ตอนที่1 นายแบบผู้เหย่อหยิ่ง

"แชะๆ" เสียงแฟลชที่ดังระรัว และมุมกล้องที่หันไปทางชายหนุ่มหน้าสวย นายแบบและดาราชื่อดังอันดับหนึ่งอย่าง ชลิเดช อภิโรช หรือไลม์หนุ่มหน้าใสไสต์เกาหลีที่กำลังติดเทรน์อยู่ ณ ตอนนี้ เจ้าของผมตรงสีดำขรับ และดวงตาสีน้ำตาลแดงดูมีเสนห์เย้ายวนทั้งชายและหญิง ปากสีอมแดงและมือที่เรียวบาง ชายหนุ่มที่สาวๆในเมืองอยากออกเดตด้วยมากที่สุด

"น้องไลม์ เสร็จงานนี้แล้วไปสำพาทย์ที่รายการ|ชิงชัง|ต่อเลยนะ"

"ครับ"

หลังสิ้นเสียงของ แก้วฤดี หรือพี้แก้ว ผู้จัดการของไลม์ ไลม์ก็ตอบมาทันควันพร้อมกับน้ำเสียงที่เชื่อยช้าราวกับแมวขี้เกียจ

กึก ตึกๆๆๆๆ

เสียงปิดประตูห้องดัง ก่อนจะตามมาด้วยเสียงเดินของไลม์

กริ้งงงง!

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนที่ชายหนุ่มจะสะดุ้งตัวเล็กน้อยพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมา

"ฮัลโลครับ"

เสียงที่เชื่อยช้าไม่ต่างจากตอนแรกเอ๋ยปากรับโทรศัพท์ด้วยความสงสัย จากเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย

(ไลม์~ไม่เจอกันนานจำฉันได้ป่าวว)

เสียงเล็กๆของหญิงสาวที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู เอ๋ยปากถามไถ่สารทุกข์สุขดิบทันทีหลังจากไลม์รับสาย

"เรียเน่ ฉันนึกว่าเธอลืมเบอร์โทรศัพท์ของฉันไปซะแล้วหลังจากไปถึงญี่ปุ่น"

เสียงของชายหนุ่มที่ตึงขึ้นมาเล็กน้อยหลังจากได้ยินเสียงของเรียเน่ เพื่อนสนิทตั้งแต่มหาลัยที่เมื่อไม่นานมานี้ไปสานต่อธุรกิจของแด๊ดเธอที่ญี่ปุ่น

(ก็แหม๋~มีเรื่องนิดหน่อยเมื่อไปถึงน่ะสิ แต่ก็ลืมๆมันไปเถอะเนอะ นี่ ฉันจะกลับไทยแล้วนะ)

"จะกลับแล้วเหรอ เมื่อไหร่ล่ะ?"

(ก็ถ้านั่งเครื่องบินส่วนตัวของที่บ้านซักสองวันก็ถึงแล้วล่ะ)

"เหรอ.."

(ถึงตอนนั้นเจอกันร้านเดิมนะ)

"อือ"

เมื่อจบบทสนทนาของทั้งคู่ไลม์ก็วางสายและเดินไปที่หน้าบริษัติเตรียมขึ้นรถ

แชะๆๆๆ -ขอสัมพาทย์หน่อยค้าา-

เสียงของนักข่าวที่ดักรอเค้าอยู่หน้าบริษัติยิงรัวคำถามมาอย่างรัวและเหมือนว่าจะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดถามง่ายๆ

"ชึบ"

"ขอโทษนะค้า ถ่ายไม่ได้ค่า"

เสียงของพี่แก้วพูดออกตัวกันนักข่าวออกจากทางเดินเมื่อเห็นว่าไลม์มีท่าทีไม่ชอบใจพร้อมกับดึงหมวกมาปิดบังใบหน้าซึ่งมันแสดงให้เห็นถึงความอดทนของไลม์ใกล้ถึงขีดจำกัด

ปึก บรึ่นนนน!

เสียงปิดประตูรถดังก่อนที่รถเบนซ์สีเทาทองจะเคลื่อนตัวออกจากที่อย่างรวดเร็ว

"พี่แก้วครับ ตารางงานวันนี้มีอะไรบ้างครับ"

เสียงของไลม์พูดขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวที่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์

"ตารางวันนี้ หลังจากให้สัมพาทย์รายการชิงชังก็มีกินเลี้ยงงานจบละครน่ะค่ะ"

"เหรอครับ"

หลังจบบทพูดคุยของไลม์และพี่แก้ว สายตาของไลม์ก็เหลือบไปเห็นพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งในเฟสบุ๊ค

"ดาราดาวรุ่งพุ่งแรง มีผลโหวตหนุ่มหน้าหล่อแซงฉันงั้นเหรอ"

เสียงพึมพำของไลม์ที่อ่านพาดหัวข่าวจบ คิ้วของเค้ามุ่นเข้าหากัน และสายตาที่ไม่ค่อยพอใจ และคนที่พาดหัวข่าวพูดถึงก็คือ คิณอภิวัช สวามิภัท หรือคิน ดาราหน้าใหม่ดาวรุ่งที่แค่งานแรกก็ได้ร่วมงานกับไลม์ที่เป็นดาราแถวหน้า ซึ่งตอนนี้คินเป็นที่พูดถึงของสื่อมวลชนและมักมีคนเอาเขาและไลม์มาเปรียบกันอยู่เสมอ

"ไลม์ ใกล้ถึงแล้วนะ"

"ครับ"

ยังไม่ทันได้พักเหนื่อยจากงานถ่ายแบบ ตอนนี้ก็มาถึงสตูดีโอรายการชิงชังเสียแล้ว

ปึก

ไลม์ปิดประตูรถก่อนจะเดินนำพี่แก้วเข้าไปยังสตูดิโอ

~ตอนสามทุ่ม~

ไลม์เดินกลับมาที่รถด้วยความเหนื่อยล้าพร้อมกับพี่แก้วที่หอบกองของขวัญที่แฟนคลับทางบ้านส่งมาให้ไลม์อย่างล้นหลาม

"ขึ้นรถเลยค่ะ"

--ณ สถานที่จัดเลี้ยง--

เฮ~ชนแก้ววว

เสียงของทีมงานและผู้กำกับละครร้องเฮฉลองกัน

"ไม่ค่อยดื่มเหรอครับ..?"

เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ทุ้มกังวานและดูอ่อนโยนเริ่มบทสนทนา

"...."

ไลม์ไม่ตอบอะไรออกไป ใช่แล้วเจ้าของเสียงนั้นก็คือคินคู่แข่งที่เกือบจะเทียบกับเขาที่เป็นมืออาชีพได้อยู่แล้ว ชายหนุ่มเสยผมสีดำอมแดงของเขาขึ้นอย่างงงงวยพร้อมกับชายตาสีเทาเหลือบมองไลม์ด้วยความเอ็นดูราวกับว่าไลม์เป็นเด็กน้อยขี้งอน

"จะจ้องกันอีกนานไหมครับ"

เสียงของไลม์พูดตำหนิขึ้นพร้อมกับยกแก้วเหล้าในมือกระดกขึ้นดื่มเพื่อเป็นการแสดงออกว่าเค้าเองก็ดื่มเป็น

"ครับๆไม่จ้องแล้วล่ะครับ^^"

คินตอบแบบพอผ่านๆไปพร้อมกับนั่งฝั่งตรงข้ามมองดูไลม์ที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์

"หึ.."

ไลม์เปล่งเสียงไมสบอารมณ์ออกมา แต่มันกับทำให้คิมเอ็นดูเค้าขึ้นไปอีก

"อึก..!"

ไลม์รีบเอามือปิดปากก่อนจะลุกพรวดพราดจากโต๊ะอาหารตรงไปยังห้องน้ำ

--ในห้องน้ำ--

"แอว้กกกก~"

ไลม์ระบายข้าวเย็นที่พึ่งกินเข้าไปออกมาจนหมดสิ้น ก่อนที่เค้าจะสลบลงไป

จอ.บอ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***