เป็นไปไม่ได้..

อดัม : ลิลลี่ทำไมเธอไม่ดูแลลูกฉันให้ดีๆ//ต่อว่าลิลลี่

ลิลลี่ : ขอโทษเจ้าค่ะดิฉันไม่ได้ตั้งใจดิฉันสมควรตายเจ้าค่ะ//ลิลลี่ร้องไห้

แองเจล่า : ท่านพ่อท่านพ่อจะว่าลิลลี่ไม่ได้นะลิลลี่ไม่ได้ทำอะไรผิดคนที่ผิดคือลูกเอง//แองเจล่าหันไปอธิบายให้พ่อฟัง

ลาซาล : ยังไงซะเจ้าก็ปลอดภัยดีแล้ว

แองเจล่า : ใช่ค่ะ//ยิ้มให้ลาซาล

ลาซาล : คราวหน้าเจ้าห้ามปล่อยให้คุณหนูอยู่ในอันตรายอีกเด็ดขาด//ต่อว่าลิลลี่

ลิลลี่ : เจ้าค่ะ//ร้องไห้

อดัม : ว่าแต่ทำไมลูกพ่อถึงได้เก่งขนาดนี้สามารถยกดาบที่แม้แต่ผู้ชาย 3 คนยังว่าหนักเลยได้ด้วยหรอลูก//ตื่นเต้น

ลาซาล : นั่นสิน้องพี่เก่งเสมอพี่ว่าคงเป็นผู้หญิงที่เก่งที่สุดในอาณาจักรแล้ว//ลูบหัวแองเจล่า

แองเจล่า : พวกท่านนี่ก็เวอร์อีกแล้วนะ//เขิน + สงสัย

..ตัด..

ณ.คฤหาสน์ตระกูลดยุค

เฮเดน : วันนี้ภายในอาณาจักรมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง

พ่อบ้าน : วันนี้เหล่าสาวใช้ที่ไปซื้อของที่ตลาดมาเล่าว่าเลดี้ แองเจล่าบุตรสาวตระกูลมาควิสสามารถยกดาบโบราณของหัวหน้าอัศวินได้อย่างสบายกระผมว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรผิดปกติแน่เพราะปกติดาบโบราณผู้ชาย 3 คนยกดาบยังว่าหนักแต่เลดี้แองเจล่าสามารถยกได้อย่างสบาย

เฮเดน : อืม..ชักอยากเจอเลดี้แล้วสิ//ยิ้มยังมีอะไรแอบแฝง

...ตัด...

วันต่อมา..ณ.คฤหาสน์ตระกูลมาควิส

ลิลลี่ : คุณหนูเจ้าคะตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ//สะกิดแองเจล่าให้ตื่น

แองเจล่า : อืมมีอะไรหรอลิลลี่ปลุกตั้งแต่เช้าเลย//งัวเงีย

ลิลลี่ : วันนี้ท่านดยุคมาที่คฤหาสน์เจ้าค่ะ//พูดกับแองเจล่าพร้อมแต่งตัว

แองเจล่า : แล้วทำไมฉันต้องลุกด้วยล่ะ//แต่งตัว + สงสัย

ลิลลี่ : ดิฉันก็ไม่ทราบเจ้าค่ะแต่เห็นว่าทรงตั้งใจมาหาคุณหนู หรือว่าท่านดยุคอยากมาดูตัวคุณหนู//พูด+จินตนาการ

แองเจล่า : ห๊ะ..//มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยสมัยนี้เขาจับคลุมถุงชนด้วยเหรอเนี่ยก็อย่างว่านี่มันสมัยไหนเห้อฉันนี่นะคิดอะไรอยู่เนี่ย

..ตัด..

พ่อบ้าน : คุณหนูแองเจล่ามาถึงแล้วครับ//เปิดประตู

แองเจล่า : สวัสดีเจ้าค่ะดิฉันแองเจล่า เดอะไวท์เป็นเกียรติที่ได้พบท่านดยุคเพคะ//หล่อจังคนอะไรทำไมถึงได้หล่อขนาดนี้เนี่ย