พยัคฆ์ร้ายกับคุณชายคนนั้น
IV
แร็กนาร์รู้สึกราวกับกำลังจมอย่างช้าๆในน้ำ มีสัมผัสหยาบกร้านแต่อ่อนโยนลูบไล้ร่างกายเขา
ความรู้สึกถูกโอบกอดที่แข็งแกร่งโดยไม่มีสิ่งขวางกั้นแม้สักชิ้น(เสื้อผ้า)
สัมผัสเปียกชื้อที่เอวของเขา กำลัง"ดูด"ออกไป
ทันใดนั้นเขาก็ถูกจับหันหน้าไปอีกทาง
[แร็กนาร์]
อึก..//ลืมตาอย่างยากลำบาก
ภาพในห้องน้ำอันแสนคุ้นเคยแต่พร่าเลือนมาก ดวงตาของเขายังไม่ชัดเจน สติของเขาไม่ครบถ้วน
แขนแกร่งโอบกอดลูบไล้แผ่นหลังจนขึ้นมาบริเวณไหล่และคอ
คมเขี้ยวฝังลงที่ต้นคอของเขา
ความเจ็บปวดที่หลังคอกระทันหันทำให้เขาตื่นเต็มตา
และก็พึ่งจะสังเกตุตัวเอง
เขา กำลังถูกกอดโดยหันหน้าเข้าหา นั่งอยู่บนตัก ในอ่างน้ำขนาดใหญ่และ ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นบนร่างกาย
[แร็กนาร์]
//ดันไหล่อีกฝ่ายสุดแรง
ชายหนุ่มหลังจาก"กัด"ซ้ำรอยงูกัดที่หลังคอแล้วก็เม้มเบาๆ
และเขากำลังดูดพิษออกโดยใช้ปาก
ร่างกายรู้สึกร้อนผ่าวด้วยพิษงูที่กำลังกำเริบอีกครั้ง
สติของเขาพร่าเลือนอีกครั้ง
ก่อนจะสลบไปเขาก็ได้สบเข้ากับดวงตาสัตว์ร้ายที่..อ่อนโยน?
ไรท์
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
ไรท์
เขาก็แค่"ดูดพิษ" เท่านั้นเอง~
แร็กนาร์รู้สึกตัวตื่นอีกครั้ง
แต่มีสัมผัสแข็งๆตึงๆบางอย่างกำลังบดเบียดร่างกายของเขา
เมื่อเขารวบรวมสติและจำเรื่องในห้องน้ำก่อนหน้าขึ้นมาได้ก็ลืมตาตื่นทันที
เสียงทุ้มต่ำฉบับชายหนุ่มที่ให้อารมณ์ เสน่ห์แบบผู้ใหญ่ดังขึ้นใกล้หู
เขาเงยหน้าขึ้น จมูกแทบจะชนกันอยู่แล้ว
[__]
ชู่~//แตะริมฝีปากแผ่วเบา
[__]
พึ่งเจอเรื่องแบบนั้นคงกลัวมากสินะ //เชยคาง
[__]
เจ้าสาวของฉัน //ขยับหน้าเข้าใกล้
ก่อนที่ริมฝีปากอีกฝ่ายจะลงมาที่ปากของเขาก็รีบยกมือไปปิดปากอีกฝ่ายไว้
ใบหน้าทั้ง2ใกล้กันมาก จนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน
[แร็กนาร์]
คะ..คุณเป็นใคร?
[__]
//จับมือเล็กออกมาลูบเบาๆ
[__]
อืม..เดี๋ยวเล่าให้ฟัง
[แร็กนาร์]
แร็กนาร์ต้องการใส่เสื้อผ้า..
[แร็กนาร์]
ได้โปรด..ปล่อย
ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาทำหน้าแบบไหน แต่อีกฝ่ายนั้นตัวแข็งทื่อไปแล้ว
ใช้โอกาสนี้เขยิบตัวออกจากอ้อมแขนอีกคนอย่างรวดเร็ว
คว้าผ้าห่มผืนบาง ปกปิดร่างกายอย่างไม่เรียบร้อยและวิ่งออกไป
(ห้องที่เราบรรยายไปตอนแรกจะเรียกว่าเป็นห้องโถงแล้วกันนะ)
ทั้ง2คนนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว
ในอ้อมแขนแร็กนาร์มีแมวอยู่ และพื้นที่ข้างๆก็เป็นแมวอีก2ตัว
[__]
ก็ แค่นั้นแหล่ะ //เขยิบเข้าหา
[แร็กนาร์]
สรุปคุณก็คือเสือจากตำนานนั่นหรอ? //เขยิบออกห่าง
[แร็กนาร์]
แล้วเอ่อ พวกนั้นล่ะ?
[__]
หมายถึงไอ้เวรนั่นที่วิ่งหางจุกตูดน่ะหรอ? //ขยับไปใกล้
[แร็กนาร์]
พวกเขาก็เป็นเหมือนคุณงั้นหรอ? //ขยับหนี
แร็กนาร์ขยับจนติดขอบโซฟาแล้ว
[__]
ก็..คงงั้นมั้ง //พุ่งไปกอด
[แร็กนาร์]
! //รีบลุกขึ้น.วิ่งไปหลังโซฟา
อยู่ๆชายหนุ่มก็พุ่งมาอย่างรวดเร็วราวสายฟ้า
โอบกอดเอาไว้ เด็กหนุ่มไร้ทางหนี
[__]
อยู่กับสามีคนนี้แต่กับพูดถึงชายอื่น ไม่น่ารักเลยนะ //คลอเคลียข้างแก้ม
[แร็กนาร์]
อื้อ! //พยายามดันออก
ขนาดตัวก็ต่างกันมากโขแล้ว พละกำลังไม่ต้องพูดถึง
[แร็กนาร์]
พูดอะไรของคุณน่ะ...
[แร็กนาร์]
สามี? เจ้าสาว?
[แร็กนาร์]
แร็กนาร์เป็นผู้ชาย! และเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
[แร็กนาร์]
คนบ้า! //ทุบอก
[__]
โอ้ยๆ //เสแสร้งเกินจริง
เดินไปวางบนเตียงและขึ้นคร่อม
[__]
..เสือ //กระซิบข้างหู
[แร็กนาร์]
ค คุณเสือ..//ดันอก.หลับตาแน่น
[แร็กนาร์]
ยะ..อย่า //น้ำตาคลอ
[แร็กนาร์]
คุณ..เป็นใครกันแน่?
[__]
แต่ฉันเฝ้ามองเธอมาตลอด
[แร็กนาร์]
ยังไง? //เงยหน้ามอง.เอียงหัว
[__]
แต่มันพังตอนที่ฉันพยายามออกมาน่ะ
[__]
ว่าแต่ เธอไปได้สร้อยนี่มาจากไหนงั้นหรอ?
[__]
หืม แล้วแม่ของเธออยู่ที่ไหนกันล่ะ?
[แร็กนาร์]
แร็กนาร์ไม่รู้...
[__]
... งั้นหรอ ไม่เป็นไร
[แร็กนาร์]
แร็กนาร์เชื่อใจคุณเสือได้ไหม?
[__]
ฉันจะไม่มีวันหลอกเธอ
[แร็กนาร์]
อือ..//ซบอก.หลับ
ไรท์
"ฉันจะไม่มีวันหลอกเธอ"
ไรท์
พวกเธอๆๆๆคงสัมผัสได้ถึงกลิ่นความดราม่าแล้วสินะ
ไรท์
เพราะไรท์แต่งมาม่าไม่เป็น
Comments
เบื่อเว้ยยยย!!!
เรื่องงงงง
2022-10-14
2
omam
เรื่องอะไรหรอคะแอด ช่วยบอกหน่อยน้า
2022-10-13
2