ยุทธภพแห่งเซียน ตอน 3

ซูเหวิน

พี่ชาย ข้าขอนั่งด้วยได้หรือไม่?//ยิ้ม

เยว่ส่าง

เชิญ

หรานหร่าน

(ชิ!?..)

หรานหร่านเดินกลับไปนั่งที่เดิม

เธอเริ่มชวนฟางหรงพูดคุยอีกครั้งพร้อมทำท่าทียั่วยวน

หรานหร่าน

คุณชายฟางหรง ท่านอยากไปชมสำนักของข้าหรือไม่?

หรานหร่าน

สำนักของข้าเป็นที่เลื่องลือมากพอสมควรในแผ่นดินใหญ่

หรานหร่าน

ข้าสามารถแนะนำให้ท่านได้//ยิ้ม

ฟางหรง

สำนักของเจ้าชื่ออะไร

หรานหร่าน

สำนักนิกายทองเพคะ//ยิ้ม

ฟางหรง

(นิกายทอง..อืมม)

ฟางหรง

(ข้าอยากกรู้ตักเมืองนี้ให้มากขึ้นแต่ข้าไม่อยากละสายตาจากชายผู้นั้นเลย..)

ฟางหรง

ได้ แต่ยังมิใช่ครานี้//จิบชา

หรานหร่าน

ข้าจะรอท่านเพคะ//ลุก

หรานหร่านเดินออกจากโรงเตี๊ยมไป

ซูเหวิน

ท่านมาจากเมืองอื่นหรือ ข้าไม่เคยเห็นหน้าท่านเลย?

เยว่ส่าง

แน่นอน ไม่มีใครรู้จักข้า//กิน

ซูเหวิน

ท่านพูดอย่างกับนักปราชญ์ที่ไม่โด่งดังแหนะฮ่าๆ//หัวเราะ

เยว่ส่าง

นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าออกจากที่อยู่ของตน

ซูเหวิน

ท่านมาจากไหนหรือ?

เยว่ส่าง

…

เยว่ส่าง

ยังไม่ถึงเวลา

ฟางหรง

(ดูแล้วไม่ใช่คนเมืองอื่นเป็นแน่..กลิ่นอายของเขาชั่งแตกต่าง..)

ฟางหรง

(เป็นครั้งแรกที่ข้ารู้สึกสับสนในตัวมนุษย์)

ฟางหรง

(ชายผู้นี้มีกลิ่นของความศักดิ์สิทธิ์..รวมถึงกลิ่นคาวของเลือด)

ฟางหรง

(แต่เขามิเคยฆ่าใครเลย..เป็นไปได้ยังไงนะ..)

*วะฮ่า ศิษย์ของข้ารู้สึกสับสนหรือนี่*

ฟางหรง

*ท่านอาจารย์*

*ดูท่าเจ้าคงมิเคยพบกลิ่นอายแบบนี้สินะ*

*มันลึกซึ้งเกินไป*

*ข้าจะบอกให้แล้วกัน*

*มนุษย์ผู้นั้นมิเคยฆ่าใคร แต่กลิ่นคาวของเลือดนั้นมาจากสิ่งรอบกายของเขา*

ฟางหรง

*สิ่งรอบกาย?*

*ใช่ จะเป็นที่อยู่ สถานที่ หรือแม้แต่ติดมาจากมนุษย์ด้วยกัน*

ฟางหรง

*ท่านกำลังจะบอกว่ากลิ่นอายของเลือดอยู่รอบกายของเขาสินะ*

*ใช่แล้ว*

*อีกอย่าง เจ้าไม่ควรสู้กับเขา*

ฟางหรง

*เขาแกร่งกว่าข้างั้นรึ!?*

*แม่แต่ข้าก็ประเมิณความแกร่งของเขามิได้ หากสู้กันเจ้าอาจจะต้องตรำศึกไปเป็นทศวรรษเลยก็ได้*

ฟางหรง

*ขนาดนั้นเชียวหรือ*//มองเยว่ส่าง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