ปัจจุบัน
วันนี้เป็นวันที่ออฟต้องแข่งรถ การแข่งรถของออฟก็เป็นไปตามปกติเหมือนสิ่งที่เคยเกิดขึ้นแต่ก็มีสิ่งที่ไม่ปกติอยู่อย่างหนึ่งคือว่าตอนนี้เขากำลังอยู่ในสายตาของชายผู้หนึ่งที่กำลังนั่งมองเขามาจากที่มุมสูงอยู่ เพื่อรอโอกาสจับตัวออฟไปให้กับเจ้านายของเขาิยู่นั่นเอง
การแข่งขันก็เป็นไปตามปกติออฟได้เป็นแชมป์ในการแข่งขันรถในครั้งนี้เหมือนกับปกติของเขา เสร็จการแข่งขันออฟก็เริ่มเก็บของแล้วเตรียมกลับบ้านในขณะที่เขานั้นกำลังเดินไปที่รถก็มีรถเบนซ์สีดำมาจอดขวางทางข้างหน้าเขาแล้วก็มีผู้ชายสองคนเดินลงมาจากรถมาจับเขาไปในที่โกดังแห่งหนึ่ง
" พวกมึงคือใคร จับกูมาทำไม "
สักพักเฟิร์สที่คอยออฟอยู่ข้างบนห้องในโกดังแห่งนี้ก็ลงมา เขาเดินตรงมาทางออฟพร้อมกับในมือที่ถือไม้เบสบอลอยู่สีหน้าที่นิ่งเฉยแต่มีแววตาที่หน้ากลัวดุดันเดินมา
" มึงไม่ต้องรู้หรอกว่าพวกกูเป็นใครแต่มึงใช่มั้ยที่มายุ่งกับแอมป์แปร์เด็กกู "
" หึหึ "
" กูถาม "
" ว่า "
" มึงใช่มั้ยที่มายุ่งกับเด็กกู "
" ก็เออมึงจะทำไมก็เด็กมึงมันง่าย "
" จับมันเอาไว้ที่นี่อย่าให้มันหนีไปได้ "
" ครับนาย "
" หึหึ มึงจะมีปัญญาทำอะไรกูได้ "
" มึงก็คอยดูก็แล้วกันว่าคนอย่างกูจะทำอะไรกับคนอย่างมึงได้ "
" กูจะคอยดู " //ออฟยิ้มมุมปากมองมาที่เฟิร์สพร้อมสายตาที่เจ้าเล่ห์
ลูกน้องของเฟิร์สจับออฟไปขังเอาไว้ในห้องมืดห้องหนึ่งในโกดังส่วนเฟิร์สก็เดินขึ้นมาในห้องชั้นบน เขารู้สึกว่าออฟไม่ใช่คนธรรมดาทำไมสายตาของออฟไม่เหมือนในประวัติที่ได้มา ในประวัติของออฟ ออฟเป็นลูกชายคนเล็กของเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่วันๆ ไม่ทำอะไรนอกจากเที่ยวรักสนุกกับแข่งรถเพราะเป็นสิ่งที่เขาชอบ แต่วันนี้เฟิร์สเห็นสายตาที่ออฟมองมามันดูไม่ธรรมดามันดูแฝงไปด้วยความร้ายกาจที่ออฟมาจากสายตา แต่เฟิร์สก็ไปสะดุดกับรอยยิ้มที่ออฟยิ้มก่อนจะถูกลากออกไปมันทำให้เฟิร์สรู้สึกหวั่นนิดๆ ว่าออฟจะไม่ใช่คนธรรมดา
" ทำไมเด็คนนี้มันดูไม่ปกติ ดูจากแววตาร้ายกว่าเราอีกหึหึแต่ไงยุ่งกับเด็กกูมึงไม่รอดแน่ "
เช้าวันรุ่งขึ้น
เฟิร์สเดินไปที่ห้องที่ออฟถูกขังมันเอาไว้อยู่
" เปิดประตู "
เฟิร์สสั่งให้ลูกน้องของตนเปิดประตูให้เขาเข้าไปในห้องนั้นภายในห้องนั้นถึงจะดูเป็นห้องที่มืดแต่ภายในห้องดูสะอาดมากมีเตียงมีที่นอนมีของใช้ต่างๆ ดูไม่เหมือนเป็นห้องที่จะจับคนมาขังดูจะเหมือนเป็นห้องพักมากกว่า แต่ถึงแม้เฟิร์สจะเป็นถึงเจ้าพ่อมาเฟียแต่เขาก็เป็นคนที่ไม่ชอบความสกปรกและชอบอะไรที่สบายๆ มากกว่า เขาก็เลยให้ลูกน้องจัดห้องเอาไว้แบบนี้
" ออกกันไปให้หมด "
เฟิร์สสั่งให้ลูกน้องทุกคนเดินออกไปจากในห้องให้หมดเพราะว่าเขาต้องการจะคุยแค่สองคน
เฟิร์สเดินเข้าไปเห็นออฟกำลังหลับอยู่เฟิร์สก็คิดในใจว่า ทำไมมันถูกจับมาขังถึงยังทำตัวสบายอยู่อีกวะ
เฟิร์สไม่ทันได้สังเกตุออฟดีๆ ว่าเขาหลับจริงหรือป่าวออฟเลยใช้จังหวะที่เฟิร์สนั้นกำลังเผลอเข้าไปจับเฟิร์สติดกับผนังห้องเอาไว้ออฟหันมายิ้มมุมปากให้เฟิร์สอีกหนึ่งที
" หึหึ เป็นมาเฟียอะไรหันหลังให้คู่ต่อสู้ "
ออฟกระซิบข้างๆ หูของเฟิร์ส
" ปล่อยกู "
เฟิร์สบอกให้ออฟปล่อยตัวเขาแต่ออฟไม่ยอมปล่อย เฟิร์สเลยจับแขนของออฟหักแล้วผลักลงไปบนเตียง
" หึหึ ถึงกูจะหันหลังให้คู่ต่อสู้แต่กูก็มีวิธีเอาตัวรอด "
เฟิร์สถอดเข็มขัดกางเกงของตนแล้วจับไปมัดแขนทั้งสองข้างของออฟไขว้เอาไว้ด้วยกัน
" มัดกูทำไมปล่อยกู "
" หึหึ ที่จริงกูก็จะยังไม่ทำอะไรมึงนะแต่มึงมันตุกติกกับก็ก่อนเอง "
เฟิร์สเดินไปหยิบสนับมือที่วางเอาไว้บนโต๊ะมาใส่ที่ข้อนิ้วมือ
ออฟมองไปที่มือของเฟิร์สที่กำลังใส่สนับอยู่นั้นก็ทำให้เขาเกิดไม่ชอบเพราะว่าออฟเป็นคนที่เกียจการเจ็บตัวมากที่สุดแต่ถ้ามีการต่อสู้ตัวต่อตัวกับเขาเขาจะไม่อะไรแต่ถ้าเขาถูกคนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวเขาจะไม่ยอม
" มึงจะทำอะไรกู ปล่อยกู "
" หึหึ ปากดีอย่างมึงมันต้องโดนมึงไม่รู้หรอว่าเขาไม่ให้มายุ่งกับของๆ มาเฟีย "
" แน่จริงมึงก็แก้มัดกูดิ "
" ทำไมกูต้องแก้มัดมึงด้วย "
เฟิร์สมองไปที่ตาของออฟ
" มึงกลัวหรอหึ "
เฟิร์สพูดไปไม่ทันจบเขาก็สวนมือไปที่หน้าของออฟอย่างแรงพร้อมกับใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นเย็นชาและแววตาที่ดุดันทันที
ในใจของออฟตอนนั้นเขาอยากจะฆ่าเฟิร์สมากเพราะตั้งแต่เขาเกิดมาไม่เคยมีใครทำกับเขาแบบนี้ได้
" ในใจมึงคงอยากจะฆ่ากูมากเลยสินะ หึหึ "
" ปล่อยกู "
" ทำไมกูต้องปล่อย "
เฟิร์สเดินไปจับคอเสื้อของออฟแล้วกำหน่ำต่อยรัวๆ ไปที่ออฟอีกครั้งจนสลบลงไป
เฟิร์สหันไปยิ้มมุมปากแล้วในใจของเขาตอนนี้มันไม่รู้สึกกลัวอะไรเลยเขาอยากจะฆ่าออฟเสียตอนนี้ด้วยซ้ำแต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังมีความใจอ่อนอยู่เขาเลยถอดสนับมือออกจากนิ้วมือแล้วเดินไปถอดเข็มขัดออกจากมือของออฟ เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำไปล้งเลือดของออฟที่มือของเขาออกพร้อมกับจัดการตัวของเขาเองเขาเดินออกมาจากในห้องน้ำก็เห็นใบหน้าของออฟเต็มไปด้วยเลือดของตัวเองแต่เขาทำเหมือนไม่สนใจแล้วเดินออกไปจากห้องนี้
เฟิร์สเดินมาในห้องข้างบนของตัวเองพร้อมกับสั่งให้ลุกน้องนำน้ำยาล้างแผลไปให้ออฟ
" ทำไมลูกพี่ต้องเอายาไปให้มันด้วยอะ "
" เอาไปเถอะ "
" เพราะว่าตอนนี้ฉันยังไม่หายสนุก เอามันเก็บไว้เล่นสนุกที่นี่สัก4-5วันก่อน "
" แต่แผลมันทำไมต้องใส่ยาต้องใส่ยาด้วยหละลูกพี่ "
" มึงคิดสิถ้ามันโดนแบบนี้ทุกวันโดยที่ไม่ใส่ยามันก็ตายพอดี แถมมันเป็นถึงลูกคนใหญ่คนโตถ้าตายเดี๋ยวเราก็โดนดิ แค่เอามันมาเล่นสนุกก็พอหึ แล้วนังแพศยาคนนั้นหละ "
" ลูกน้องจัดตามคำสั่งของลุกพี่หมดแล้วครับ "
" ทุกคน "
" ใช่ครับ "
" ดีมากเลย หึหึ ไปได้แล้ว "
" ครับลูกพี่ "
แชมป์ลูกน้องคนสนิทของเฟิร์สเดินเอายาที่เฟิร์สให้มาเอาไปให้ออฟที่ห้องพอเขาเดินเข้าไปออฟก็ตื่นขึ้นมาพอดี แชมป์เลยยื่นยาให้
" คืออะไร "
" ยาไงพี่เฟิร์สให้เอามาให้ "
" หึ เอามาให้ทำไม แผลกูมันเป็นคนทำกูไม่เอา "
" เอาไปเถอะเพราะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เฟิร์สเขาก็มาเล่นกับนายต่อ "
" เล่นหรอ "
" ช่าย แต่ถ้านายไม่ตอบโต้พี่เขาและอยู่เฉยๆ พี่เขาก็ไม่ลงมือหรอกแต่ถ้าเดานายคงทำในสิ่งที่พี่เขาไม่ชอบ "
" มันไม่ชอบอะไร "
" ก็พี่เขาไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวเขา นายคงไปโดนตัวเขาสิแถมนายยังไปยุ่งกับแอมป์แปร์เด็กเขาอีกแต่ถ้านายยังต่อต้านพี่เขาต่อนายก็ชะตาขาดแล้วหละ ผมแนะนำอย่าไปยั่วโมโหพี่เขาหละถ้านายยังอยากมีชีวิตต่อ "
" หึอย่างนี้นี่เองหรอ "
" เชื่อผมถ้านายดีพี่เขาก็ไม่ทำอะไรนายหรอกถึงเขาจะเป็นเจ้าพ่อมาเฟียแต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดีมากแถมใจอ่อนด้วย "
" แล้วนายจะมาบอกฉันทำไม "
" แค่ไม่อยากให้ลูกพี่ฆ่าคนเพราะในชีวิตนี้พวกผมยอมฆ่าคนดีกว่าให้ลูกพี่ต้องมาฆ่าคน "
" นี่นายจะบอกว่าลูกพี่นายนั้นไม่เคยฆ่าคน "
" อือเพราะปกติใครทำผิดกฎส่วนมากถ้าถึงมือลูกพี่ลูกพี่มักจะส่งไปชายเเดน "
" อ้อ "
" งั้นผมไปหละรักษาชีวิตนายด้วยหละ "
ออฟคิดในใจว่าพรุ่งนี้เขาจะรอเฟิร์สเดินเข้ามาในห้องนี้อีกแล้วเขาจะแสดงอะไรให้เฟิร์สดูสักหน่อย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments