บทนำ

"ยัยมอมแมม"

เสียงพึมพำหลุดออกจากปากของลีฮันจุน หนุ่มหล่อ มาดเท่ เจ้าเสน่ห์ ซีอีโอหนุ่มแห่งสตาร์เอ็นเตอร์เทรนเมนต์ บริษัทโมเดลลิ่งยักษ์ใหญ่ในวงการนางแบบของเกาหลี สายตาคมของเขาจับจ้องหญิงสาวใบหน้าเรียวสวย ดวงตากลมโต จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากบางสีชมพู แววตาของเธอไหวระริกชื่นชมกับการเดินแบบบนแคทวอล์คในงานแฟชั่นโชว์แบรนด์เสื้อชื่อดัง

"ถูกใจนางแบบคนไหนอีกหรือค่ะบอส ถึงได้จ้องนานขนาดนี้ค่ะ"เสียงกระเซ้าดังมาจากข้างหลังคือแพทริเซียหรื่อเจ๊แพทซี่กะเทยร่างงามเลขาคู่ใจของเขา

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"เจ๊แพทซี่เดินเข้ามาใกล้มองตามสายตาของบอส

"อ้อ ชองดาเฮค่ะ ตอนนี้ฮอตมาก สาวๆอิจฉากันทั้งเมือง" เจ๊แพทซี่ตอบเพราะเป็นจังหวะที่ดาเฮนางแบบสุดฮอดเดินออกมาโชว์พอดี

"ทำไมต้องอิจฉา"

"ก็นอกจากจะดังแล้ว ดาเฮยังเป็นหวานใจของคุณซินซางยูลูกชายของประธานชินยักษ์ ใหญ่ในวงการธุรกิจ ทั้งหล่อรวยใครจะไม่อิจฉาล่ะคะ"

"อ้อ" ฮันจุนพยักหน้าตาม

"ว่าแต่มีอะไรหรอคะ ทำไมบอสถึงสนใจดาเฮ"

"ไม่ใช่ดาเฮ ผมหมายถึงคนที่อยู่ข้างเวทีนั้นต่างหาก"สายตาไม่ได้ล่ะจากเป้าหมาย เจ๊มองตาม

"ชุดเดรสดำนั้นใช่มั้ยค่ะ"ฮันจุนพยักหน้า

"คนนั้นคิมนานะคะ"

"คิมนานะคือใคร"

"คิมนานะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของดาเฮค่ะ"

"ผู้จัดการส่วนตัว?"

"ค่ะ"

"ชองดาเฮไม่มีต้นสังกัดคอยดูแลหรอ"

"ไม่มีค่ะ เป็นนางแบบอิสระ มีนานะคอยดูแล สองคนเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้วค่ะ พอดาเฮเป็นนางแบบ นานะก็มาเป็นผู้จัดการให้ เคยมีคนทาบทามให้เธอเป็นนางแบบแต่นานะไม่เอา เก่งทั้งคู่นะคะ ตอนเจอมรสุมในชีวิตสองสาวนี่สู้หัวชนฝาเลยละค่ะ" ในวงการนางแบบเจ๊รู้ทุกอย่าง ฮันจุนนิ่งคิด

"ดูท่าทางก็รู้ว่าชอบหาเรื่อง"

"อุ้ย ไม่นะคะ นานะเรียบง่ายค่ะ สวย ฉลาด ใจเด็ด ไม่กลัวใคร ไม่ระรานใครก่อนด้วย แต่ถ้าใครเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับนางก็จะร้ายสุดๆเหมือนกันค่ะ"

"ผมอยากคุยกับดาเฮ เจ๊ช่วยจัดการให้หน่อย"

"ย่อมได้ค่ะเดี๋ยวเจ๊นัดให้"

"ผมอยากคุยตอนนี้ เจ๊ทำได้ใช่ไหม"

"ก็..ต้องได้สิค่ะ"นางประชดกลับนิดๆ

"ขอบคุณครับ"เขายิ้มหวานให้ เจ๊แพทซี่มองค้อนนิดๆ แต่ก็รีบปรี่ไปจัดการตามคำบัญชาของบอส

