ตอนที่ 5 ความอดทน

ตาหลิว PART

​ อันเดรียลากผมมาที่ลานจอดรถ แล้วดันตัวผมให้เข้าไปอยู่ในรถ

ปัง !

เสียงปิดประตูรถ ที่ดังมากทำให้ผมตกใจจนต้องสะดุ้ง และเมื่ออันเดรียเดินขึ้นมาบนรถ เขาก็รั้งตัวผมเข้าไปใกล้ๆแล้ว......จูบ !!!

"อุ๊บส!....อื้อ" อันเดรียที่เปิดประตูรถ และกระชากผมไปจูบ ผมยังไม่ได้ตั้งตัวเลย ก็โดนลิ้นร้อนๆแทรกผ่านมาอย่างง่ายๆ

"อื้อ~ อึก...." เขาใช้ลิ้นตวัดลิ้นของผมแล้วดูดดันแรงๆ อย่างดูดดื่ม ทำให้ผมรู้สึกว่าเจ็บ...เสียงจูบที่ดังขึ้น ทำให้ผมรู้ว่า ตัวเองกำลังเคลิ้ม สักพักเขาก็ผละออกแล้วหันไปขับรถ

รถที่แล่นผ่านสวนกันไปมาบนถนน มันเร็วมากเลยทำให้ผมรู้ว่าเขาเหยียบมิดไมล์ขนาดไหน บรรยายกาศที่เงียบจนน่าขนลุก ทำให้ผมต้องเอ่ยปากพูดกับเขา

"จะพาผมไปไหน" ผมที่เอ่ยสุภาพถามออกไป เพราะใจรู้สึกกลัว เมื่อนึกถึงภาพตอนที่เขากระทืบผู้ชายคนที่เข้ามาจูบผม มันทำให้ผมรู้สึกระแวง และไม่ปลอดภัย แต่ตัวเขาก็เอาแต่ขับรถไม่ได้สนใจที่ผมถามไปเลยสักนิด ผมจึงได้แต่นั่งเงียบๆ ผมหันไปมองรอบๆ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่ทางกลับบ้านของผม (แหม่กล้าคิดเนอะว่าเขาจะไปส่งบ้าน ฮ่าๆ) ทำให้ผมนั้นยิ่งกลัวและระแวง

เอี๊ยด!!

เสียงรถเบรก ทำให้ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง เห้ย! นี่ๆ...มันโรงแรมที่ผมทำงานนี่หว้า ผมหันไปมองเขาอย่าง งงๆ แต่เขาไม่สนใจ แล้วลงจากรถเดินอ้อมมาทางผม

ปึง!

เขาเปิดประตูรถฝั่งผม แล้วลากแขนผมลงจากรถ

"ปล่อยนะ กูเจ็บ!!" ผมที่ทนไม่ไหวก็เลยตะโกนออกไปแบบนั้น ผมขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเขามีแรงที่เยอะกว่าผม บวกกับอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่ของผม ทำให้ผมที่พยายามสะบัดแขนให้หลุด กลับยิ่งทำให้เขาออกแรงบีบแขนผมมากขึ้น

"เจ็บ กูบอกให้ปล่อยกูไง" เสียงผมที่เอ่ยออกไปก็รู้ตัวอะนะว่าไม่สุภาพ แต่กับคนๆนี้ผมพูดจาดีๆ ด้วยไม่ได้จริงๆ เขาคงไม่ฟังผม

"มึงว่าไงนะ! พูดกับกูดีๆดิ" เขาที่ขึ้นเสียงใส่ผม ด้วยอารมณ์โกรธ ทำให้ผมยิ่งรู้ว่าอยู่ในอันตราย เลยยิ่งพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา

"ไอ้เชี่ย! มึงหยุดดิ้นนะ" มันด่าผม ทำให้ผมจ้องหน้ามันแล้วคิดไปว่า ถ้ากูหยุดดิ้น กูก็เสร็จมึงดิ มันที่เห็นผมไม่ฟัง เลยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า

"ถ้ามึงยังไม่หยุด กูจับกดตรงนี้แน่" เท่านั้นละครับ ผมนิ่งและปล่อยให้มันลากผมเดินเลย ผมคิดว่ามันทำจริงแน่ๆ ระหว่างที่ผมเข้ามาในลิฟท์ ผมเห็นมันกดลิฟท์ชั้นบนสุดที่ต้องใส่รหัส ทำให้ผมมองอย่างอึ้งๆ แต่ผมก็ต้องชะงักเมื่อมันพาผมมาที่หน้าประตูห้องสุดทางเดิน เสียงเปิดประตู ทำให้ผมรู้สึกใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก

ตึกตักๆๆ.....

