องค์รัชทายาทหญิงผู้สูงศักดิ์

ณ  ท้องพระโรงอาณาจักรแห่งหนึ่ง

"องค์รัชทายาทธิดารัตน์ทรงเสด็จกลับมาแล้วขอรับ!!!" เสียงของขันที่ เอ่ยขึ้นอย่างดังลั่นท้องพระโรง พร้อมกับร่างหญิงสาวผู้สง่างามและน่าเกรงขาม ก้าวผ่านประตูพร้อมเดินมายังท้องพระโรง  

ก่อนที่หญิงสาวจะคุกเข่าลงต่อหน้าบัลลังก์ของ กษัตริย์ แห่งเมือง คาราคัส พร้อมถวายหัวของศัตรู และเครื่องราชบรรณาการ แก่พระบิดา ของตน "พระบิดา ข้าธิดารัตน์ องค์รัชทายาท และแม่ทัพใหญ่แห่ง เมือง เหมันต์ ได้พิชิตเมืองของอสูร กัมปนาท และได้นำหัวของศัตรู และเครื่องราชบรรณาการ มาถวายเพคะ"

นางกล่าว ด้วยท่าทีสง่างามและน่าเกรงขาม "ลูกพ่อสมแล้วที่เจ้าเป็นถึงองค์รัชทายาท และแม่ทัพใหญ่ แห่งเมือง เหมันต์ ทั้งเก่งกาจและอาจหาญ สมกับตำแหน่งอนาคตราชินีแห่งเมือง เหมันต์ ในภายภาคหน้าเจ้าคงเป็นราชินีที่เก่งกาจมากแน่นอน" 

"นั่นสิพะยะค่ะ นอกจากทรงปรีชาสามารถในการศึกแล้วแล้วยังมีหน้าตาที่งดงาม ที่สุดในสามโลก อีกด้วย"เสนาบดีกล่าว ก่อนที่องค์ราชาหัวเราะขึ้นอย่างชอบใจ พรางตกเขาฉากใหญ่ " 

แต่แล้วบรรยากาศรื่นเริงก็หายไป หลังจากสนมเอก ได้กล่าวขึ้น"แต่หม่อมฉันคิดว่า องค์รัชทายาทธิดารัตน์ ไม่เหมาะสม แก่การเป็นราชินีนะเพค่ะ 

หม่อมฉันคิดว่า ลูกหญิงของน้อง 'โฉมชบา' เหมาะแก่การเป็นราชินีมากกว่าเพคะ ทั้งรูปร่าง หน้าตา ออกจะสวยกว่า องค์รัชทายาทธิดารัตน์ แม้จะมีความสามารถในการออกรบ การปกครอง ไม่ปรีชาสามารถ เท่าองค์รัชทายาทธิดารัตน์ 

เอ๊ะ! หรืออาจจะเก่งกว่าก็ได้นะเพคะ องค์รัชทายาทธิดารัตน์อาจไม่มีความสามารถ ปรีชาสามารถ เท่ากับโฉมชบา อาจไม่เหมาะสมกับบัลลังก์ และตำแหน่งราชินีแห่งเมืองเหมันต์ อีกทั้งโฉมชบาก็เป็นเลิศในเรื่องรูปร่าง หน้าตาไม่สองรององค์รัชทายาทธิดารัตน์ แน่นอเพคะ"

หลังจากสนมเอกพิมพิลาไลย พูดจบ 

ตึง!!!

กระทืบเท้าขององค์กษัตริย์แห่งนครเมือง เหมันต์ ดังขึ้น พร้อมกับจอกน้ำจันทร์ รอยมาตกอยู่ตรงหน้าของสนมเอกอย่างพิมพิลาไลย ก่อนทุกคนในท้อง พระโรงจะสะดุ้งขึ้นพร้อมกับ ตกใจกับสิ่งที่องค์เหนือหัวทรงตรัสออกมา 

"อีพิมมึง!! ลูกกูออกจะสวยเเละมีความสามารถ แต่มึงกับ บอกว่าลูกกู มีความสามารถไม่สมกับบัลลังก์และตำแหน่งราชินี มึงใช้ กะไรคิด!! ส่วนโฉมชบาลูกหญิงมึง กูก็เห็นจะไม่เป็น อันใดเลย ดีแต่แต่งตัว นั่งชม้อยชม้ายชายตา ไม่มีความสามารถ ในการปกครอง ในการศึก ไม่เคยออกมาจากห้องบรรทมของตัวเอง มึงใช้กะไรคิด

ว่าลูกหญิงโฉมชบา ของมึงเหมาะสมกับตำแหน่ง ราชินีแห่งเมือง เหมันต์ มากกว่าองค์รัชทายาทธิดารัตน์ลูกของกู!!!!"

ตึง!! ตึง!!! ตึง!!!!