ขณะที่ห้องแต่งตัวหลังเวทีผู้คนเริ่มเบาบางตาเพราะทยอยกลับกันแล้วนานะเดินกลับมาจากห้องน้ำทำหน้างง เมื่อไม่เจอดาเฮในห้องแต่งตัวทั้งที่เธอบอกให้คอยอยู่ในห้องนี้แท้ๆ

"ดาเฮไปไหนหรอคะ"เธอถามทีมงาน"

"มีคนมาพาดาเฮไปค่ะ สงสัยจะเดินแบบถูกใจเสี่ยคนไหนอีกก็เลยเรียกไปตบรางวัลๆ โฮะๆ" กะเทยช่างแต่งหน้าหันมาตอบแล้วก็หัวเราะกันคิกคัก นานะหัวร้อนขึ้นมาทันที

"หมายความว่ายังไง"แววตาของนานะเอาเรื่อง

"เอ้า ก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละค้า ทำไมต้องแกล้งทำเป็นซื่อใสไร้เดียงสาด้วยละจ๊ะคุณผู้จัดการ ทั้งที่ใช้วิธีนี้อยู่บ่อยๆ" น้ำเสียงของกะเทยออกไปทางดูถูกรวมไปถึงแววตา

"พูดใหม่อีกทีสิ" นานะโกรธแววตาเธอดุดัน

"เอ่อ คุณนานะคะ คุณดาเฮอยู่ห้องรับแขกVIPชั้นสองค่ะ" ทีมงานรีบขัด เพราะกลัวมีเรื่อง คำตอบของทีมงานทำให้นานะพุงปรี๊ดตามไปห้องพักVIP

พลั้วะ!!!!

เธอถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปแบบไร้มารยาทที่สุด ภาพที่เห็นผ่านแสงไฟสลั่วๆ คือดาเฮกำลังถูกจับมือจากผู้ชายร่างสูงใหญ่ในระยะประชันชิด ไม่สนอินทร์พรหม นานจะปรี่รี่ตรงไป

"ไอ้บ้ากาม!!!" หมัดน้อยๆ สอยเข้าไปเต็มคาง

\#\*@!&\*?฿%:

ฮันจุนไม่ทันตั้งตัวเซไปสองสามก้าวลงไปนับดาววุ้งวิ้ง

"บอส!!"เจ๊แพทซี่ยืนอยู่ในห้องด้วยเรียกเจ้านายอย่างตกใจ

"นานะ!!" ดาเฮก็เรียกเพื่อนน้ำเสียงตกใจไม่แพ้กัน

"ฉันจะไม่ยอมให้ไอ้บ้ากามที่ไหน มารังแกเธออีกแล้วดาเฮ" เธอหันไปบอกเพื่อน

"นานะ แต่มันไม่ใช่"

"ไม่ต้องกลัว กลับบ้านกับฉัน" นานะไม่ฟังถึงแขนเพื่อนรักให้ออกไปจากห้อง เกลียดนักผู้ชายที่ชอบดูถูกผู้หญิงเป็นผักปลา ไม่มีค่ามีศักดิ์ศรีแบบนี้ต้องต่อยให้หงายให้กินข้าวไม่ได้ไปสักเดือน ชิ!

"บอสค่ะ" เจ๊แพทซี่หน้าแหย เมื่อเห็นบอสหนุ่มโดนสอยร่วงลงไปนับดาวแบบนั้น

"ผมไม่เป็นไร"ร่างสูงพยุงตัวลุกขึ้นยืน พยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ไหวมั้ยคะ" เจ๊แพทซี่เดินเข้ามาประคอง

"เจ๊ทำยังไงก็ได้ ให้ชองดาเฮเข้ามาเป็นนางแบบในสังกัดของเราให้ได้เร็วที่สุด" ฮันจุนสั่งแล้วเดินออกไป มือเรียวยกขึ้นมาแตะปลายคางที่โดนสอยร้ายจริงๆเลยนะยัยตัวแสบ เจอกันครั้งก่อนนึกว่าพวกสิบแปดมงกุฎก็เลยไม่ได้ตามวอแวทั้งที่แอบถูกใจ แต่คราวนี้รู้ว่าไม่ใช่ แถมยังร้ายกาจขั้นสุดเห็นทีเขาต้องออกโรงสั่งสอน จะได้รู้ว่าผู้ชายไม่ใช่กระสอบทรายจะมาต่อยหงายตามใจตัวเองแบบนี้!ರ\_ರ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***