[เเม่ฉันเรียกฉันมาเพื่อให้ฉันไปซื้อของให้เเต่ กลับให้นายวินไปเป็นเพื่อน เเต่ฉันปฎิเสธไม่ได้เพราะมันดึกเเล้ว ให้ฉันไปคนเดียวก็กลัวเลยให้เค้ามาเป็นเพื่อน]
นา(เเม่ปอย):เเม่เอาน้ำผลไม้2กล่องกับนมจืดขวดใหญ่ ฝากด้วยนะตาวิน
วิน:เอ่อ ครับ
ฉัน:งั้นไปเเล้วนะคะ
[ระหว่างทางที่เดินเงียบมากเหมือนมาคนเดียวเลยเเต่พอใกล้ถึงร้านสะดวกซื้อฉันเลยได้พูดทักเค้าก่อน]
ฉัน:นายโดนบังคับให้มาสินะ
วิน:รู้ได้ไงล่ะ ฉันเต็มใจมาตั้งหาก
[ฉันหยุดเดินเเละมองหน้าเค้า]
ฉัน:อ๋อ (ดีใจเเปลกๆเเหะ ใจฟูมากเลยที่เค้าเต็มใจ)
;ร้านสะดวกซื้อ
ฉันซื้อของที่เเม่สั่งเรียบร้อย วินช่วยฉันถือของเเล้วเดินกลับบ้าน
;บ้านปอย
ฉัน:เรียบร้อยเเล้วเเม่(วางของทั้งหมด) งั้นหนูขึ้นห้องนะ
นา(เเม่ปอย):อย่าพึ่งสิ!
ฉัน:มีไรอีกหรอ?
เเม่ฉันเเละน้าเอมพูดกันว่า "เเลกช่องทางการติดต่อกันสิ"
ฉัน:ห้ะ? (ฉันมึนงง)
เอม(เเม่วิน):ก็ตาวินจะไปเรียนกับหนูพรุ่งนี้น่ะ ต้องมีช่องทางติดต่อสิเพื่อใช้ติดต่อเวลาจะไปจะกลับพร้อมกันน่ะ
[ฉันหันไปมองหน้านายวิน เค้าทำหน้าเฉยไม่ได้อะไร ทำเอาฉันทำตัวไม่ถูก]
ฉัน:เอ่ออ...คือ
[วินยื่นมือถือให้ฉันเมมเบอร์ให้เเก่เค้า]
ฉัน:โอเค(รีบพิมพ์เเล้วยื่นมือถือให้เค้า)
วิน:เรียบร้อยเเล้วหรอ?
ฉัน:อือ (ไม่กล้าสบตาเลย เเค่มองขาก็อ่อนเเล้ว)
วิน:ยินดีที่ได้รู้จักอีกรอบนะ(พร้อมยิ้มหวานให้ฉัน)
[ฉันจะบ้าตายเค้าน่ารักเกินเเล้วไปนะ ฉันเเพ้รอยยิ้มอันนั้น จะวูบอยู่เเล้ว]
ฉัน:เช่นกันนะ(พร้อมยิ้มเเห้งๆ)
เเม่ฉันเเละน้าเอมพูดพร้อมกันว่า "รีบสนิทกันเร็วนะจ๊ะ"
ฉัน:(นัดกันเก่งจริงๆ) งั้นหนูรีบไปอาบน้ำนอนนะคะ(รีบวิ่งขึ้นห้อง)
[น้าเอมกับวินก็กลับบ้านตัวเองไป]
ฉัน:(นอนไม่หลับเกือบทั้งคืน ใบหน้าเค้าเข้ามาในหัวฉันตลอดเลย)
เช้าวันรุ่งขึ้น
[ฉันตื่นเองอย่างเร็วเเละอาบน้ำเเต่งตัวอย่างรวดเร็ว]
นา(เเม่ปอย):(เเปลกจัง ปกติไม่เคยตื่นเอง ต้องปลุกตลอดนิ เเต่ดีเเล้ว)
ฉัน:หนูไปทานข้าวที่รร.นะคะ
นา(เเม่ปอย):จ้า
;ป้ายรถเมย์
[ฉันลังเลว่าควรทำไงดีกับเบอร์นายวิน โทรไปบอกเค้าหรืออะไรดี ช่วยด้วยยย! เเต่เค้ากลับเป็นฝ่ายโทรมาก่อน ฉันตกใจสักพัก ก่อนจะรีบก่อนรับทันที]
วิน:เธออยู่ไหนเเล้วหรอ?
ฉัน:ป้ายรถเมย์น่ะ
วิน:โอเค (ตัดสาย~?)
ฉัน:(ยืนงง เเค่นี่เองหรอเนี่ย)
ผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
ขอให้ชอบกันนะคะ☆♡
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments