3

ออฟคิดในใจว่าพรุ่งนี้เขาจะรอเฟิร์สเดินเข้ามาในห้องนี้อีกแล้วเขาจะแสดงอะไรให้เฟิร์สดูสักหน่อย

เช้าวันรุ่งขึ้น

เฟิร์สก็เดินลงมาข้างล่างปกติแล้วเขาก็เดินไปหยิบโจ๊กที่วางเอาไว้บนโต๊ะแล้วตรงไปที่ในห้องที่เขาขังออฟเอาไว้อยู่

" เปิดประตู และจะไปทำอะไรกันก็ไป "

ถึงแม้ว่าในมือของเฟิร์สจะถือโจ๊กมาด้วยแต่อีกมือของเขานั้นก็มาพร้อมกับไม้เบสบอลเพราะว่าถ้าออฟยังคิดสู้เขาอีกเขาก็จะได้เล่นอะไรสนุกๆ อีกครั้งเพราะนานๆ ทีจะมีคนมาขัดใจเขาแบบส่วนตัวโดยที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องธุรกิจ

เฟิร์สเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์

" ดีขึ้นแล้วหนิ ฉันเอาโจ๊กมาให้เดี๋ยวจะมาตายในที่ของฉัน

ออฟแกล้งทำเป็นเจ็บปากมากและก็พร้อมกับทำมือเหมือนจะสื่อว่ามือของเขาเจ็บ

" มือนายเจ็บหรอ "

ออฟพนักหน้าตอบ

ออฟแกล้งทำเป็นเจ็บปากและเจ็บมือเพื่อจะดูว่าสิ่งที่แชมป์พูดเมื่อวานนั้นเป็นเรื่องจริงหรือป่าว

เฟิร์สถอนหายใจพร้อมกับวางไม้เบสบอลลงแล้วเดินถือแค่โจ๊กมา

" ไหนของฉันดูหน่อย "

เฟิร์สดูแผลที่ปากของออฟเขาจับคางของออฟที่นั่งอยู่เงยขึ้นมาดูแบบช้าๆ แล้วก็จับแบบค่อยๆ

" แผลของนายก็ไม่มีอะไรมากหนิ อ่อนแอชิพ ไม่สนุกเลย "

สักพักเสียงโทรศัพท์ของเฟิร์สก็ดังขึ้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายคนที่โทรมาตรงนั้นเลยเพราะว่าเขาไม่ได้คิดอะไร

สายเรียกเข้าจากแจ็ค

" ครับแจ็ค "

" คืนนี้เฟิร์สว่างมั้ยครับ "

" คืนนี้ว่างนะแจ็คมีอะไรป่าว "

" เค้าคิดถึงเฟิร์สจังเลยเค้าไปหาเฟิร์สที่โกดังนะเพราะว่าเมื่อวันก่อนเค้าไปดูเฟิร์สที่บ้านมาคนบอกว่าเฟิร์สอยู่ที่โกดังสักระยะนึงก่อน "

" เอ่อแจ็คไม่ต้องเข้ามาเดี๋ยวเฟิร์สไปหาแจ็คเอง "

" ทำไมแจ็คไปหาเฟิร์สไม่ได้อะ รึว่าเฟิร์สอยู่กับผู้หญิงคนนั้น "

" ป่าวแต่ที่โกดังมีเรื่องนิดหน่อยงั้นเดี๋ยวคืนนี้เฟิร์สไปหาแจ็คที่คอนโด "

" ครับงั้นเดี๋ยววแจ็ครอ "

" คุณคุยกับใคร "

ออฟพูดแทรกขึ้นมา

" เฟิร์สเสียงใครอะ "

" แจ็คเดี๋ยวเฟิร์สโทรกลับนะ "

เฟิร์สวางสายจากแจ็คแล้วสีหน้าของเค้าค่อยๆ เปลี่ยนจากสีหน้ามีความสุขเป็นสีหน้านิ่งๆ แล้วค่อยๆ หันไปมองออฟช้าๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์

" ไม่เคยมีคนบอกมึงหรอ ว่าอย่าพูดแทรกตอนคนคุยโทรศัพท์ "

ทำไม คนสำคัญหรอ "