" อีธิดารัตน์ กูเกลียดมึงที่สุด!! อีหญิงแพศยายังมึงไม่ควรเกิดมา ด้วยถ้ามึงไม่เกิดมา โฉมชบาลูกหญิงของกู ก็คงได้เป็นองค์รัชทายาทเป็นแน่ รอพวกขุนนางวางแผนเสร็จก่อนเถอะเมื่อนั้น โฉมชบาลูกหญิง ของกูจะได้เป็นองค์รัชทายาท"

 ร่างบางของหญิงสาวสูงวัยกล่าวคำหยาบคายออกมาเสียงดัง พรางทุบตีบ่าวไพร่ " โอ๊ย!! พระสนมเจ้าคะ บ่าวเจ็บเจ้าค่ะ" "พระสนมเพคะอย่าทำอีสร้อยเลยนะเจ้าค่ะ โอ๊ย!!พระสนมอย่าจิกหัวบ่าวเจ้าคะ" 

"พวกมึง 2 ตัว หุบปากไปเลยอีสร้อย อีจัน มึงเป็นไพร่ รองตีนรองมือกู เพราะฉะนั้นพวกมึง 2 ตัวอยู่นิ่งๆ ให้กูตบตีเสีย" ว่าแล้วร่างบางก็ทุบตีบ่าวไพ่ ทั้งสองอย่างโกรธเคือง แต่หารู้ไม่ว่าการกระทำทั้งหมดของหล่อนอยู่ในสายตาของใครผู้หนึ่ง

"อ่า~น้ำเย็นจัง ในที่สุดก็ได้ผ่อนเคลายแล้วสินะ ในราชสำนักวุ่นวายชะมัด"ว่าแล้วร่างบางก็ค่อยๆหย่อนตัวลงในอ่างน้ำ ขาเรียวขาวก้าวลงย่างระมัดระวัง ก่อนจะนั่งลง 

"เย็นสบายจัง พักนี้พวกขุนนางและสนมเอกอย่างพระนางพิมพิลาไลยมีท่าที่แปลกๆนะคิดจะก่อการกบฏรึป่าวนะ" ว่าแล้วร่างบางก็ทำท่า ครุ่นคิดก่อนจะหันไปเรียกสัตว์เลี้ยงคู่ใจ" เมฆา!"

ฟึบ! 

 นกฮูกตัวสีขาวตัวใหญ่พลางกางปีกบินมาหาสาวเจ้าในทันที " เมฆา ที่ข้าให้เจ้าไปสืบข่าวเรื่อง พระสนมพิมพ์พิลาไลยกับพวกขุนนางอำมาตย์ เป็นเช่นไรบ้าง" 

เจ้าของร่างงามถามขึ้น พลางเอามือลูบหัว อยากเอ็นดู " นายหญิง เป็นอย่างที่ท่านคิดจริงๆขอรับ พระสนมพิมพ์พิลาไลย และพวกขุนนางอำมาตย์ กำลังวางแผนจะก่อกบฏขอรับ พวกมันกำลังซ่อมสุมกำลังพลขอรับ"

 นกฮูกสีขาวตัวใหญ่พูดพลาง ก้มหัวให้นายหญิงขอมัน" เป็นอย่างที่ข้าคิดจริงๆสิหนา เฮ้ย~ เมฆาข้าเหนื่อยเหลือเกิน ข้าไม่เข้าใจ พระสนมเอกพิมพิลาไลยเลยจริงๆ เหตุใดพระสนมเอกอย่างพิมพิลาไลยจึงเข้าร่วมกับพวกขุนนางอำมาตย์หนา พระนางเป็นถึงพระสนมเอก มีอำนาจมากมาย แลสูงส่งกว่าสตรีทั่วไป มีความเพียบพร้อมมากกว่าสตรีคนอื่นๆ เหตุใดจึงมักใหญ่ใฝ่สูงเข้าร่วมกับพวกขุนนางอำมาตย์เล่า"

 ร่างระหง ว่าพรางเอามือควักน้ำขึ้นมาลูบเรียวแขนเสกา 

"นายหญิง ขอรับเป็นเพราะพระนางพิมพิลาไลย อยากให้ เจ้าหญิงโฉมชบาขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแทนนายหญิงเป็นแน่ โดยเพราะเจ้าหญิงโฉมชบาไม่มีความสามารถที่จะขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแทนนายหญิงของข้าได้จึงต้องการจะก่อกบฏ โค่นล้มอำนาจ ขอรับ นายหญิงของข้า"

อันนี้เป็นงานเขียนเรื่องแรกของไรท์ ผลงานนี้ไรท์ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้บทละครเรื่องรามเกียรติ์เสียหาย และขออนุญาตเจ้าของรูปภาพ ณ ที่นี้ ฝากติดตามผลงานของไรท์ด้วยนะคะไรท์จะพัฒนาฝีมือการเขียนให้มากขึ้นกว่านี้ ◌⑅⃝●♡⋆♡LOVE♡⋆♡●⑅◌

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***