ห้องที่มืดสนิท เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของผมกับมัน ทำให้ผมรู้สึกประหม่า ตัวผมที่ไม่กล้าเดินต่อทำให้มันหันมากระชากแขนผม

"โอ๊ย มันเจ็บนะ!!" ผมที่รู้สึกเจ็บตรงหัวไหล่ เมื่อมันกระชากแขนผม แต่ผมก็ต้องเงียบเพราะเห็นสีหน้ามันบอกได้เลยว่า มันรำคาญผมสุดๆ

"สำออย!" นี่คือคำที่มันพูดกับผม เมื่อหันมามองหน้า  อ่าว...ไอ้เชี่ย ก็กูเจ็บจริงๆป่าวว่ะ ไอ้สาส เอ้ย.....มึงได้โดนกระแทกแบบกูนี่

เมื่อผมเดินเข้ามาภายในห้อง มันก็พาผมมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องๆนึง ผมเดาว่ามันต้องเป็นห้องนอน และเมื่อเปิดออก ว่ะ! เจอเตียงครับ นั้นเลยทำให้ผมรู้ว่าตัวเองเดาถูก (แหม่ซื้อหวยดันไม่ถูกแบบนี้บ้าง) อารมณ์เล่นๆของผมก็ต้องมาสะดุด เมื่อมันจะพาตัวผมเข้ามาห้อง

"ไม่ กูไม่เข้า ปล่อยนะโว้ย!" ผมที่ไม่ยอมเข้าห้อง เเละพยายามเอื้อมมือไปจับขอบประตู ยึดตัวผมไว้กับขอบประตู ทำให้มันต้องเดินมารวบมือผมแล้วอุ้มไปโยนลงบนเตียง

ปลั๊ก!!

"มึงเงียบ! ถ้ายังแหกปากอยู่ กูจับมึงกดจริงๆนะ" แม่ง...อะไรว่ะ เอ๊ะอะ ก็ขู่ มันเป็นหมาป่ะเนี่ย ผมที่ได้ยินแบบนั้นก็เลยรีบเขยิบๆ ตัวไปนั่งตรงขอบเตียง เพราะคิดว่าถ้าไม่เงียบจริงๆ คงโดนมันจับกดแน่ๆ เนื่องจากหน้าตามันที่ดูเหมือนไม่ได้พูดเล่นๆ และ....

"ถอดเสื้อ" อยู่ๆมันก็พูดว่าให้ผมถอดเสื้อ ผมนี่รีบเงยหน้าไปมองมันเลย คือทำไมต้องถอดว่ะ! หน้าผมที่กำลังสงสัยและยังนั่งนิ่งๆ อยู่ ทำให้มันเดินเข้ามาและกระชากเสื้อของผม

"อะ! ไม่! อย่าดะ~....." ผมที่พูดยังไม่ทันจบ จะห้ามไม่ให้มันดึง เดี๋ยวเสื้อกูขาด แต่ก็พูดไม่ทันเพราะ จู่ๆ

แควก!!!

เสื้อของผมก็ขาดตามแรงฉุดกระชากของมันจนได้  ไอ้ห่า! เสื้อกูขาดเลยดูดิ -*- แม่งเอ้ย ฮืออ มันทำเสื้อผมขาดแล้วอ่ะ T-T

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

อร๊ายยยยยย ถอดเสื้อเขาทำไมอ่ะ......... คิกๆ ฝากแชร์หากถูกใจ บอกต่อหากชอบนะคร้าาาาา.......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***