" แล้วถ้าเออมึงจะทำไม หึคิดว่าวันนี้กูจะไม่มีอะไรสนุกๆเล่นแล้วต้องขอบคุณมึงนะที่ช่วยเล่นกับกูอีกวัน "

เฟิร์สเดินไปหยิบไม้เบสบอลที่ตนหยิบเข้ามาด้วยแล้วตรงไปทางออฟเขายิ้มมุมปากไปที่ออฟแล้วฟาดไปตรงที่หน้าของออฟหนึ่งที

ออฟนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อกี้คนที่คุยกับเฟิร์สเป็นผู้ชายเขาก็เลยนึกขึ้นมาได้ว่าเฟิร์สจะต้องได้ทั้งชายและหญิงเขาเลยใช้โอกาศนั้นจับไม้เป็สบอลที่เฟิร์สกำลังฟาดมาอีกครั้งแล้วกระชากทำให้เฟิร์สเสียหลักล้มลงมาแล้วเขาก็จับแขนทั้งสองข้างของเฟิร์สมันไว้อย่างที่เฟิร์สทำกับเขาเอาไว้เมื่อวานแล้วเขาก็ร้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของเฟิร์สแล้วกดทักแชทไปหาแชมป์ว่าวันนี้เขาจะเข้าไปหาแชมป์ไม่ได้ แล้วเขาก็สำรวจห้องนี้จนทั่วทำให้เขารู้ว่าห้องนี้มันมีโหมดเก็บเสียงอยู่เขาเลยโปรดโหมดเก็บเสียงแล้วเดินไปทางเฟิร์สที่พยายามดิ้นให้มือออกจากเข็มขัดที่ถูกมัดเอาไว้บนเตียง

" หึหึ อย่าพยายามไปเลย เมื่อวานมึงมัดกูแน่นขนาดไหนวันนี้กูก็มัดมึงแน่นกว่านั้นเป็น2เท่า "

" ปล่อยกู "

" ปล่อยมึงหรอ เมื่อวานกูขอให้มึงปล่อยกูมึงปล่อยกูไหม "

ออฟหันไปเห็นสนับมือที่เฟิร์สวางทิ้งเอาไว้บนโต๊ะเขาหยิบมาใส่ที่มือของเขาแล้วเดินเขาไปหาเฟิร์ส เขาค่อยๆ จับเฟร์สยืนขึ้นแล้วเอามือลูบไปที่หน้าของเฟิร์สแล้วจับคางของเฟิร์สเงยขึ้น

" มึงจำไว้ว่ามึงทำกูก่อน หน้าเนียนๆของมึงวันนี้คงจะเต็มไปด้วยคราบเลือดหึหึ "

ออฟยิ้มมุมปากแล้วผลักเฟิร์สลงพร้อมกับต่อยไปที่ท้องของเฟิร์สจังๆ ทำให้เฟิร์สล้มลงไปเขายืนยิ้มมองเฟิร์สที่ล้มลงไปนอนอยู่บนเตียงแล้วก็จับคอเสื้อของเฟิร์สกระจากขึ้นมาแล้วต่อยไปที่หน้าของเฟิร์สอีกสองที

เฟิร์สเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของออฟแววตาของเฟิร์สเต็มไปด้วยความโกรธที่ถ้าหลุดไปได้เขาจะฆ่าออฟแน่ แล้วเขาก็ยิ้มออกมาให้ออฟพร้อมกับหัวเราะแบบสะใจ

" ฮ่า ฮ่าฮ่า "

" มึงหัวเราะอะไร "

" มึงต่อยกูอีกดิหึ ต่อยกู "

" มึงบ้าหรอชอบที่กูต่อยมึง "

" เออ เพราะถ้ากูไม่ตายมึงตายแน่หึ "

" หึ กูก็จะคอยดูว่ามึงหรือกูจะตาย "

