ตอนที่2 ความในใจ

วันนี้สดใสแปลกๆแหะสงสัยวันนี้จะเจอแต่เรื่องดีๆนะ

[แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเสมอไป]

ตอนนี้ก็ผ่านมา3วันแล้วที่ได้มาเรียนที่โรงเรียนนี้

ยังไม่ได้เจอเรื่องอะไรที่ไม่ดีเลยแฮะ​ซื่อจินพูดในใจ​ ทันใดนั้น​ ซื่อจิน​ ซื่อจิน​ ซื่อจิน​ ซินแซเขย่าตัว​ซื่อจิน ทำอะไรเนี่ย...ซื่อจินถาม​ ช่วงนี้เธอเหม่อๆนะ​ ซินแซได้บอก เออคือช่วงนี้เราชอบคิดอะไรเพลินไปหน่อยอะซื่อจินได้ตอบ​ แล้วซื่อจินได้​ มาคิดเรื่องของตัวเอง​ว่าความจริงซื่อจินไม่ได้เป็นคนอย่างที่ซินแซคิด....

พักกลางวัน

นี่​ ซื่อจินกินข้าวไรดีนะ​ กินเส้น​ หรือข้าวดีนะ​ เส้นหรือข้าว​ เส้นหรือข้าว​ ซินแซถาม​ อื่ม~~~~ เส้นก็ได้นะ​ ซื่อจินตอบ​ วันพรุ่งนี้เราไปห้างกันนี่อย่าลืมหละ​ ซินแซเตือนซื่อจิน​ และแล้วก็มีคนตอบที่ซินแซพูด​ หรอ​? มีเสียงของคนบางคนเข้ามาซินแซเลยหันไปดู​ เขาคือหมายอวี้​และทักอีกว่า​ ไง​! ซินแซตกใจจนขาพลิกเลยทำให้จะสดุดล้ม​ หมายอวี้เลยจับแขนซินแซไว้ได้อย่างฉิวเฉียด​ หมิงเหมยดันเดินมาชนซินแซ​ หมิงเหมยรีบไปเข้าห้องน้ำเลยมาชนโดยไม่ได้ตั้งใจ​ ตุบ ทำให้มือที่หมายอวี้จับแขนซินแซไว้หลุดออก​ ทุกคนตกใจและสตั้นเมื่อ.....​ได้เห็น​ หมายอวี้ใช้แขนของตัวเองอุ้มซินแซเอาไว้​ ทำให้ทุกคนตกใจในสิ่งที่หมาย

อวี้ทำ​ หมายอวี้เลยพูดว่า​ เอ​อ​ คือขอโทษนะเรากลัวว่าเธอจะบาดเจ็บเลยช่วยเอาไว้​และก็ขอโทษนะที่ทำให้ตกใจ ซินแซ​ได้ตอบกลับว่า​ ข... ขอบใจ​ ที่ช่วยนะ​ เขาทั้งสองได้มองตากัน​ ฮวงเหิงได้พูดแทรกเข้ามาว่า​ เอาเป็นว่าทั้งสองไม่เป็นไรก็ดีแล้วนี่​ ฉันก็​ ขอ-

โทษที่ไปชนเธอนะพอดีว่ารีบไปหน่อย​ หมิงเหมยได้พูดขอโทษทั้งสอง​

ในห้องประถมพยาบาล

ซินแซเป็นอะไรมากไหม​เจ็บมากรึปล่าว​ ซื่อจินถาม​ ดีแล้วแหละที่หมายอวี้มาช่วยไว้ไม่งั้นคงเจ็บกว่านี้นะ​ ซินแซตอบ​ นี่ซื่อจินทำไมขมวดคิ้วแบบนั้นล่ะ​ ซินแซ

ได้ถามอย่างสงสัย​ ซื่อจิน​ ได้ตอบกลับอย่างกลบเกลื่อน​ว่า ก็กลัวว่าเธอจะเจ็บอีกน่ะ​ ซินแซจึงตอบไปว่า​ ไม่เป็นไรหรอกเราไม่ไม่ได้เจ็บขนาดนั้น​ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ​ และส่งยิ้มเบาๆ

กริ๊ง​ ~~~~กริ๊ง~~~~

ตึกตึกตึกตึกตึก​ ตึง!!!

คาบนี้คุณ​ครู​จะให้นักเรียนจับกลุ่มกัน5คนแบบอิสระ​ และถามเพื่อนของตัวเองในเรื่องที่เพื่อนๆอยากจะบอกแต่มันยากที่จะบอก​ บอกได้ทุกอย่างเลยเอาแค่คะแนนก็พอนะ เอาหละถ้าจับกลุ่มกันแล้วอาทิตย์​หน้าให้ส่งงานด้วยนะคาบนี้ครูมีประชุม​ หมิงเหมยใครโดดเรียนจดชื่อรายงานครูด้วย​ ค่ะ​ หมิงเหมยตอบ​ ขอให้คุณ​ครู​ทุกท่านมาที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยค่ะ​ เอาหละคุณ​ครู​ต้องไปละ​ นักเรียนทำงานด้วยนะจะ​ ตึกตึกตึกตึก​ เราก็อยู่ด้วยกันนี่แหละเนอะเอาเป็นว่าเราจับคู่กันนะแล้วค่อยไปคอลกันที่บ้านก็ได้​ซินแซบอกทุกคน​ ทุกคนได้จับกลุ่มกันว่า ฮวงเหิงคู่กับหมายอวี้ ซินแซคู่กับซื่อจิน​ และซินแซมาคู่กับ

หมิงเหมยอีกที

กลับมาบ้าน

ซื่อจินก็ได้คิดและกังวลว่าซินแซจะเริ่มเกลียดตัวเองถ้าได้บอกเรื่องนั้นให้ซินแซรู้​ ซื่อจินได้พูดออกมาว่า​ เธอจะรับได้ไหมนะ​? เมื่อซื่อจินและซินแซได้คอลกัน​ ซินแซได้ถามซื่อจินในเรื่องที่คุณครู​บอก​ ซื่อจินกล่าวว่า​ มันเป็นเรื่องที่... ซินแซได้ตอบกลับ​อย่างนุ่มนวล ไม่เป็นไรหรอกน่า​ รู้แค่เรา2คนนี่แหละ​ จริงนะ​ ซื่อจินถาม​ ซินแซตอบกลับ​ ใช่แค่เรา​ ซื่อจินได้เล่าให้ซินแซว่า​ ความในใจของซื่อจินคือความรักที่ไม่เคยสมหวังซักที​

(ย้อนอดีตของซื่อจิน)​

ตอนนั้นซื่อจินเป็นที่ฮอตในหมู่เพื่อนๆเลยมีคนมาจีบมากมานแต่ละห้องจะมารวมตัวกันเมื่อซื่อจินไม่นู่นไปนี่ ซื่อจินก็ อยากเจอคนจริงใจอยากเจอคนดีๆ​ ซื่อจินเลยเปิดใจที่จะลองคบหาดูใจกับคนต่างๆ​ แต่กลับเป็นว่ามันไม่ได้ดังใจ​ หลังจากนั้นชีวิตของซื่อจินก็แย่ลงมีคนบูลี่​ บอกว่าไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้​ ไปแย่งคนนั้นคนนี้​ ซื่อจินเชื่อใจผู้ชายคนนั้นแต่เขาคนนั้นกลับไม่เชื่อใจซื่อจินตั้งแต่แรก​ มาหลอกให้ซื่อจินชอบ มาหลอกให้ซื่อจินรักเขา​ แต่​ ซื่อจินไม่ได้อะไรกลับมาเลย ซื่อจินถูกแกล้ง​ทุกวัน​ ซื่อจินเลยเปลี่ยนเป็นคน​ที่รอเขาเข้ามาดีกว่า​ และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ได้ย้ายโรงเรียนด้วย​ พอซินแซฟังจบซินแซได้ตอบและให้คำปลอบใจว่า​ เราเข้าใจเธอนะ​ว่าเธอเคยเป็นยังไงเพราะเธอกับเราก็ไม่ต่างกัน​หรอก เราเชื่อว่าซักวันจะมีคนที่ดีเข้ามาในชีวิตเธออย่างแน่นอน​ ซื่อจินตกใจ​และถามว่า​ เธอยอมรับเราด้วยหรอ​ ซินแซ​ตอบกลับว่า​ อดีตของเรามันไม่เหมือนกันทุกคนหรอกนะ​ :)

วันที่ทุกคนนัดกันไปห้างเพื่อที่จะไปซื้อเครื่องดนตรี~~~~

ซินแซทำไมหมิงเหมยมาช้างจังนะ​ ซื่อจินถาม​ ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะฉันก็อยู่กะเธอนี่​ ซินแซ พวกผู้หญิงนี่เสียงดัง​ชะมัดเลย​ ฮวงเหิงได้บอกหมายอวี้อย่างโม

โห​ ฮวงเหิงได้​มองซื่อจิน แล้วพูดในใจว่า​ ทั้งที่ยังไม่เคยได้เจอกันทำไมรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูกนะ​ หรือว่านี่คือการแอบชอบ​ และแล้ว​ ก็มีเสียงคนบางคนตะโกนมา ไงทุกคนฉันมาแล้วหละ​ โทษทีนะเรามาสายไปหน่อย​ หมิงเหมยได้บอกทุกๆคน​ เอาหละเรามาหาร้านเครื่องดนตรีดีกว่านะ​ ซินแซบอก​ ทุกคนเลยงงแล้วถามว่า​ เธอไม่ได้เชิคมาก่อนหรอ?​ ซินแซเลยได้ตอบไปตรงๆว่า​ ไม่เลย​ ทุกคนเซ็งมากๆ​ แต่ว่า​ ซินแซ​ ยังร่าเริงอารมณ์​ดี พี่เราบอกว่า​ ที่ห้างนี้มีขายเครื่องดนตรีทุกชนิดเลย​ ซินแซได้พูด​ และทุกคนเริ่มมีความหวัง​\=\=\=\=

ถึงร้านขายดนตรี​—.—

ว้าว​ สวยมากๆเลย​ หมิงเหมยได้บอกซินแซ​ อะแหม​~~ นี่แหละฝีมือที่ฉันหา​ ร้านนี้ทั้งคุณภาพ​ดี​ ราคาย่อมเยาและเป็นของมือ1ด้วยหละ​ซินแซพูด มีกี​ตาร์ตัวหนึ่งที่ดันเข้าตาซื่อจิน​ ว้าวสวยจังเลย​~~ ซื่อจิน

กล่าว​ ​ฮวงเหิงได้ตอบซื่อจินว่า​ เธอชอบตัวนี้หรอทำไมไม่เอาล่ะ​ ซื่อจินเลยหันไปดูตามเสียงนั้นทำให้ซื่อจินและฮวงเหิงได้มองตากัน​ ... เออนี่​ อันนี้ก็สวยดีนะซื่อจิน​ หมายอวี้ได้พูด​ ทั้งสองเลยหลบสายตากัน​ ซินแซก็ได้สังเกตุเห็นว่าเขาต้องมีซำติงกันแน่ๆ​ซินแซเลยเก็บความสงสัยนี้เป็นความลับ​ หมิงเหมยได้ตะโกนออกมาเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ​ว่า​ ฉันเอาอันนี้นะ​ ทุกคนเลยหันไปมองด้วยความงง​......สถานการณ์​เลยแย่ลง​ ซื่อจินอยากเปลี่ยนสถานะ​การนี้เลยตัดสินใจตะโกนออกไปว่า​ ฉันก็จะเอาตัวนี้เหลือฮวงเหิงแล้วหละ​ สถานการณ์​เลยเปลี่ยนไปอยางน่าขัน​ ~~~~ เอาหละเหลือแค่นายแล้วนะรีบๆเลือกหน่อยซิ​ ซินแซพูด​ มันก็เรื่องของฉันไหมฮวงเหิงได้ตอบซินแซ​

จอแจ~~จอแจ~

อ่าว!!!!!

นั่นยัยเด็กใหม่นี่มาทำอะไรที่ห้างเนี่ย​ หานเห๋อได้พูดกับ​ หลิ๋งหลิ่ง​ ได้ยินว่ามาซื้อเครื่องดนตรีนะ​ หลิ๋งหลิ่ง​บอกหานเห๋อ​ ที่ฉันรู้มาอีกเรื่องนะ​ พวกเราเขา​ ยัยหัวหน้า​ ซินแซหมายอวี้หมิงเหมยซื่อจิน​ฮวงเหิงตั้งชมรมด้วยกันแหละ​ ได้ยินว่าเป็นชมรมดนตรี​นะเชวหลี่บอกทั้งสอง​ มันจะมากไปนะซื่อจิน​ เธอจะมาเกาะแกะฮวงเหิงไม่ได้นะมาใหม่แท้ๆทำเป็นสนิทกับเขา​หานเห๋อพูด​ ถ้าวันไหนฉันเดินผ่านเธอหละก็ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่นอน

กริ๊ง​~~กริ๊ง~~~

นายนี่นะจนกว่าจะออกมาจากร้านได้ก็กินเวลาไปเยอะละ​ ซินแซพูด​ ซื่อจินก็ได้ตอบว่า​ แต่วันนี้ก็สนุกดีนะ​ หมายอวี้ได้ถามต่อ​ นี่แล้วเรื่องงานวิทยาศาสตร์​จะเอายังไง​ล่ะ งั้นพรุ่งนี้ทุกคนนัดกันมาบ้านฉันไหม​ หมิงเหมยได้เสนอเพราะความเป็นหัวหน้าห้อง​ ต้องมาเป็น​อันดับแรก​ งั้นเอาตามนี้แหละ​ ฮวงเหิงได้ตอบตกลง​ ทุกคนจะแวะที่ไหนไหมอะ​ เราหิวข้าวงะ​ซื่อจินได้บอกกับทักคน​ หมิงเหมยได้เชคเวลาและพาแนะนำร้านอาหารต่างๆ​ เมื่อเวลาผ่านไป​ อิ่มมากเลยซื่อจินได้บอกกัยทุกคน​ งั้นเราแยกกันกลับตรงนี้เลยไหม​ ซินแซได้บอกกับทุกคน​ งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ​ หมิงเหมยได้บอกทุกคน​

ซื่อจินกลับมาที่บ้านแล้วมานั่งคิดบางอย่าง\=\=\=\=

เรากับฮวงเหิงเป็นอะไรกันนะทำไม​ ดูท่าทีแปลกๆแหะ​ สงสัย​วันนี้​จะคิดมากเกินไป​ กืด​ กืด​ กืด​ เสียงโทรศัพท์​ของซื่อจิน​ ใครโทรมานะ​ ซื่อจินพูด​ ฮวงเหิงนี่​ โทรมามีอะไรนะซื่อจินตกใจ​ หัลโหล​ มีอะไรหร​อ​ ซื่อจินถาม​ คือเรากลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปอะ​ ช่วงนี้มีแก็งหนึ่งที่ชอบเราอยู่ระวังตัวด้วยหละ​ กลัวว่าเธอจะเป็นไรไป///// ฮวงเหิงได้ตอบแบบตกุก​ ตกักแล้วตัดสายทิ้ง​ เขาเป็นอะไรของเขานะซื่อจินแปกใจและยัง​ งง​ กับที่ฮวงเหิงได้พูด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***