ตอนที่4 กับมาเซียนเย่กรุ๊ปอีกครั้ง(1)

เกาลี่ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับการที่หนิงเทามีเงินเพิ่มมาหนึ่งหนึ่งล้านหยวน ถึงอย่างไรเขาก็อยู่ในฐานะของทายาทถังซาน ใครจะรู้ว่าถังซานอาจจะแอบแบ่งเศษเงินมาให้หนิงเทาใช้ก็เป็นได้ เขาจึงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ เกาลี่สตาร์ทรถและขับไปยังจุดหมายตามที่หนิงเทาบอกสิ่งที่หนิงเทาไม่รู้ก็คือเรื่องที่เขาเอาเงินไปโปรย และไม่นานก็กลายเป็นพาดหัวข่าวดังทันที"โลกของไฮโซ มีแต่ไฮโซเท่านั้นที่รู้!""ไฮโซโปรยเงินในธนาคารเจี้ยนเซ่อ เรามาไขข้อสงสัยเกี่ยวกับโลกของไฮโซกันเถอะ""เด็กหนุ่มที่ดูจน แต่กลับถอนเงินหนึ่งล้านหยวนออกมาโปรยเล่น นี่คือที่สุดของไฮโซ!"......ผู้คนที่ได้เห็นพาดหัวข่าวนี้พากันวิ่งไปดูแถวธนาคารเจี้ยนเซ่อเพื่อเสี่ยงดวง เผื่อว่ายังมีเงินหลงเหลือให้เก็บอีกอีกด้านหนึ่ง หนิงเทามาถึงหน้าประตูบริษัทเชียนเย่กรุ๊ป เขาบอกกับเกาลี่ "คุณรอผมอยู่ที่นี่นะ""คุณหนิง สัญญาฉบับนั้นยังไม่เป็นผล ดังนั้นตอนนี้คุณจึงยังไม่ใช่ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสองของบริษัทเซียนเย่กรุ๊ปนะครับ" เกาลี่อดไม่ได้ที่จะพูดเตือนสติ"ผมรู้ ผมแค่มาจัดการเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย" หนิงเทาพูดอย่างเย็นชา"ถ้างั้นผม...ไปด้วยแล้วกัน" เกาลี่คิดอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดออกมา สาเหตุที่เขาต้องตามหนิงเทาเข้าไปมีอยู่สองข้อ ข้อแรกคืออยากรู้ว่าหนิงเทาจะมาจัดการเรื่องส่วนตัวเรื่องอะไร ข้อสอง ถ้าเกิดปัญหาขึ้น เขาจะได้ช่วยออกหน้าแทนได้หนิงเทายืนอยู่ที่ประตูใหญ่ของบริษัทเซียนเย่กรุ๊ป ในใจรู้สึกหดหู่มาก คงเป็นเพราะเมื่อชั่วโมงที่แล้วเขาเข้ามาที่นี่ด้วยความกระตือรือร้นในฐานะผู้มาสมัครงาน แต่กลับออกมาด้วยความหมดอาลัยตายอยาก ตอนนี้เขากลับเดินเข้ามาอีกครั้งในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสองของบริษัท ถึงแม้จะยังไม่มีผล แต่ก็แตกต่างกันราวฟ้ากับเหวหนิงเทาสูดหายใจเข้าลึก ๆ หนึ่งเฮือกก่อนเดินเข้าไปอย่างช้า ๆ เกาลี่เดินตามไปข้าง ๆคิดไม่ถึงว่าเพิ่งเดินเข้าไปก็จะได้พบคนรู้จัก ซึ่งก็คือคนที่สอบสัมภาษณ์เขานั่นเองคนที่สอบสัมภาษณ์เขาชื่อว่า เซวียติง ซึ่งกำลังเดินมาพอดี เขาเห็นหนิงเทาโดยบังเอิญจึงรู้สึกตกใจเล็กน้อย และไม่เข้าใจว่าทำไมหนิงเทาถึงยังอยู่ที่นี่ เขายิ้มเหยียดและรีบเร่งฝีเท้าเดินเข้ามา ก่อนที่จะหยุดยืนห่างจากหนิงเทาประมาณหนึ่งเมตร เขามองหนิงเทาด้วยสีหน้าดูหมิ่นดูแคลน และพูดเสียงแหลม "อ้าว ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่อีกล่ะ ผมไม่ได้บอกคุณเหรอว่าคุณสมัครงานไม่ผ่าน?"เสียงดังของเขาทำให้ผู้คนรอบข้างหันมาสนใจ สายตาแปลก ๆ เริ่มจับจ้องจากทุกทางหนิงเทาและเซวียติงกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนทันทีเซวียติงนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ "หรือว่าเมื่อกี้คำพูดของผมยังไม่ชัดเจนพอ? ต้องการให้ผมพูดอีกรอบไหม? ถ้าอย่างนั้นผมจะช่วยสงเคราะห์ให้"เซวียติงกระแอมสองสามครั้ง แล้วเพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้น "ต้องขอโทษจริง ๆ ที่ความสามารถของคนเก่งอย่างคุณดีเกินไปสำหรับบริษัทของเรา ผมจึงไม่กล้ารับคุณเข้าทำงาน หวังว่าคุณจะบินได้สูงกว่านี้เมื่ออยู่ที่อื่น...ดังนั้นคุณอย่าหน้าด้านอยู่ต่ออีกเลย มาทางไหนก็เชิญกลับไปทางนั้น"หลังจากที่เซวียติงพูดจบ ทุกคนก็เข้าใจเรื่องราวทุกอย่าง ก็แค่คนที่ไม่ผ่านการสอบสัมภาษณ์ ความจริงเรื่องแบบนี้มีให้เห็นบ่อยครั้งในเชียนเย่กรุ๊ป เพราะที่นี่เป็นบริษัทระดับท็อป 500 ของโลก และยังเป็นบริษัทใหญ่อันดับหนึ่งของเมืองซงหยุน บริษัทแบบนี้สวัสดิการดี เงินเดือนสูง แถมยังมีช่องทางเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ไม่ว่าใครก็อยากเข้ามาทำงานที่นี่ แต่ก็ใช่ว่าใครอยากเข้าก็เข้าได้ แทบทุกวันมีผู้คนนับไม่ถ้วนที่ไม่ผ่านการสัมภาษณ์ ดังนั้นผู้คนรอบข้างจึงทำได้แค่มองดูหนิงเทาด้วยความเวทนาคำพูดของเซวียติงฟังผิวเผินเหมือนชื่มชมหนิงเทา แต่ในความเป็นจริงทุกคนฟังออกว่าเป็นคำพูดประชดประชันอย่างร้ายกาจ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***