การจากลา

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่ผมต้องออกเดินทางไปต่างประเทศ ในวันนี้เพื่อนๆของผมทั้ง 5 คนและคนในครอบครัวของผมต่างก็มาส่งผม ผมอยากบอกกับทุกคนครับว่าผมรักทุกคนที่สุด พอผมบอกลาทุกคนเสร็จผมก็รีบขึ้นเครื่องเพราะมันใกล้จะถึงเวลาที่เครื่องบินจะออกแล้ว

ผมที่ขึ้นมานั่งบนเครื่องบินก็นั่งมองดูคนที่ยืนอยู่ข้างล่างที่ยิ้มส่งผม ผมยิ้มตอบกลับด้วยน้ำตา เพราะผมไม่เคยจากครอบครัวและเพื่อนๆไปอยู่ไกลเลยสักครั้ง และนี่เป็นครั้งแรกและจะเป็นประสบการณ์ของผมไปตลอดชีวิต

หลังจากนั้นก็ผ่านไป 8 ชั่วโมงผมก็มาถึงสนามบินของประเทศที่ผมจะมาเรียนต่อที่นี่เป็นประเทศที่ผมจะมาเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกๆก่อนที่จะกลับไทย

ผมที่พึ่งมาอยู่แต่ป๊ากับม๊าก็ซื้อห้องให้ผมก่อนมาถึงแล้ว เป็นห้องที่หรูที่สุดในแถวนี้และมีราคาที่แพงมากเป็นตึกที่อยู่สูงที่สุดมีห้องขนาดที่ใหญ่ 3ห้องนอน 4ห้องน้ำ มีห้องน้ำส่วนตัว มีสระน้ำ และสามารถมองเห็นวิวตอนกลางคืนของตัวเมืองได้อีกด้วย ห้องใหญ่มากสำหรับผมแต่ถ้ามีลูกๆก็คงจะกำลังดีเลยครับ

การใช้ชีวิตในทุกๆวันของผมตอนนี้เริ่มเข้าที่แล้ว

แรกๆก็จะมีไม่รู้จักสถานที่บ้าง

หลงทางกลับไปคอนโดบ้างอะไรแบบนี้

แต่ผมก็เก่งภาษาต่างประเทศหรือภาษาอังกฤษก็สามารถถามคนแถวนั้นได้

บางครั้งก็เจอคนไทยที่สามารถพูดคุยกันได้ตามปกติ

ที่โรงเรียนตอนนี้ก็ไม่มีปัญหา เพราะเข้ากับทุกคนได้หมด

บางคนก็ถามเรื่องตั้งครรภ์ผมก็ได้แต่ตอบไปตามความจริง

ถึงผมเคยคิดที่จะเอาเด็กออก แต่ผมก็ต้องตัดใจที่จะทำ ตอนนี้ผมคิดแค่ว่าอยากให้ลูกๆ อยู่อย่างสบาย มีความสุข ถึงแม้พวกเขาจะไม่มีพ่อ แต่ผมจะเป็นทุกอย่างให้พวกเขาเอง ผมจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ลูกรู้สึกเหมือนว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่น ไม่อยากให้เขามีปมตั้งแต่เด็ก เพราะความผิดพลาดของผมเอง ผมมีส่วนที่ทำให้พวกเขาไม่มีพ่อ เพราะแม่ไม่ดีพอที่จะทำให้คนที่เป็นพ่อของเด็กๆมาสนใจได้ เขารู้ตัวดี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ยินดีด้วยครับ

บทต่อไป

ในที่สุดการรอคอยก็มาถึง