ออฟเดินไปหยิบไม้เบสบอลแล้วฟาดไปที่หัวของเฟิร์สแบบจังๆ จึงทำให้เฟิร์สสลบไป ทีแรกเขากะจะไม่ทำถึงขนาดนี้แต่ถ้าเขาไม่ทำเฟิร์สอาจจะหาวิธีหลุดจากที่เขามัดก็ได้ เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์ของเฟิร์สแล้วกดส่งข้อความไปให้แชมป์ลูกน้องคนสนิทของเฟิร์สว่าคืนนี้จะอยู่ในนี้ห้ามรบกวนกำลังเล่นสนุกอยู่ หลังจากที่เขาทักไปหาลูกน้องของเฟิร์สเสร็จเขาก็เดินไปหยิบผ้าชุบน้ำเอามาเช็ดคราบเลือดที่ตัวของเฟิร์สแล้วก็ที่มือของเขาจนสะอาดแล้วเขาก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้มาเปลี่ยนให้เพื่อพรุ่งนี้ลูกน้องของเฟิร์สจะได้ไม่สงสัยอะไรมาก

เช้าวันรุ่งขึ้น

" โอ้ย "

" ตื่นแล้วหรอ "

" มึง "

" หึ เช้ามาก็พูดไม่เพราะเลยนะ "

" แก้มัดกู "

" ถ้ากูแก้มึงก็ฆ่ากูดิ "

" ถ้ามึงแก้มัดกู กูจะยังไม่ฆ่ามึงกูจะเก็บมึงเอาไว้เล่นอีกสักวันสองวันเอาให้คุ้มกับที่มึงทำกับกู "

เฟิร์สจ้องไปที่หน้าของออฟอย่างแค้นแต่ออฟก็ตัดสินใจเดินไปแก้เชือกที่มัดข้อมือของเฟิร์สอย่างง่ายดาย

" ได้งั้นกูจะอยู่เล่นกับมึงอีก "

" หึ กูขอให้มึงอยู่รอดและปากดีจนวันสุดท้ายหละ "

เฟิร์สพูดจบก็เดินออกจากห้องไปเหลือแต่ออฟที่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่

" หึ คิดว่าจะแน่ที่แท้มาเฟียกระจอก "

" แต่แม่งหน่อมแน้มจังวะไม่มีความเป็นมาเฟียเลย "

"แต่พอโกรธแม่งสัสขนลุกชิป "

เฟิร์สหลังจากที่เดินออกมาจากในห้องก็เดินขึ้นไปข้างบนแล้วเจอกับแจ็คที่นั่งรอเขาอยู่ที่ห้อง

" เฟิร์สเมื่อคืนเป็นอะไรหรือป่าวทำไมถึงส่งข้อความมาบอกแจ็คว่าไปหาแจ็คไม่ได้แล้วแถมแจ็คโทรไปก็ไม่รับสายแจ็ค "

" เมื่อคืนเรายุ่งๆหน่อยอะ "

" แล้วหน้าเฟิร์สเป็นอะไรใครทำ ทำหน้าบางๆ ของคนของแจ็คได้ไง "

" แจ็คอย่าพูดงี้ดิเราไม่มีสถานะกัน แล้วมานี่มีอะไร "

" ก็แจ็คไม่ได้เจอเฟิร์สจะเป็นเดือนแล้ว "

" ช่วงนี้เรายุ่งๆไง "

" ยุ่งกับไอ้คนที่อยู่ในห้องนั้นหรอ "

" แจ็คหมายความว่าไง "

" ก็เมื่อคืนเฟิร์สอยู่กับมัน แล้วหน้าของเฟิร์สไปโดนอะไรมา "

" มีเรื่องนิดหน่อยแล้วแจ็ครู้ได้ไงว่ามีคนอยู่กับเรา "

แจ็คยื่นมือถือที่มีข้อความจากเฟิร์สส่งมาเป็นรูปที่ออฟถ่ายรู้เขากับเฟิร์สด้วยกันแล้วส่งไปให้แจ็ค

" มันคือใครเฟิร์ส "

" มันคือคนที่มายุ่งกับผู้หญิงของเรา "

" ก็ดีแล้วนี่ผู้หญิงคนนั้นจะได้ออกไปจากเฟิร์สสักที "

" แจ็ค แต่ถ้าเรายังไม่เบื่อใครก็มายุ่งไม่ได้ "

" แล้วทำไมมันถึงถ่ายรูปมันกับเฟิร์สส่งมาให้แจ็คได้ "

" สู้กันนิดหน่อยและพลาดแต่อย่าไปสนใจมันเลยว่าแต่แจ็คมาหาเฟิร์ส "

" ก็แจ็คคิดถึงเฟิร์ส "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***