข้าแกล้งทำเป็นคนรักเพื่อที่จะให้เจ้าแสดงออกถึงความรู้สึกอะไรที่มีต่อนางบ้าง นางรอเจ้ามาเป็นล้านปี รอมาตลอด นางรอให้เจ้าคุยกับนาง แต่ไม่เลยแกมันปอดแหกเห็นแก่ตัวเทพผู้สูงส่งอะไรกันวะ ถุย"

กาเบรียลที่ได้ฟังนั้นน้ำตาของเขาก็ไหลออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่หนึ่งในเทพชั้นสูงหลั่งน้ำตา...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***