ในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ 2564 เวลา 13:22 นาฬิกา
ช่วงนี้ไม่ง่ายเลยที่เธอจะผ่านมันไปได้ในแต่ละวันในแต่ละทุกช่วงเวลา ที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ที่อยู่เฉยๆ ก็เป็นขึ้นมาอยู่เฉยๆก็เกิด "ภาวะเศร้า"
เธอคิดว่าเป็นไปได้ไหมที่จะเกิดจากการที่ได้รับผลกระทบทางจิตใจบ่อย เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าหรือเจอมาตั้งแต่เด็ก เกิดจากที่ได้ยินเสียงแม่การที่แม่พูดเสียงดัง เอะอ่ะ อะไรก็ขึ้นเสียงและอะไรหลายๆอย่างที่เจอมา รวมทั้งสภาพสังคมแวดล้อมต่างๆ เพราะปกติเธอก็ไม่ใช่คนที่เข้มแข็งอยู่แล้ว "แค่เพียงพยายามที่จะเข้มแข็งก็เท่านั้น" การที่เธอเป็นแบบนี้มันไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลยแม้แต่นิด เพราะคนรอบตัว (ครอบครัว) เป็นห่วง
กับการที่อยู่เฉยๆก็เกิดภาวะเศร้าขึ้นมา
" อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากพูดไม่อยากพบปะกับใครแม้กระทั่งแม่ ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากที่จะทำอะไรเลย อยู่แต่ในโลกของตัวเอง "
เธอเป็นแบบนี้มา 2 อาทิตย์กว่าแล้ว เก็บตัวอยู่แต่ในห้องของตัวเอง เธอไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน นานเท่าไหร่ที่เธอจะกลับมาเป็นปกติ
เธอหวังว่าสักวันทุกคนจะเข้าใจ ให้เวลาเธอหน่อยเพราะตัวเธอเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยสักนิด มันเหมือนกับช่วงเวลาที่จมดิ่งลงไปแล้วไม่มีใครสามารถช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง ได้โปรดรอวันที่เธอกลับมารอเธอคนเดิมที่ร่าเริง เฮฮา คนที่มีแต่รอยยิ้ม คนที่มองโลกในแง่ดีเสมอ คนที่ทำให้ผู้คนรอบข้างหัวเราะ สร้างรอยยิ้มออกโดยที่ตัวเธอเองไม่ได้ตั้งใจ ที่เกิดจากความโก๊ะของเธอเอง..
(จะเข้าใจได้ยังไงในเมื่อไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย แหะ แหะ)
" มีคนชอบถามว่าทำไมเวลามีปัญหาแล้วชอบเงียบชอบเก็บเอาไว้คนเดียว เพราะรู้สึกว่าการที่เราบอกคนอื่นไปแล้วเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ถึงจะช่วยได้ก็ไม่อยากให้ใครต้องมาเดือดร้อนด้วยหรือมาเป็นห่วงเราไม่อยากที่จะเอาความรู้สึกแย่ๆ ไปใส่ให้ใครหรือบางคนก็ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำแค่ฟังผ่านๆไป ก็เลยเลือกที่จะเก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียวมันคงจะดีกว่า "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
Comments