นะเวลา03:43"เห้อ~ทำไม....คนนี้มันจีบอย่าจะเนี่ยยยยยฉันเริ่มเล่นใหม่มา31รอบแล้วนะยะ💢"
"คนอยากเทอเนี่ยนะอยู่ๆจะมาสนใจฉันต้องการอะไรกันแน่" เห้อ~สุดท้ายก็ได้ฉากจบแบบนี้อีกแล้วก็นะสมเป็นคนที่จีบยากที่สุดในเกมยังไม่มีใครเคยได้ฉากจบดีๆเลยแม้แต่ผู้สร้างเกมเองก็ด้วยทำไมต้องทำให้จีบยากขนาดนี้ฟะแต่มีคนเคยบอกไว้ว่าถ้าจีบได้นะจะเป็นฉากจบที่ดีที่สุดใน
ประวัติศาสตร์ของเกมจีบหนุ่มเลยละไม่รู้ว่าเป็นจริงป่าวเพราะอาจจะเป็นเรื่องโกหกให้คนซื้อก็ได้แต่มันได้ผลกับฉันคนนึงหละที่ไปหลงซื้อเกมที่แพงขนาดนี้เพราะอยากได้ฉากจบT^Tฮื่อๆ"อื้ม~ง่วงแล้วอ่าานอนหน่อยดีกว่า"
ฉันรู้สึกง่วงมากๆจนหลับแบบไม่รู้ตัวในขนาดนั้นลินลี่นั้นได้เพลอเปิดเกมนั้นทิ้งไว้ในขนาดที่เธอนั้นหลับไปแล้วโดยที่ได้รู้เลยว่าชีวิตของเธอทั้งหมดกำลังจะเปลี่ยนไป........
เช้าวันต่อมา~
"เสียงอะไรกันเนี่ย"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสะลืมสะลือ "พระเจ้าช่วย ลูกตื่นแล้วหรอแม่เป็นห่วงลูกมากๆเลยนะ"ใครกันเนี่ย สวยจังเลยผมสีขาวสวยเหมือนหิมะดวงแต่สีม่วงที่ดูเหมือนเพรชนี้มันดูสวยสุดๆแต่เดียวนะเขาคือใครกันหละมาอยู่ที่บ้านฉันได้ไงเป็นโจรงั้นหรอ
"เอ่อ...ใครกันหรอคะ?"ฉันพูดออกไปแบบงงๆ
"วะ..วะ..ว่าไงนะ"ใครอีกเนี่ย ผู้ชายคนนี้หล่อจังแหะผมสีดำเงางามสวยบวกกับตาสีแดงนั้นอีก เอ๊ เดียวก่อนนะแต่ทำไมพวกเขาดูคุ้นๆจัง?! จะ..จำได้แล้วพวกเขาคือพ่อกับแม่ของตัวร้ายไงหละ"เดียวนะถ้างั้นก็หมายความว่า......"ฉันรีบวิ่งไปที่กระจก
"ม่ายยยยยน้าาาาาา"ฮึก ทำไมถึงต้องมาอยู่ในร่างของนางร้ายด้วยเนี่ยแต่เดียวก่อนนะทำไมร่างในกระจกมัน"เด็กงั้นหรอ!!!!!"ดูก็รู้ว่าตอนนี้อายุของตัวร้ายนี้น่าจะประมาณ
5-6ขวบ
"ลูกรัก ลูกเป็นอะไรไป"พ่อของฉัน(เจ้าของร่างอะนะ)ถาม
"แฟ ไปตามหมอมา"แม่ของฉันพูด "เจ้าค่ะ!" คุณเมดคนนั้นรีบวิ่งออกไป
อื้ม~เดียวนะถ้าฉันมาอยู่ในเกม"ที่รักครับ มายอมให้กัดซะดีๆ"ก็หมายความว่าฉันเป็นแวมไพร์ใช่มั๊ยหละ!ถึงว่าทำไมมืดๆ
ในขนาดที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้นเองคุณหมอคนนึงก็วิ่งมาหาฉัน "คุณหนูเป็นอะไรหรอครับนายท่าน" หล่อจังเลย/////
"อยู่ๆลูกข้าก็บอกข้าว่าข้าเป็นใครลูกของข้าเป็นอะไรกันหะ"
"คุณหนูอายุเท่าไรหรอครับ"
"4557ปี"
"ห๊าาา"ฉันเพลอพูดออกไปด้วยความตกใจ บ้าไปแล้วไม่ใช่5ขวบหรอกหรอ4000+เลยนะแวมไพร์เขานับอายุกันยังไงเนี่ย 1วิก็คือ1เดือนรึไงยะ
"เป็นอะไรรึเปล่าลูก"แม่ฉันเข้ามาถามด้วยความตกใจ
"มะ..ไม่ค่ะไม่มีอะไร"
"หมอคิดว่าน่าจะความจำเสื่อมครับ"
"ห๊าาาาาา"แม่ฉันถึงกับจะเป็นลมยังดีที่มีเมดมารับไว้
"แล้วมันเป็นเกิดขึ้นได้ยังไงหะ"พ่อฉันหยิบดาบออกมา
"ผะ..ผมก็ไม่รู้ครับ"
ในความวุ่นวายนั้นเองฉันได้ยินเสียงของคนๆนึง
"ฮึ ความจำเสื่อมสินะ......."
"งั้นก็ดี จะได้เริ่มต้นใหม่ทั้งหมดแล้วเธอก็จะต้องมาเป็น.....ของฉัน"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments