ห้องของแองเจล่า
แองเจล่า :เฮ้อ..นี่เราไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่ไหม//บิดขี้เกียด
ลิลลี่ : ตื่นแล้วหรอคะคุณหนู//ยิ้มหวาน
แองเจล่า : อื้อ..วันนี้ฉันมีอะไรต้องทำบ้างหรอลิลลี่//ลุกจากเตียง
ลิลลี่ : วันนี้มีฝึกซ้อมฟันดาบ เสร็จแล้วก็ต้องไปเรียนเต้นรำ แล้วก็..//พูดยังไม่จบ
แองเจล่า : ทำไมเยอะจังเลย..ฉันจะไหวไหมเนี้ย
ลิลลี่ : ไหวสิคะ.คุณหนูแองเจล่าเก่งอยู่แล้ว//ยิ้มแบบภูมิใจ
แองเจล่า : ฉันเนี่ยนะ!!//ตกใจ
ตัด
สนามฝึกซ้อมดาบ
เอเลน : คุณหนูครับหายดีแล้วหรอครับ//เป็นห่วง+ดีใจ
แองเจล่า : ใครหรอลิลลี่?//ทำหน้างงหันไปหาลิลลี่
ลิลลี่ : ท่านนี้คือ....//พูดยังไม่จบ
เอเลน : นี่คุณหนูจำกระผมไม่ได้หรอครับ//ตกใจ
เอเลน : กระผม เอเลน มัคเป็นอัศวินประจำตระกูลและยังเป็นเพื่อนคุณหนูด้วยนะครับ!!//ตอบแบบน้อยใจ
ลิลลี่//พยักหน้า
แองเจล่า : คือว่า..พอฉันตกม้าฉันก็ความจำเสื่อมน่ะ//ที่นี่มีคนเต็มป่ะว่ะ
เอเลน : จริงหรอครับ//หันไปมองลิลลี่
ลิลลี่ : ค่ะ//พยักหน้า
แองเจล่า : ช่างเรื่องนั้นเถอะ วันนี้ฉันว่าจะมาฝึกดาบสักหน่อย//ดีนะเคยเรียนฟันดาบสมัยก่อน
เอเลน : แล้วร่างกายคุณหนูหายดีแล้วหรอครับ//เป็นห่วง
แองเจล่า : หายดีแล้วค่ะ//หยิบดาบเอเลนมา (ก็ไม่หนักนิคิดว่าจะหนักกว่านี้)
เอเลน : คืออันนั้นดาบกระผม..//ช็อก
ลิลลี่ : คุณหนูคะ//ช็อก
แองเจล่า : ทำไมหรอ//หันมามองทั้งสองอย่างงงๆ
เอเลน : คะ..คุณหนูยกขึ้นได้ยังไงครับ//ยังช็อกอยู่
แองเจล่า : ทำไมหรอเค้าห้ามยกหรอ//สงสัยหันไปถามลิลลี่
ลิลลี่ : คือว่ามันทำมาจากช่างตีเหล็กโบราณมันจึงเก่าและหนักมากขนาดผู้ชายบางคนยังไม่สามาถยกได้//ลิลลี่พูดไปก็งงไป
เอเลน : ตะ..แต่คุณหนูยกขึ้นได้แถมยังทำเหมือนมันไม่หนักเลย//ยังตกใจอยู่
แองเจล่า : พวกเธอก็เวอร์ไป..ไม่เห็นจะหนักเลยเบามาก//แกว่งดาบโชว์
ลิลลี่ : คุณหนูระวังนะเจ้าคะ
เอเลน : ตะ..แต่กระผมบางทียังคิดว่าหนักเลย.แต่คุณหนูกลับบอกว่าเบาทำได้อย่างไรครับ//สงสัย
แองเจล่า : ทุกคนคิดว่ามันหนักหรอ//เผลอทำดาบหล่น (ซวยแล้ว)
เอเลน :ระวังครับคุณหนู//คว้าตัวแองเจล่าหลบทิศทางของดาบที่กำลังหล่น
แกร๊ง!!!
เอเลน : เป็นอะไรไหมครับคุณหนู//เอเลนถามแองเจล่า(แองเจล่าอยู่ในอ้อมแขน)
แองเจล่า : มะ..ไม่เป็นอะไร//ตึก ตึก ตึก(ทำไมผู้ชายที่นี่หล่อจังว่ะ)
:คุณหนูครับเป็นอะไรกันไหมครับ//พลทหารแุวนั้นวิ่งมาดู
แองเจล่า : เอ่อ..ไม่เป็นไรจร้//หันไปมองดาบพื้นแถวนั้นเกินรอยร้าวยาวเหมือนกับมีของที่หนักมากๆตกใส่
แองเจล่า : ทำไมพื้นมันร้าวอย่างนั้นล่ะ//สงสัยหันไปหาเธอเลน
เอเลน : ก็ปกตินะครับ//หันไปดูรอบๆสนามฝึก
แองเจล่า//มองตาม.เห็นรอยร้าวเต็มสนามไปหมด(เชี่ยดาบหนักขนาดนั้นเลยหรอ)
เอเลน : กระผมว่าคุณหนูไปพักก่อนเถอะครับ//ประคองแองเจล่าขึ้น
เอเลน : พลทหารตรงนั้นเอาดาบข้าไปเก็บที//หันไปสั่งลูกน้อง
แองเจล่า : เข้าใจแล้ว//หันไปมองพลทหารสามคนกำลังยกดาบราวกลับว่าสามคนดาบยังหนักมาก
แองเจล่า//เชี่ย สามคนยังหนักขนาดนั้น..เราคนเดียวยกได้ไงเนี้ย
.....ตัด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments