ตอนที่2 เงินร้อยล้านหยวน

หนิงเทาตะลึงงัน เพียงชั่วพริบตาเขาก็มีหุ้นของบริษัทเชียนเย่กรุ๊ปถึง 5 เปอร์เซ็นต์ เชียนเย่กรุ๊ปที่เป็นบริษัทระดับท็อป 500 ของโลก นั่นก็หมายความว่าเขากลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสองของบริษัทเชียนเย่กรุ๊ป!พระเจ้า! หุ้นแค่ 5 เปอร์เซ็นต์ แต่มีมูลค่าเกินกว่าหนึ่งหมื่นล้านหยวน!ที่สำคัญเขากับถังซานไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลย ถ้าจะบอกว่าเกี่ยว ก็คงมีแค่เรื่องที่เป็นคนจีนเหมือนกัน แต่ถังซานก็ไม่เคยรู้จักเขามาก่อนหนิงเทาสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามทำใจให้สงบลง แล้วใช้มือหยิกน่องตัวเองอย่างแรงจนต้องร้องออกมา ถึงจะแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน!"คุณหนิง เป็นอะไรไปครับ?" เกาลี่งุนงงกับท่าทีของหนิงเทา แน่นอนว่าเขาไม่รู้หรอกว่าหนิงเทาช็อกหนักกว่าเขาตอนนี้ซะอีก!"ไม่เป็นไร" หนิงเทาค่อย ๆ รวบรวมสติกลับมา ในเมื่อไม่มีความเกี่ยวข้อง งั้นก็แสดงว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่เป็นคนมอบสิ่งนี้ให้เขา หนิงเทารู้สึกได้ถึงความสุดยอดของเจ้าของเสียงนั้น!นึกถึงภาพตัวเองที่เคยเป็นคนกระจอก ๆ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นมหาเศรษฐีพันล้านในชั่วพริบตา ช่างเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อจริง ๆ"ได้สิ ผมจะเซ็นสัญญาฉบับนี้เดี๋ยวนี้เลย" หนิงเทาพยายามใช้น้ำเสียงเป็นปกติที่สุด"โอเคครับ" เกาลี่ส่งสัญญาการโอนย้ายหุ้นให้หนิงเทา และชี้ตรงพื้นที่ว่าง "เพียงแค่เซ็นชื่อตรงนี้ คุณก็จะกลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสองของบริษัทเชียนเย่กรุ๊ปครับ!"หนิงเทาพยักหน้า ก่อนหยิบปากกามาเซ็นชื่อตนเองแล้วส่งคืน เป็นการเซ็นสัญญาแบบเร่งด่วนหนิงเทาคิดแล้วคิดอีกก่อนเอ่ยปากถามอย่างกะทันหัน "คุณเกา ผมอยากทราบว่าเงินที่ผมจะใช้ได้มีจำนวนเท่าไหร่?"เกาลี่คิดในใจอย่างเร็ว และตอบกลับทันใด "คุณหนิงครับ หลังจากที่สัญญาฉบับนี้มีผลบังคับใช้ ประเมินจากการเจริญเติบโตของเชียนเย่กรุ๊ปแล้ว เงินที่คุณจะใช้ได้ก็น่าจะราว ๆ หนึ่งร้อยล้านหยวนครับ""นะ.....หนึ่งร้อยล้านหยวน!" หนิงเทาอุทานออกมาอย่างตกใจ"ใช่ครับ หนึ่งร้อยล้านหยวนในตอนนี้เท่านั้น" เกาลี่พูดต่อ "ถ้าคุณต้องการเงินมากกว่านี้ ก็แค่ขายหุ้นทิ้ง แต่นี่เป็นทางเลือกที่ไม่ค่อยฉลาดนักนะครับ หากมองจากราคาตลาด ตอนนี้หุ้น 5 เปอร์เซ็นต์ของเชียนเย่กรุ๊ปอาจจะมีมูลค่าแค่หนึ่งหมื่นล้านหยวน แต่ถ้าประเมินจากการเจริญเติบโตของบริษัท อีกไม่เกิน 2 ปี ราคาในตลาดอาจสูงขึ้นถึง 1.5 เท่าเลยทีเดียว!""แล้วผมจะใช้เงินหนึ่งร้อยล้านหยวนนี้ได้ยังไง?" หนิงเทาถามตรงไปตรงมา เขามองข้ามเรื่องที่เกาลี่พูดไว้ในตอนท้ายไปโดยสิ้นเชิง"คุณหนิง ตอนนี้ยังใช้ไม่ได้ครับ เนื่องจากสัญญาฉบับนี้ยังไม่มีผลบังคับใช้" เกาลี่ตอบ"แล้วพอจะมีวิธีทำให้ผมใช้เงินหนึ่งร้อยล้านได้ตอนนี้เลยไหม?" น้ำเสียงของหนิงเทาจริงจัง แต่เบาราวกับพูดกับตัวเอง"ตอนนี้คงไม่ได้หรอกครับคุณหนิง แต่ขอเวลาผมสักหน่อย ภายใน 24 ชั่วโมงนี้ผมรับรองว่าคุณจะใช้เงินได้แน่ ๆ" เกาลี่คิดในใจ ทำไมลูกความคนนี้ถึงรีบร้อนขนาดนี้ การจะทำให้สัญญานี้มีผล ต้องผ่านอีกหลายขั้นตอน กว่าจะผ่านทุกขั้นตอนต้องใช้เวลาอย่างน้อย 24 ชั่วโมงหนิงเทาเงียบไป ความจริงประโยคที่เขาเพิ่งพูดไปเมื่อครู่ตั้งใจจะพูดกับเสียงที่อยู่ในหัวของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงกำลังรอคำตอบ"หนึ่งร้อยล้านหยวนเข้าบัญชีของนายแล้ว!" ในที่สุดเสียงเยือกเย็นนั้นก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ถึงแม้จะฟังดูเยือกเย็น แต่สำหรับหนิงเทาแล้วกลับเป็นเสียงที่ไพเราะราวกับเสียงสวรรค์"คุณหนิงครับ?" เมื่อเห็นหนิงเทาเงียบไป เกาลี่จึงคิดว่าเขาโมโหเรื่องที่ไม่สามารถนำเงินหนึ่งร้อยล้านหยวนออกมาใช้ได้ทันทีหนิงเทาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามเกาลี่ "คุณมีรถไหม?""มี มีครับ" เกาลี่พยักหน้า ไม่รู้ว่าหนิงเทาถามเรื่องนี้ทำไม"พาผมไปที่ธนาคารเจี้ยนเซ่อหน่อย!" หนิงเทาพูดอย่างตรงไปตรงมา"ไม่มีปัญหาครับ" เกาลี่พยักหน้า"เดี๋ยวก่อน!" เดินไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ ๆ หนิงเทาก็หยุดเดิน และหยิบโทรศัพท์มือถือหัวเว่ยราคาพันกว่าหยวนออกจากกระเป๋ากางเกง"เอาล่ะ อยากทำแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว!" หนิงเทาพูดจบก็เขวี้ยงโทรศัพท์มือถือลงพื้นอย่างแรง เสียงดังตุบ โทรศัพท์มือถือแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ"วู้ สะใจ!" หนิงเทาก้มหยิบซิมการ์ดจากซากมือถือที่แตก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***