บังเอิญ

ลืมตาตื่นมาในเช้าที่ไม่ค่อยจะสดใสเท่าไหร่

เพราะเหตุจากเกิดเมื่อวานนั่นเองค่ะ ลุกขึ้นมาปวดขามากเลย หึย!!!!นึกละเคืองขอให้เจออีกสักทีเถอะแม่จะตีให้ยับ ป.ล พูดไปงั้นแหละ ไม่มีแรงสู้เขา(´;︵;`) เมื่อถึงโรงเรียน: เอ๊ะ!! นั่นมันผู้ชายคนเมื่อวานนี่นา ไปดีกว่าเหม็นขี้หน้า ฉันพึมพำเบาๆ แต่จู่ๆ นี่เธอหยุด ในใจเต้นแรง หันขวับไปมอง โป๊ะเช๊ะ นั่นไงๆเอาแล้วขิมเอ๊ย หาเรื่องใส่ตัว ทำไงดีๆ เหงื่อตกละ

โอเคพยายามตั้งสติ ว่าไงมีไรกับฉันรึปล่าว เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ ปล่าวนี่ ทีนี่เขาจ้องมาตาเขม็งเลยทุกคน!!! ฉันให้โอกาสเธอพูดอีกครั้ง พูดมา ป๊ะ ปล่าวนี่⊙﹏⊙ อย่าให้ได้ยินเสียงอันน่าสยองของเธออีกล่ะ หึ้ย ไอ้ปลาหมึก ไอ้ๆ....ชิ! ไปดีกว่า

เมื่อตกเย็น :คุณแม่ข๋า(. ❛ ᴗ ❛.)ขิมหิวข้าวแล้วค่ะ

อ้ะ นี่ไงลูก ของโปรดหนูเลยนะ ต้มแซ่บ ค่ะคุณแม่ หลังจากทานข้าวเสร็จฉันก็เข้านอนเป็นอันเสร็จสรรพ

วันนี้ไปไหนดีน๊า วันหยุดที่สดใส(☆▽☆)

อืมมม.. ไปเยี่ยมยัยเค้กดีกว่า แต่ก่อนจะไปขอซื้อของไปฝากมันละกันเดี๋ยวมันน้อยใจอีก

บ้านเค้ก: ดิ๊งด่อง ดิ๊งด่อง

มาแล้วๆ หน้าโทรมๆของยัยเค้กโผล่ออกมาทันทีหลังจากที่ได้กดกริ่งไป เป็นไงบ้างอ่ะ ก็ดีขึ้นละอ่ะ

เข้าบ้านกันก่อนข้างนอกมันร้อน ไม่ชวนส้มโอมาด้วยล่ะ มันทำงานยังไม่เสร็จอ่ะ อ๋อโอเคๆ ใช่สิวันนี้ซื้อของมาฝากด้วยน่ะ เอามาๆ หุ้ย แกนี่รู้ใจจริงๆ เอาสิกินเลยๆ โอเคกินเลยน่ะ(◔‿◔) เค้ก อ๊ะ เสียงใครกัน

โอ๊ะ นี่นายอีกแล้วหรอ ใช่ทำไม นายมามีธุระอะไรมิทราบ!!! ก็ป่าว พอดีทีธุระนิดหน่อย อ่าแล้วช่วยหลีกทางให้หน่อย แล้วเขาก็เดินชนไหล่ฉันไป หึนายมาทำอะไรที่นี่ต้องสืบให้ได้ แล้วฉันก็เดินตามหลังไปดุ่มๆ

แล้วเขาก็เดินไปหาหม่ามี๊ สวัสดีครับคุณน้า เอ้าเจมส์

มาได้ไงเนี่ยลูก เอ๊ะ นายนี่มันชื่อเจมส์ ไม่ใช่นายปลาหมึกหรอหรอ นึกละขำ คริๆ~ มาๆมานั่งกับน้าก่อน ครับคุณน้า ในขณะที่ฉันแอบฟังเขาพูดคุยกัน แม่ก็มองมาแล้วเรียกทันที

ขิมลูก(⁠ ⁠/⁠^⁠ω⁠^⁠)⁠/⁠♪⁠♪ ว่าไงคะคุณแม่ แหะๆ ลูกไปยืนทำไมที่หลังต้นเสาน่ะลูก เอ้ามานี่มาทำความรู้จักกับพี่เจมส์เขาก่อน ชิ ไม่อยากไปเลย ได้แต่บ่นพึมพำ ไปนั่งแต่โดยดี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

พรมลิขิต

บทต่อไป

คู่อริ

