ช่วงเย็นในทุกๆวันเธอก็จะอยู่คนเดียว ที่สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ ศรีสะเกษ เพราะเธอเรียนอยู่วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีศรีสะเกษมันติดกับสวนสมเด็จฯ เธอก็จะไปอยู่ตรงที่สวนข้างหน้าสวนก่อนที่จะถึงที่ให้ดูสัตว์ เพราะว่าที่นั่นมันทั้งเงียบสงบและเย็นสบาย แล้วก็เปิดเพลงฟังให้ตัวเธอนั้นสบายใจ การ่เธอฟังเพลงมันสามารถทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมากๆ ส่วนเพลงที่ฟังนั้นเธอชอบฟังเพลงสากล เพลงแนวอาร์แอนด์บี แนวดนตรีช้าๆเพราะมันทำให้ไม่ต้องคิดอะไรมาก เธอฟังเพลงเดิม ฟังวนซ้ำๆ ในสถานที่เงียบๆสงบๆ เธอเป็นแบบนี้อยู่เกือบเดือนได้ ในตอนนั้นจากเธอที่เคยเป็นคนร่าเริง ชอบแกล้งเพื่อน ชอบทำให้เพื่อนยิ้มและหัวเราะ จากที่เคยเป็นแบบนั้นมันก็หายไปหมด เธอคนนั้นไม่มีเลย พอเวลาผ่านไปหรือผ่านช่วงเวลานั้นมาก็ไม่สามารถกลับไปเป็นเธอคนเดิมได้เท่าไหร่นัก คือไม่ค่อยยิ้มเหมือนแต่ก่อน ที่ผ่านมานั้นที่เห็นยิ้ม หัวเราะ อาจจะดูเหมือนมีความสุข แต่หากรู้ไม่ว่าเธอนั้นก็ฝืนตัวเองมากพอสมควร จริงๆแล้วไม่มีใครรู้เลยว่าลึกๆข้างในนั้นเธอแสนจะเศร้าแค่ไหน เหมือนร้องไห้ตลอดเวลาแล้วไหนจะเรื่องเพื่อนอีก เพื่อนและครอบครัว เธอทั้งรักและคิดถึงเสมอ
แต่...หารู้ไม่ มีใครบ้างที่จะคิดแบบนี้ไม่เห็นมีใครรักเธอบ้างเลย ไม่เคยนึกถึงเธอเลยด้วยซ้ำ บางคนเหมือนจะดีแต่ก็ไม่ เธอให้ความจริงใจไป แต่ที่ได้กลับมาคืออะไรก็ไม่รู้...????????? สิ่งที่เธอฝังใจหรือมักจะคิดถึงมันตลอด คือตั้งแต่เด็กจนโต อายุ 19 ปี เธอไม่เคยได้ "ของขวัญและเป่าเค้กในวันเกิดเลย" เวลาถึงวันเกิดเพื่อนเธอก็จะคอยสนับสนุนหรือคอยช่วยออกตังทำนู่นนี่นั่น หรือบางครั้งถ้ามีเงินก็จะให้เป็นของขวัญ เธอนึกถึงเพื่อนตลอดแต่พอมาถึงของเธอเองบ้าง มองย้อนกลับมาดู ซึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย มันทำให้เธอแอบน้อยใจและเรียกได้ว่าเป็นปมในเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ เธอรู้ว่าคนเราเวลาให้อะไรใครก็ควรให้ด้วยใจ อย่าหวังผลตอบแทนแต่สำหรับเธอนั้น เธอไม่เคยได้มีอะไรดีๆแบบนั้นในวันเกิดเลยสักครั้ง ไม่มีใครให้ของขวัญ ไม่มีใครมาถือเค้กให้เป่า ไม่เคยเกิดขึ้นเลยในชีวิตของเธอตลอดที่จำความได้จนถึงปัจจุบัน 19 ปี เธอก็เลยค่อนข้างที่จะคาดหวังกับมันเล็กน้อย จนเกิดเสียความรู้สึก พอถึงวันเกิดทีไร เธอก็ไม่อยากให้มีวันนั้นเลยถ้าเป็นไปได้เธอก็อยากจะข้ามเวลาไปเป็นวันอื่นแทน เธอฝังใจกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก จนมันทำให้เธอคิดน้อยเนื้อต่ำใจว่าเธอนั้นได้มีเพื่อนจริงๆหรือป่าว บางทีอย่างน้อยก็ควรจะบอกกล่าวก็ได้ ถ้าไม่มีทรัพย์นู่นนี่นั่น เธอก็จะได้รู้และเข้าใจ เพราะอย่างน้อยเธอเองก็ไม่ใช่คนที่ใจแคบอะไร ไม่ใช่เงียบกันไปแบบนี้...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments